จอมโจรของฝ่าบาท (ท้องได้)

​

‘ซือเจี้ย’ชายผู้งดงามล้มเมือง ผู้ขึ้นชื่อว่าเป็นดั่ง ‘คุณชายรองแห่งสกุลเฉิน’นั้น เพื่อจะสารภาพรักท่ามกลางเทศการโคมลอย ซือเจี้ยจึงจะหาของแทนใจเป็นปิ่นตระกูลลู่ อันเป็นของที่ชายรักหมายปองมานานหลายปี

ซือเจี้ยจึงเข้าตีท้ายครัวประมุขลู่หลับนอนกับฮูหยินลู่เพื่อให้ได้ปิ่นนั้น โดยไม่สนคำห้ามปรามที่อาจารย์ทิ้งไว้ว่า'อย่ายุ่งกับสตรีมีสามี'ไม่ทันจะพ้นหนึ่งเดือนดี คำเตือนก็สำฤทธิ์ผล ทางการประกาศจับจอมโจรเจิ้งเยียนที่ตั้งต้นเป็นศาลเตี้ยฆ่าล้างขุนนางเลวตายทั้งจวนแม้ไก่หนึ่งตัวก็ไม่รอดชีวิต

แท้จริงโจรอยู่ส่วนโจร คุณชายอยู่ส่วนคุณชายหากไม่ติดที่ว่ารูปโจรในใบประกาศจับนั้นหน้ามันเหมือนเขาถึงเก้าส่วน!!

"พวกเจ้าว่าเรื่องที่ข้าไปข้องเกี่ยวกับฮูหยินลู่กับเรื่องที่หน้าข้าดันหล้ายจอมโจรเจิ้นเหยียนนี้มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญใช่หรือไม่...."ซือเจี้ยทำใจดีสู้เสือ

"อาจารย์เคยดูลายมือให้คุณชายสกุลอู๋ว่าอย่าขึ้นที่สูงไม่เช่นนั้นจะเดินไม่ได้ สามเดือนต่อมาเขาไปปีนเขากลับเหยียบกิ่งไม้พลาดตกลงมาขาหัก นับแต่วันนั้นตอนนี้ก็ยังเดินไม่ได้"

"มันก็อาจจะบังเอิญ อุบัติเหตุอะไรก็ย่อมเกิดขึ้นได้"ซือเจี้ยยังคงยิ้มเจื่อนๆสู้ แม้ใบหน้าเขาจะเหงื่อซึมแล้วก็ตาม

"อาจารย์เคยดูลายมือให้คุณหนูหมิงซี ว่าอย่าห้อยถุงหอมไม่เช่นนั้นจะเป็นหม้าย เมื่อเดือนก่อนนางห้อยถุงหอมในวันแต่งงาน เจ้าบ่าวไม่ทันหอดันได้กลิ่นถุงหอม เกิดชักดิ้นชักงอหายใจไม่ออกขาดใจตาย สุดท้ายก็ได้ความว่าเจ้าบ่าวแพ้ดอกไม้ชนิดหนึ่งในถุงหอม นางจึงเป็นหม้ายนับแต่วันนั้น

"ยังมีหลายเรื่องของอาจารย์เลยที่ข้ายังไม่ได้เล่าเลยนะ ซือเจี้ยนั่งกับพื้นทำไมกัน?"

ซือเจี้ยนั่งกองกับพื้นอย่างหมดแรงจะยืนเงยหน้ามองสหายทั้งสองดวงสายตาที่น้ำตาคลออย่างน่าเวทนา น้ำเสียงนุ่มหูนั้นเอ่ยเบาๆอย่างสั่นเคลือ

"พอเถิดเสี่ยวเฟิง หากเจ้ายังเล่าอีกเรื่องข้าจะร้องไห้แล้วนะ"

นิยายเรื่องนี้เป็นแนววายจีนโบราณ เนื้อหา18+

ฮ่องเต้จิ้นฝู+เฉินซือเจี้ย

แนว #ขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างหมา

อัพวันเว้นวัน

หวัดดีค่า หนูคือZuìxīn สตรีผู้หนึ่งที่หมกหมุ่นในนิยายวาย

อยากจะแต่งนิยายสักเรื่องแบบดราม่าน้ำตาไหลฮือๆ  แต่ทำไมแต่งไปแต่งมาได้นายเอกดันห้าวด่องๆกันนะTT

ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ

❤️❤️❤️

​