DIDBTC ระบบมหาเทพสงคราม

          ฉันมองเห็นเด็กน้อยเดินเล่น โอเคเธอมีความสุข ฉันหวังว่านกน้อยจะพลอยมีความสุขไปด้วยกัน ส่วนฉันยังนั่งตกปลาอยู่ที่ริมตลิ่ง น้ำใสไหลเย็นแต่ไม่เห็นตัวมัจฉา มีแต่เพียงเครื่องพันธนาชีวีตข้าไม่ให้เคลื่อนไหว เอาเถอะ อย่างน้อย ๆ ฉันก็มีลมหายใจพอประทังชีวิตไปวัน ๆ เอ่อ...มีแค่นั้นนั่นแหละ

          "ดีแล้วที่ฉันได้เกิดมาเขียนนิยายให้พวกเจ้าได้อ่าน" นี่คือเสียงที่หลุดรอดจากริมฝีปากแห้งกร้าน เขานั่งพิมพ์ข้อความรำลึกนึกถึงความหลัง ผลิตอักษรจนมาเป็นเรื่องราวนี้

บทเกริ่น

บทที่ 1 เกิดร่างสร้างตัว

นามปากกา #ฉันนั่งตกปลาอยู่ที่ริมตลิ่ง