ชิงหลินหยาง │Yaoi

โปรย....

            หลังจากที่หมู่บ้านเซียนฟางบนภูเขาไป๋ ถูกโจมตีจากโจรป่าทำให้ครอบครัวชิงต้องร่อนเร่มาพักอาศัยในเขตเมืองหลวงที่เลี่ยงลือถึงความเจริญ เรื่องราวแสนจะวุ่นวายจึงเกิดขึ้น

            ครอบครัวชิงฐานะบ้านปานกลางแท้จริงแล้ว บุตรชายทั้งสามของ ชิงหยางโห่

            หนึ่งคือ ประมุขพรรคเสี้ยวจันทร์

            สองคือ ประมุขพรรคหงส์มารดับธุรี

            และบุตรชายคนเล็กสุดเป็นที่รักของบ้านเพราะอายุหากจากพี่ชายทั้งสองเกือบ10ปี ทั้งที่ปีนี้  ชิงหลินหยาง อายุเพียง 16 ทั้งที่เป็นวัยหัวเลี้ยวหัวต่อของครอบครัว แต่กลับถูกขึ้นเกี้ยวเป็นนางในในวังหลวง

            หลินหยางเอ๋ย.. หลินหยาง.. พี่ชายทั้งสองได้เพียงแต่เศร้าโศกในใจ ไม่ใช่เพราะสงสารน้อง แต่เพราะสงสารคนในวังหลวงต่างหากที่เชื้อเชิญม้าพยศในร่างแกะน้อยเข้าไปป่วนราชสำนัก

            “ข้าคือชิงหลินหยาง เป็นบุรุษคนเล็กของบ้านชิง! ถูกคลุมถึงชนให้แต่งมาเป็นนายในขึ้นเกี้ยวเข้าวังหลวง หน้าพระพักต์องค์ฮ่องเต้อะไรกัน ไม่อยากเห็นเสียหน่อย ร่างกายข้าต้องการขนม!!!!”

            สวรรค์ วังหลวงล้มจมแน่แล้ว

******

ตัวละครหลักๆ

ชิงหลินหยาง บุตรชายคนเล็กของชิงหยางโห่ อายุ16ปี สูง 162 ถึงแม้ใบหน้าจะได้มารดามาเต็มร้อย แต่ชิงหลินหยางหาได้สนไม่ ซ้ำตรงกันข้าม ในเมื่อเป็นบุรุษแล้วมันไม่เหมือนบุรุษ ชิงหลินหยางจึงทำตัวเยี่ยงสตรีเอาใจยาก นั่นก็ไม่ นี่ก็ไม่ เป็นตัวป่วนของบ้านชิง แม้จะขึ้นชื่อว่าเป็นตัวป่วน แต่กลับเป็นที่รักของทุกๆคน ด้วยจิตใจที่มีเมตา ยามเมื่อความตึงเครียดเข้ามากวนใจ ชิงหลินหยางจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน กล้าได้กล้าเสีย และจะไม่ไว้หน้าสำหรับคนที่คิดหักหลัง

ตำแหน่ง : ฮองเฮา

“พระองค์เป็นฮ่องเต้จริงๆหรือดูแล้วอายุห่างจากข้าแค่ไม่กี่ปีเท่านั้น เอาเถอะ ฮ่องเต้ก็คือฮ่องเต้ เป็นพระสวามีข้า ท่านต้องตามใจข้า ยามท่านเรียกข้า ข้าจะไม่ไป ยามข้าเรียกท่าน ท่านจะต้องมา”

ฮ่องเต้ฮั่นเจิ้นอู่ 

            อายุ 21 สูง 188

            เพราะคำสั่งมารดาที่อยากปรองดองกับคนสกุลชิง จึงได้(บังคับ)ให้ฮั่นเจิ้นอู่มีราชโองการถึงบุตรชายคนเล็กของคนสกุลชิง ให้แต่งเข้าวังหลวง ฮั่นเจิ้นอู่เดิมทีไม่เต็มใจนักเพราะเขามิใช่บุรุษที่ชมชอบไม้ป่าเดียวกัน ภาพพจน์ชายชาตรี ที่มีนางในถึง 30กว่าคน ต้องมาจนมุมกับบุรุษรูปงามนาม ชิงหลินหยาง ยิ่งรู้สึกเสียสูญเข้าไปใหญ่เพราะอีกฝ่ายคือฮองเฮา และทุกอย่างเริ่มที่จะวุ่นวายมากขึ้นเมื่อชิงชิงน้อยเริ่มสำแดงฤทธิ์!

            “อะแฮ่ม! ...ที่นี่คือท้องพระโรงเจ้าควรที่จะทำตัวให้สงบเสงี่ยมกว่านี่.....เอ่อ... เจ้าเอาขนมของข้าไปกินก็ได้ชิงชิงน้อยเงียบสักปะเดี๋ยวเถิดท่านพี่ขอร้อง”

******