Always Be Yours (หลุมพรางรัก พันธนาการใจ)

แนะนำตัวละคร

อาจารย์ ไตรวิชญ์ (ชื่อเล่น ต้น หรือต้นปี) อายุ 28 ปี

อาจารย์ประจำคณะมัลติมีเดียและสถาปัตยกรรมศาสตร์ และเป็นนักศึกษา ป.เอก

อุปนิสัย: ปากร้าย แต่อบอุ่นประหนึ่งไมครเวฟ เรียนเก่งระดับหัวกะทิ เป็นอาจารย์สอนมหาวิทยาอายุน้อย ว่าที่ดอกเตอร์สุดหล่อขวัญใจนักศึกษาสาว นิ่งๆ แต่กร้าวใจยามรุก

ปาริฉัตร (ชื่อเล่น ปอฝ้าย หรือ ฝ้าย) อายุ 23 ปี

นักศึกษาคณะสัตวแพทย์ศาสตร์ชั้นปี 5

อุปนิสัย: คู่ปรับของอาจารย์ต้นปี ร้ายมาสู้กลับไม่โกง ดื้อนิดๆ แน่หากลงใจว่ารักใครแล้วปอฝ้ายสู้ไม่ถอย และเป็นจอมเสียสละหนักมาก แถมทำพระเอกของเราเสียน้ำตาให้เป็นลิตรๆ

ตัวละครอื่นๆ

- เตวิชญ์ (ชื่อเล่น กลางปี หรือ กลาง) น้องชายของอาจารย์ต้น (อายุ 25 ปี)

- แม่ของไตรวิชญ์ - พริ้มเพรา (เพรา)

- แม่ของปอฝ้าย - นิ่มนวล (นิ่ม)

- เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ - หมอมาร์ค (มนภัส)

- เพื่อนสนิทและเป็นรูมเมทของปอฝ้าย - แก้วตา และ โมเม

---------------------------------------

คำโปรยเนื้อเรื่อง

เธอเห็นว่าไตรวิชญ์เป็นที่พึ่งพิงทางใจ ในคืนหัวใจแหลกร้าวจากผู้เป็นน้องชายของเขา เธอจึงหอบหัวใจพังๆ ไปขอที่พักพิงชั่วคราว โดยไม่คาดคิดว่าเช้าวันถัดมาพวกเขาต้องแปรเปลี่ยนสถานะจากพี่ชายกับน้องสาวข้างบ้านกลายเป็น ‘คู่แต่งงาน’ โดยไม่ทันเตรียมเนื้อเตรียมตัว มิหนำซ้ำเขายังเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยที่เธอกำลังเรียนคณะสัตวแพทย์เสียด้วย!

ต่อให้เขามีความรู้สึกดีๆ ให้ปาริฉัตรนานนับ 10 ปี ก็จริงแต่มันก็เป็นช่วงเวลาเดียวกันที่เธอมอบหัวใจทั้งดวงให้ผู้เป็นน้องชายของเขา

เมื่ออีกคนรัก… แต่อีกฝ่ายไม่เคยรู้สึกมากกว่าการเป็นพี่ชายกับน้องสาวข้างบ้าน การแต่งงานจึงเข้ากับสำนวนหวานอม (ต่อให้) ขม (ปี๋ก็ต้อง) กลืน

---------------------------------------

โปรย…

#1_ยามไม่รักและอยากผลักไส

คนปากเก่งที่ทำเป็นปฏิเสธเขานักหนาจนคอเป็นเอ็น แต่สุดท้ายก็จำต้องกลืนน้ำลายยอมร่วมหออย่าง ‘แท้จริง’ ตั้งแต่คืนแรก… 

“หน้านิ่วคิ้วขมวดมาเลยเป็นอะไรหรือเปล่า” ไตรวิชญ์ถามว่าที่เจ้าสาวของเขาที่เดินลอดรั้วเข้ามาหาพร้อมใบหน้าบูดบึ้ง

“หนีแม่น่ะสิคะ พูดอะไรก็ไม่รู้” เธอบ่นให้ชายหนุ่มฟังว่าเพิ่งหนีจากมารดาออกมาและได้กลิ่นหอมยั่วน้ำลายครั้นพอชะโงกหน้าข้ามรั้วก็เห็นเขากำลังปรุงมื้อเย็น

“น้านิ่มบ่นให้ละสิท่า ยัยเด็กขี้เกียจนอนดูแต่ซีรี่ย์ทั้งวัน” ไตรวิชญ์รู้ทันอีกทั้งเอ่ยอย่างอารมณ์ดีเสียด้วยขณะมือง่วนกับการคนอาหารในหม้อ

“เปล่าซะหน่อย แม่ไม่ได้บ่นเรื่องดูซีรี่ย์แต่บอกให้ฝ้ายไปปรึกษาหมอสูติเรื่องคุมกำเนิด”

ไตรวิชญ์สำลักน้ำลายตัวเองเมื่อได้ยินคำว่า ‘คุมกำเนิด’ อย่างชัดถ้อยชัดคำจากปากว่าที่ภรรยา

“แล้วเราตอบแม่ว่ายังไง” เขาลองถามหยั่งเชิง

“ฝ้ายก็บอกไปว่าไม่จำเป็นเพราะเราจะไม่นอนด้วยกัน ยังไงซะฝ้ายก็ไม่มีทางท้อง” เธอตอบพลางยื่นหน้าเข้าไปดูหม้อที่กำลังเดือดพร้อมสูดกลิ่นหอมกรุ่นของอาหารเข้าจมูก

ไตรวิชญ์เริ่มรู้สึกกระอักกระอ่วนใจชอบกล เขาตกลงปลงใจกับตัวเองได้แล้วว่าจะ ‘เข้าหอ’ หลังจากแต่งงาน

….

#2_ยามเมื่อรู้ตัวว่ารักและอยากได้กลับคืน

ทำเขาเสียน้ำตา หัวใจแทบหลากสลายตั้งหลายครั้ง ครั้นจะตัดใจก็เหมือนจะพ่ายแพ้อยู่ร่ำไป

2 ปีหลังแยกจาก

เขารอดพ้นดึงตัวเองกลับมาจากหลุมพรางที่หญิงสาวขุดล่อไว้ได้หลายครั้งก็จริงแต่นานวันเข้าหัวใจกับร่างกายก็เริ่มปฏิเสธที่จะวิ่งหนี ซ้ำยังอยากกระโดดขย้ำเธอกลับเสียให้รู้แล้วรู้รอด

ยำถั่วพูวางตรงกลางโต๊ะอาหารแล้ว แต่เจ้าของวันเกิดอยากทานอย่างอื่นมากกว่ามื้อหลัก

“ลองชิมดูสิ” ไตรวิชญ์บอกขณะย่อตัวลงนั่งบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม

หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่ายตักถั่วพูใส่ปลายช้อนตักเข้าปากด้วยถ่วงท่าอ้อยอิ่งสายตาจับใบหน้าสามีขณะเคี้ยวช้าๆ

“ลองทานด้วยกันไหมคะ” คำพูดนั้นคล้ายจะแฝงอย่างอื่นมากกว่าการชวนทานอาหารแต่เธอก็กลบเกลื่อนความคิดนั้นโดยการเลื่อนช้อนใส่ยำถั่วพูมาตรงหน้าป้อนเข้าปากเขาหนึ่งคำใหญ่ก่อนวางช้อนลงประสานมือใต้คางมองเขาเคี้ยวอาหารฝีมือตัวเองพร้อมใบหน้าแต้มรอยยิ้มน้อยๆ

รอยยิ้มแสนหวานแต่แววตาแสนเย้ายวนชวนให้คนมองพานหายใจหายคอไม่ทั่วท้อง

---------------------------------------

#อีกคนดื้อดึงปากแข็ง อีกคนปากคมราวกับได้คุณพ่อเพิ่มมาอีกคน

#เรื่องความอบอุ่น แถมทึกทนไว้ใจอาจารย์ไตรวิชญ์

---------------------------------------

เครดิตภาพประกอบจาก Pinterest

ภาพที่ 1: https://pin.it/O6VxxuYu5

ภาพที่ 2: https://pin.it/iyJQzMTj4

ภาพที่ 3: https://pin.it/4s4glkYal