เด็กชายกับโลกอันลึกลับ

ข้อมูลเบื้องต้น

เด็กขายคนนึงเข้ามาทำงานในที่แห่งหนึ่งที่มีเงินหมุนเวียนมาก เขาเข้ามาวันแรก หลังกินข้าวเสร็จเขาออกไปข้างหลังเขาได้เจอกับพระ พระบอกกว่า จะกินอะไรก็ตามสบายเลยนะ เขาก็สำรวจสถานที่นั้น มันเป็นเหมือนห้องก่อนออกไปข้างนอก เขามุดไปเจอมาม่าหลายแพ็กแต่ก็ไม่ได้สนใจ สักพักก็มีเพื่อนร่วมงานที่จะออกไปข้างหลังเดินมากลุ่มหนึ่ง แล้วบอกว่าอย่าจับอะไรซี้ซั้วนะแล้วคุยกับเขากันอยู่สักพักหนึ่ง ทุกคนก็ได้สักเกติว่าทำไมที่ๆพวกเขาอยู่มันวังเวงจัง ไม่มีใครนอกจากพวกเขาอยู่เลย พวกนั้นถามเด็กใหม่ว่าไปจับอะไรซี้ซั้วรึปล่าว เด็กใหม่ก็ยืนอึ้งไปพักนึง พวกพนักงานก็เริ่มบ่นพึมพำแล้วเริ่มทำท่าทีกลัวๆกัน เป็นอาธรรเด็กใหม่รึปล่าวนะ มีคนกล่าวออกมา แล้วอีกคนก็พูด ต้องเป็นอาธรรเด็กใหม่แน่ๆเลย ทุกคนหันไปลอบๆแล้วดูหาทางออก ปรากดว่า ทางออกได้หายไปแล้ว ต่างคนต่างเริ่มโวยวาย แล้วคนหนึ่งก็พูดขึ้นว่าลองแยกย้ายกันหาทางออกเถอะ แล้วต่างคนก็แยกย้ายกันหาทางออก เขาคนนั้นก็เดินดูลอบๆอีกครั้ง ที่นั้นมันเหมือนห้องใต้ดินขนาดใหญ่ แบ่งเป็นห้องๆ มีชั้นหนังสือวางกั้นอยู่มากมายเขาได้ไปเจอห้องหนึ่งคล้ายๆกับห้องที่เขามุดไปเจอมาม่า มันเป็นห้องที่มีชั้นหนังสือเก่าๆล้อมลอบ ตรงกลางเป็นโต๊ะยาวมีเหมือนลูกแก้วกลมๆที่ฝุ่นเกาะวางอยู่ตรงกลางล้อมรอบไปด้วยได้สายสิน เขาได้เดินสำรวจอยู่ในนั้นแล้วไปเจอเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนโซฟาละหว่างชั้นหนังสือ เขาเข้าไปใกล้ๆแล้วถามเธอว่าเป็นอะไร ผู้หญิงคนนั้นนั่งก้มหน้าอยู่ เขาเข้าไปนั่งข้างๆแล้วถามกับเธออีกครั้ง เธอเป็นอะไรไหม ผู้หญิงคนนั้น เริ่มพูด บอกให้เขาเตรียมตัวหนี เขาไม่เข้าใจแล้วกำลังจะถามเธออีกครั้ง เธอหันหน้ามาแล้วพุ่งเข้าใส่เขา เขากะโดดขึ้นไปอยู่บนขึ้นหนังสือ เขาตกใจกับตัวเองมาก เขารู้สึกตัวเบาแล้วรู้สึกเหมือนจะบินได้ หญิงคนนั้นกะโดดตามมาเขาก็กระโดดหนีไปตามมุมห้อง เขาถามเธอว่านี้มันอีกไร เธอก็ไม่ตอบและโดดใส่เขาจนได้ เขาลืมตาขึ้นมาอีกทีก็มานั่งอยู่ข้างหญิงคนนั้นอีกแล้ว เธอก็เตือนเขาเหมือนเดิม เตรียมตัว แล้วพุ่งเข้าใส่เลย เขาหนีอยู่อย่างนั้นหลายลอบมาก ภาพก็ตัดไปที่ตอนเด็กๆเขา เขามักจะถูกพ่อพาเข้าไปในห้องๆหนึ่ง เป็นห้องเก่าๆที่พร้อมจะพังไปทุกเมื่อ เข้ามาแล้วก็ออกไปแล้วปิดประตูโดยไม่พูดอะไร เขาพยามออกจากห้องนั้นแต่ออกไปได้ จนมีแมวของเขา มากันเชือกที่หน้าประตูให้เขาจึงออกได้ พ่อทำแบบนั้นบ่อยครั้ง แล้วแมวของเขาก็เข้ามาช่วยเขาทุกครั้ง มีอยู่วันหนึ่งแมวของเขาป่วยตาย จึงไม่มีใครมาช่วยเขาออกไปได้ แล้วกลับมาที่การไล่จับของหญิงคนนั้น เธอไล่จับไปหลายครั้งจน เขาเริ่มหนีคล่อง เขาโดนหญิงคนนั้นจับได้แล้ว ลืมตาขึ้นมาที่โซฟาเหมือนเดิม ครั้งนี้หญิงคนนั้นบอกให้ละวังทุกคนที่อยู่ที่นี้อย่าไว้ใจอะไรทั้งนั้นแม้แต่เด็กทาลกก็ตาม เขาตื่นขึ้นมาอีกทีพบว่าตัวเองนั้นอยู่ถัดจากพระที่นั่งเลียงกัน
แล้วอีกห้องก็ทำพิธีอะไรสักอย่างล้อมลอบลูกแก้วฝุ่นเกาะอันนั้น พนักงานคนอื่นเดินมาพอดีพวกเขาไม่ได้รู้สุกตกใจอะไรเลย พวกเขามาเรียกเด็กใหม่ ทำไมไปนั่งตรงนั้น มานี้ เขา บอกว่ายังก่อนแล้วก็หลับตาลง ภาพก็ตัดไปอีกครั้ง ที่ห้องที่พ่อขังเขาไว้ เขาตอนนี้รูปล่างโตแล้วเหมือน ปจุบัน อยู่ๆพ่อของเขาก็เข้ามาเอาค้อนมาทุบหัวเขา ภาพก็ตัดมาที่โซฟา หญิงคนนั้นพูดขึ้น ระวังทุกอย่างที่อยู่ที่นี้ ที่นี้น่ากลัวมาก เธอเงิยหน้าขึ้นมา พบว่าเธอเป็นคนสวยมาก เขาทั้งกลัวแล้วก็อึ้งในความสวยของเธอ เธอบอกว่าเธอไปเจอเด็กทาลกคนหนึ่ง เธอจะเข้าไปช่วยเด็กทาลกแต่เด็กคนนั้นทำร้ายเธอ เธอจึงมาอยู่ที่นี้ แล้วช่วยให้เขาเอาตัวรอดในที่แห่งนี้ได้ เธอและเขาพูดคุยกันสักพัก เขาบอกว่าเขาจำอะไรไม่ค่อยได้ แต่ว่าเหมือนเขากำลังจะหายไป เขาต้องหาทางออกจากที่นี้