ท่านหญิงอึน

คำเตือน คุณต้องมีจิตใจที่เข้มแข็งและใช้สติสูงมาก ในการอ่านนิยายเรื่องนี้

หยงจื่อถิงเงยหน้าขึ้น มองลูกน้องอย่างจริงจัง "เจ้าคิดว่าในกลุ่มพวกเราสามคน นางจะเลือกใคร"

"ท่านอ๋องอยากฟังความจริง หรือว่าสิ่งที่พระองค์ฟังแล้วสบายใจพ่ะย่ะค่ะ" สิ่งชีพูดเสียงสั่น

"ความจริง! " หากฟังคำหลอกลวงข้าจะชนะได้ยังไงล่ะ!

สิงชีกระแอมแล้วเริ่มวิเคราะห์ "คนที่มาอันดับหนึ่งผู้น้อยคิดว่าเป็นเริ่นกั๋วกง ใต้เท้าเสิ่น ก็สูสี ส่วนท่านอ๋อง... เอ่อ ตามมาติดๆ เลยขอรับ"

"เริ่นหลันนี่เป็นคู่หมั้นเก่าของแม่นางนะ อายุก็ห่างกับนางไม่น้อย อีกอย่างข้ากับนางก็..... ทำไมข้าต้องได้อยู่อันดับที่สามด้วย" หยงจื่อถิงขมวดคิ้ว

"ถึงเริ่นกั๋วกงจะเป็นคู่หมั้นขององค์หญิงใหญ่ แต่ท่านหญิงกับเขาก็อยู่ด้วยกันมาหลายเดือน ทั้งเรื่องนี้ก็เหมือนว่านางจะรู้อยู่แล้วนะขอรับ อีกอย่างวันนั้นที่ทะเลพวกเขาดูมีอะไรบางอย่างที่เข้ากันได้ดีที่สุด" สิงชีเหลือบมองหน้าเจ้านายแล้วว่าต่อ " ตัดใจดีไหมขอรับ"

หยงจื่อถิงยืดตัวตรง "ที่ว่าข้าตามหลังเริ่นหลันนี่มันห่างแค่ไหน"

"หากท่านกั๋วกงก็อยู่ห้องรับรองชั้นใน ใต้เท้าเสิ่นอยู่ในเรือนรับรองชั้นนอก ท่านอ๋องอยู่แถวๆ หน้าประตูเมืองคือยังต่อแถวรอตรวจคนเข้าเมืองอยู่น่ะขอรับ บางทีพระองค์อาจเข้าเมืองไม่ได้ด้วยซ้ำ"

"ใครอยู่ข้างนอกเอาสิงชีไปโบยร้อยไม้" 

 

เฮ้อ "ข้าลืมไปแล้วว่าจะทำอะไร" อินเฟินแฝดผู้พี่เอามือก่ายหน้าผากคิด แล้วเอนกายหลับตา

อินฮวนแฝดคนน้องผู้ชมชอบใส่ชุดขาวราวแม่ชีหันไปมองถ้วยน้ำชา รู้สึกว่าวันนี้ถ้วยน้ำชาน่ารักกว่าที่คิดไว้นะ เมื่อคุยกับพี่สาวจบ