มู่หรงเยว่ พระจันทร์ในดวงใจ
ว่ากันว่า..คนเราเมื่อถึงที่ตาย แค่ไม้จิ้มฟันทิ่มเหงือกก็ยังเจือกตาย คำนี้เจ้าจันทร์รู้ซึ้งดีกว่าใคร เพราะได้พิสูจน์กับตัวมาแล้ว (ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่เพราะสาเหตุนี้ทั้งหมดก็เถอะ แต่เธอก็นับว่ามันเป็นสาเหตุแรกเริ่มเลยล่ะ)
พอตายแล้วก็คิดว่ามีสองอย่างที่ต้องไป คือ ถ้าไม่ไปสวรรค์ ก็คงไปนรกนั่นล่ะ กำลังยืนเข้าคิวต่อแถวรอเรียกวิญญาณอยู่ดีๆ กลับมีสุนัขสามหัวมาจากไหนก็ไม่รู้วิ่งมาทางที่เธอยืนอยู่ น่ากลัวชะมัด!! พอตกใจก็เลยวิ่งหนีเสียจนลืมดูทางสะดุดขาตัวเองตกลงไปในบ่ออะไรก็ไม่รู้ ลืมตาขึ้นมาอยู่ในร่างเด็กทารกซะงั้น..
และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นของชีวิตที่ผลิกผันขึ้นๆลงๆของเจ้าจันทร์ ในร่างใหม่และนามใหม่ว่า มู่หรงเยว่ ทว่าความทรงจำเมื่อครั้งที่เป็นเจ้าจันทร์ยังอยู่ครบถ้วนไม่ตกหล่นแม้สักนิดเดียว...
มู่หรงเยว่ / เจ้าจันทร์
Cr. ภาพวาดนำมาจากในกูเกิ้ล
กงหยางเฟยหรง / เว่ยอ๋อง / องค์ชายเจ็ด
Cr.ซ่งเว่ยหลง
กงหยางเฟยเทียน / องค์ชายสี่
Cr.หูอี้เทียน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น