[Fic GFriend with Twice] : D9 (DENIED) Yuri [Season 2 : No Hope Left]
หลังจากจบเหตุการณ์ในกรุงโซล ฝันร้ายที่คิดว่าจบไปแล้วกลับเป็นเพียงจุดเริ่มต้นที่จะนำไปสู่ฝันร้ายที่โหดร้ายยิ่งกว่า [Day 03 : Another Path - 54%]
ผู้เข้าชมรวม
8,619
ผู้เข้าชมเดือนนี้
42
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลงานอื่นๆ ของ Zeritherlyn ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Zeritherlyn
"ยิ่งติดตามยิ่งเซอร์ไพรซ์!"
(แจ้งลบ)พอได้มาอ่านภาคนี้แม่จ้าววววววววว! คือบับ มันรุนแรงยิ่งกว่าเก่าอย่างที่ไรท์เตอร์บอกเอาไว้เป๊ะ พวกโลกสวยๆนี่อยุ่ไม่ได้จริงๆง่ะ (=.,=) เพราะเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเรื่องมันรุนแรงมากขึ้นเยอะจริงๆ นี่ยังแค่แรกๆเองนะ หลังๆนี่จาขนาดไหนเนี่ยยยยยย(O_O)? นอกเรื่องไปเยอะ กลับมาเข้าเรื่องกันดีฝ่า(ทันมั๊ย 5555555555+) **อ่านรวมๆแล้วอย่างที่บอกค่ะ คือเ ... อ่านเพิ่มเติม
พอได้มาอ่านภาคนี้แม่จ้าววววววววว! คือบับ มันรุนแรงยิ่งกว่าเก่าอย่างที่ไรท์เตอร์บอกเอาไว้เป๊ะ พวกโลกสวยๆนี่อยุ่ไม่ได้จริงๆง่ะ (=.,=) เพราะเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเรื่องมันรุนแรงมากขึ้นเยอะจริงๆ นี่ยังแค่แรกๆเองนะ หลังๆนี่จาขนาดไหนเนี่ยยยยยย(O_O)? นอกเรื่องไปเยอะ กลับมาเข้าเรื่องกันดีฝ่า(ทันมั๊ย 5555555555+) **อ่านรวมๆแล้วอย่างที่บอกค่ะ คือเนื้อเรื่องนั้นจะดาร์กลงเยอะมากกกกกกกกกก บับว่าผู้ชายในเรื่องนี่ในหัวมันคิดอะไรอย่างอื่นนอกจากเรื่องเซ็กส์ปะเนี่ย? ละไหนจะมีผีดิบยั๊วเยี๊ยะอีก แค่ผีธรรมดาๆยังวิ่งได้แล้วพวกตัวประหลาดๆงี้จะขนาดไหนเนี่ย? แต่ชอบนะ คือบับเหมือนมันสะท้อนเรื่องในสังคมออกมาได้ส่วนหนึ่งง่ะ บับว่าคนเรานี่แหล่ะที่อันตรายที่สุดแทบจะไว้ใจกันไม่ได้เลย TT_TT นอกจากนี้ถ้าเทียบกับภาคแรก เหมือนกะว่ารายละเอียดต่างๆ จะถูกใส่เพิ่มเข้ามาแบบว่า เยอะมากอะ อย่างอันแรกอ่านไปนี่แต่ละคนแชมป์วิ่งกันทั้งนั้น (=__=) ปอดพวกพี่นี่แข็งแรงมากค่ะ วิ่งกันไม่รู็จักเหนื่อยเลย พอมาอ่านอันนี้แล้วจะตายเพราะเหนื่อยนี่เยอะมว๊ากกกกก แล้วผีดิบในเรื่องนี้ก็เหมือนจะโหดร้ายฝ่าเก่าด้วย ในภาคแรกนี่ตีกันเป็นผักปลาไม่มีความน่ากลัวอะไรเลย แต่พอมาอันนี้ละแบบว่า มันคนละอารมณ์กันเลยอะ ผีดิบนี่เหมือนจะถึกขึ้นกว่าเดิมเยอะมากกกกกกก อีกอย่างนึงที่ชอบกะคือ อารมณ์ความรู็สึกที่สื่อออกมาของตัวละครแต่ละตัว อย่างของเยรินตอนแรกๆที่อ่านตอนที่ต้องเจอกับพวกผู้ชายหื่นกามพวกนั้น แล้วกะเจอผีดิบอีก อารมณ์มันได้จิงๆนะ ถือว่ามีการเก็บรายละเอียดที่เยอะกว่าเดิมทำให้อ่านแล้วรู้สึกว่ามันสมจริงมากขึ้นค่ะ ท้ายที่สุดนี้อยากบอกว่าตอนนึงนี่อ่านกันตาแฉะเลย คือยาวมว๊ากกกกกกกกกก(=__=) อ่านกันเพลินเลยทีเดียวเชียวว(^_^) เป็นกะลังใจให้ไรท์นะคะ สู้ๆจร้าาาาา (>. อ่านน้อยลง
Me|lamo | 19 มิ.ย. 59
3
0
"งานวิจารณ์ของข้าน้อย :)"
(แจ้งลบ)- การใช้ภาษา - หลังจากที่ได้ติดตามอ่านของไรท์เตอร์(โดยเฉพาะกะเรื่องนี้)บอกได้คำเดียวเลยว่าสุดๆอะ ความประทับใจที่ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าความประทับใจได้รึเปล่าก็คือการเขียนบรรยายฉากแต่ละฉากของไรท์เตอร์ โดยเฉพาะกับฉากบู๊ที่อ่านแล้วให้ความรู้สึกได้เลยว่า "เฮ้ยมันเจ๋งว่ะ อ่านแล้วเห็นภาพ" มันเป็นแบบนี้จริงๆนะเมื่อเทียบกับเรื่องอื่นๆที่มักจะใช้บทพูดมากกว่า ... อ่านเพิ่มเติม
- การใช้ภาษา - หลังจากที่ได้ติดตามอ่านของไรท์เตอร์(โดยเฉพาะกะเรื่องนี้)บอกได้คำเดียวเลยว่าสุดๆอะ ความประทับใจที่ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าความประทับใจได้รึเปล่าก็คือการเขียนบรรยายฉากแต่ละฉากของไรท์เตอร์ โดยเฉพาะกับฉากบู๊ที่อ่านแล้วให้ความรู้สึกได้เลยว่า "เฮ้ยมันเจ๋งว่ะ อ่านแล้วเห็นภาพ" มันเป็นแบบนี้จริงๆนะเมื่อเทียบกับเรื่องอื่นๆที่มักจะใช้บทพูดมากกว่าการอธิบาย ซึ่งการใช้แต่บทพูดนั้นบางครั้งเราไม่สามารถจะมานั่งนึกภาพตามว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันคืออะไร แล้วแต่ละคนจะคิดเหมือนกันไหม? แต่อันนี้คืออ่านแล้วเห็นภาพชัดเลย แม้ว่าบางฉากจะไม่อยากนึกถาพตามก็เหอะ...=__= อย่างเช่นฉากที่ไรท์เตอร์ชอบเน้นซะเหลือเกินก็ฉากตายของแต่ละตัวที่มันอเน็จอนาถซะเหลือเกินนี่แหล่ะ บางทีมันก็ติดตาไปเลยอ่ะนะพอลองมาคิดภาพตาม (=_=)a แต่เท้าที่สังเกตการเขียนของไรท์เตอร์จะชอบใช้คำเชื่อมที่ซ้ำๆกันซะเป็นส่วนใหญ่ อย่างเช่น - ก่อนที่จะ/ก่อนจะ - และอย่างนั้นและอย่างนี้ - พร้อมกับ อะไรแบบนี้ คือต้องขออภัยอย่างแรงที่ต้องขอบอกความจริง เพราะบางครั้งมันอ่านแล้วก็รู้สึกว่ามันแปลกๆ เพราะเดี๋ยวก็ก่อนที่จะแล้วก็มาก่อนจะและต่อด้วยก่อนอะไรอีกก็ว่ากันไป บางครั้งมันเหมือนกับเป็นการใช้คำที่ซ้ำซากจนทำให้อ่านแล้วไม่ลิ่นไหล แต่ถ้าให้เราไปเขียนเองกะไม่มีปัญญานะ TAT และจากการที่ตีวละครในเรื่องแทบทั้งหมดนั้นเป็นผู้หญืง การใช้สรรพนามแทนว่า "เธอ" มันก็ทำให้เราปวดหัวได้เหมือนกัน เพราะบางครั้งเราเองก็ไม่รู้ว่าเธอที่ว่านั้นหมายถึงคนไหน แต่อันนี้กะไม่แน่ใจว่ามันเฉพาะกะเราคนเดียวรึเปล่า TAT (อย่าเพิ่งมาโกรธกันน๊าาาา) แล้วเรื่องการเขียนผิดอันนี้ขอข้ามไปละกันเนอะ เพราะบางทีมันอาจจะมาจากการนั่งจิ้มแบบไม่ได้ดู หรือการอดหลับอดนอนนั่งจิ้ม แต่ถ้าพิมพ์เสร็จแล้วก่อนจะอัพเดตลองตรวจสอบดูสักนิดปัญหาเรื่องนี้มันกะจะหายไปจ้า แต่ก็อย่างว่าแหล่ะวิจารณ์เค้าซะเยอะแน่จริงเขียนให้ได้อย่างเค้าเดะ! ขอบอกเลยว่าทำม่ายด้ายยยยย TAT งื้อออออออออ TAT - เรื่องของตัวละคร - ตัวนึงที่เหมือนกับจะซวยได้ตลอดและยังมึนตลอดเวลาคงจะไม่มีใครอื่นนอกจาก "เยริน" แต่เหมือนกับเธอเป็นตัวละครหลักและเป็นจุดศูนย์กลางของเรื่อง เพราะในขณะที่ตัวละครอื่นๆ นั้นสามารถทำอะไรได้หมด กลับมีตัวละครหนึ่งตัวที่ทำอะไรแทบไม่เป็นแถมยังเหมือนจะเป็นภาระของเพื่อนๆ การที่ไรท์เตอร์เขียนแบบนี้แสดงว่านางจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงให้ได้เห็น(หวังว่าจะมีนะ TAT) และอย่างหนึ่งที่ชอบในเรื่องของตัวละครก็คือ ความสมจริงรวมไปถึงการสื่ออารมณ์และการตัดสินใจต่อสถานการณ์ต่างๆอย่างเช่น ฉากที่เยรินต้องหนีจากซอมบี้และพวกผู้ชายที่พยายามจะข่มขืนเธอตอนต้นเรื่อง อ่านแล้วมันให้ความรู้สึกว่า "เรียล" จนต้องลุ้นตามไปด้วยและที่บอกว่าสมจริงก็คือ รายละเอียดต่างๆที่ไรท์เตอร์ใส่เข้าไปอย่างเช่นเรื่อง "แรง" ที่แตกต่างกันของเพศชายและหญิง จากตอนล่าสุดของยูจู แม้ว่าเธอจะเก่งแต่เธอก็สู้แรงผู้ชายไม่ไหวอยู่ดี จุดนี้ถือเป็นเสน่ห์ที่น่าติดตามอีกอย่างหนึ่งของเรื่อง ยิ่งกับตัวละครสายดาร์กที่โผล่มาแต่ละทีน่าใจหายและ "ตะเตือนใต" แบบสุดๆอย่างฮียอน การสื่ออารมณ์และการเขียนบรรยายของไรท์ทำให้รู้สึกว่านางน่าสงสารเป็นที่สุดอ่ะ TAT แล้วยังมาช๊อกโลกกับพี่ประธานโซวอนอีก งื้อออออออออ จะมีอะไรที่มันเลวร้ายไปมากกว่านี้อีกมั๊ยยยยยยยย? แต่ก็อยากบอกกับไรท์อย่างนึงว่า ไม่อยากให้สถานะของตัวละครแต่ละตัวต้องเปลี่ยนไปอย่างไร้เหตุผล จุดนี้ถือว่าสำคัญที่สุดเพราะมันจะทำให้เรื่องมันดรอปลงไปทันที โดยเฉพาะกับบรรดาตัวละครเก่งๆทั้งหลายในเรื่อง การที่เยรินที่เป็นคนอ่อนแอจะเก่งขึ้นมันมีได้แต่การที่ตัวละครที่เก่งมาโดยตลอดหรือตัดสินใจดีมาโดยตลอดกลับมาทำตัวงี่เง่าไม่สมเหตุสมผล หรืออยู่ๆก็อ่อนแอลงอะไรงี้มันจะทำให้เรื่องหมดสนุกไปในทันที เพราะงั้นไรท์เตอร์ต้องระวังดีๆนะ :) - โครงเรื่อง - บอกเลยว่าเดาไม่ถูกนอกจากต้องเอาชีวิตรอดไปอย่างเดียวเพราะจุดหนึ่งที่ทำให้เรื่องนี้คาดเดาไม่ได้เลยก็คือการที่ไรท์เตอร์มีตัวเลือกให้คนอ่านได้เลือกและตัดสินใจว่าจะเดินเรื่องต่อไปในทิศทางไหนนี่แหล่ะ อันนี้ถือว่าเป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งของเรื่องเลยก็ว่าได้นะ เพราะเรื่องอื่นๆนั้นไรท์เตอร์จะคิดเอาไว้เรียบร้อยแล้วว่าจะให้เรื่องเดินต่อไปในทิศทางไหน แต่อันนี้เหมือนกับต้องการให้บรรดารีดเดอร์ทั้งหลายได้มีส่วนร่วมในเรื่องด้วย เพราะต้องมาคอบตัดสินใจแทนตัวละครในเรื่องว่าจะทำอะไรต่อ เพราะแบบนี้มันเลยทำให้คาดเดาได้ลพบากว่าเรื่องที่อ่านนี้มันจะเดินต่อไปในทางไหนกันแน่ ถือว่าเป็นลูกเล่นที่ให้ความรู้สึกตื่นเต้นน่าติดตามมากๆจ้า ขอบอกเอาไว้เลย ส่วนตัวชอบนะลูกเล่นแบบนี้ เพราะเหมือนกับไรท์เตอร์ให้ความสนใจกับรีดเดอร์ดีอะ ^_^ แล้วมาว่ากันด้วยความ "ดาร์ก" ของเนื้อเรื่อง... บอกได้คำเดียวเลยว่ามันเกินจินตนาการมากๆอ่ะ ถ้าอ่านแล้วลองได้คิดตาม คือมันไม่ได้มีเพียงแค่ซอมบี้บุกโลกอะไรแค่นั้น แต่ยังสื่อให้เห็นด้วยว่า อันตรายที่แท้จริงมันไม่ได้มีแต่กะแค้ซอมบี้เท่านั้น แต่คนเราด้วยกันต่างหากที่น่ากลัวที่สุดซึ่งไรทฺเตอร์เองก็สื่อออกมาได้คเป้นอย่างดี อ่านแล้วมันไม่เพียงแต่ให้ความสนุกตื่นเต้น แต่มันยังสะท้อนสังคมด้วยในบางอย่าง บอกเลยว่าอ่านแล้วชอบมากกกกกกกกก - สุดท้ายละ - เรื่องของการให้คะแนน ถ้าเต็มสิบขอให้ "9" คะแนนจ้า แล้วก็ขอให้ไรท์เตอร์พยายามเขียนผลงานให้มันดียิ่งขึ้นไปเรื่อยๆนะ :) อ่านน้อยลง
xrunnerz | 25 ก.ค. 59
3
0
ดูทั้งหมด
"งานวิจารณ์ของข้าน้อย :)"
(แจ้งลบ)- การใช้ภาษา - หลังจากที่ได้ติดตามอ่านของไรท์เตอร์(โดยเฉพาะกะเรื่องนี้)บอกได้คำเดียวเลยว่าสุดๆอะ ความประทับใจที่ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าความประทับใจได้รึเปล่าก็คือการเขียนบรรยายฉากแต่ละฉากของไรท์เตอร์ โดยเฉพาะกับฉากบู๊ที่อ่านแล้วให้ความรู้สึกได้เลยว่า "เฮ้ยมันเจ๋งว่ะ อ่านแล้วเห็นภาพ" มันเป็นแบบนี้จริงๆนะเมื่อเทียบกับเรื่องอื่นๆที่มักจะใช้บทพูดมากกว่า ... อ่านเพิ่มเติม
- การใช้ภาษา - หลังจากที่ได้ติดตามอ่านของไรท์เตอร์(โดยเฉพาะกะเรื่องนี้)บอกได้คำเดียวเลยว่าสุดๆอะ ความประทับใจที่ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าความประทับใจได้รึเปล่าก็คือการเขียนบรรยายฉากแต่ละฉากของไรท์เตอร์ โดยเฉพาะกับฉากบู๊ที่อ่านแล้วให้ความรู้สึกได้เลยว่า "เฮ้ยมันเจ๋งว่ะ อ่านแล้วเห็นภาพ" มันเป็นแบบนี้จริงๆนะเมื่อเทียบกับเรื่องอื่นๆที่มักจะใช้บทพูดมากกว่าการอธิบาย ซึ่งการใช้แต่บทพูดนั้นบางครั้งเราไม่สามารถจะมานั่งนึกภาพตามว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันคืออะไร แล้วแต่ละคนจะคิดเหมือนกันไหม? แต่อันนี้คืออ่านแล้วเห็นภาพชัดเลย แม้ว่าบางฉากจะไม่อยากนึกถาพตามก็เหอะ...=__= อย่างเช่นฉากที่ไรท์เตอร์ชอบเน้นซะเหลือเกินก็ฉากตายของแต่ละตัวที่มันอเน็จอนาถซะเหลือเกินนี่แหล่ะ บางทีมันก็ติดตาไปเลยอ่ะนะพอลองมาคิดภาพตาม (=_=)a แต่เท้าที่สังเกตการเขียนของไรท์เตอร์จะชอบใช้คำเชื่อมที่ซ้ำๆกันซะเป็นส่วนใหญ่ อย่างเช่น - ก่อนที่จะ/ก่อนจะ - และอย่างนั้นและอย่างนี้ - พร้อมกับ อะไรแบบนี้ คือต้องขออภัยอย่างแรงที่ต้องขอบอกความจริง เพราะบางครั้งมันอ่านแล้วก็รู้สึกว่ามันแปลกๆ เพราะเดี๋ยวก็ก่อนที่จะแล้วก็มาก่อนจะและต่อด้วยก่อนอะไรอีกก็ว่ากันไป บางครั้งมันเหมือนกับเป็นการใช้คำที่ซ้ำซากจนทำให้อ่านแล้วไม่ลิ่นไหล แต่ถ้าให้เราไปเขียนเองกะไม่มีปัญญานะ TAT และจากการที่ตีวละครในเรื่องแทบทั้งหมดนั้นเป็นผู้หญืง การใช้สรรพนามแทนว่า "เธอ" มันก็ทำให้เราปวดหัวได้เหมือนกัน เพราะบางครั้งเราเองก็ไม่รู้ว่าเธอที่ว่านั้นหมายถึงคนไหน แต่อันนี้กะไม่แน่ใจว่ามันเฉพาะกะเราคนเดียวรึเปล่า TAT (อย่าเพิ่งมาโกรธกันน๊าาาา) แล้วเรื่องการเขียนผิดอันนี้ขอข้ามไปละกันเนอะ เพราะบางทีมันอาจจะมาจากการนั่งจิ้มแบบไม่ได้ดู หรือการอดหลับอดนอนนั่งจิ้ม แต่ถ้าพิมพ์เสร็จแล้วก่อนจะอัพเดตลองตรวจสอบดูสักนิดปัญหาเรื่องนี้มันกะจะหายไปจ้า แต่ก็อย่างว่าแหล่ะวิจารณ์เค้าซะเยอะแน่จริงเขียนให้ได้อย่างเค้าเดะ! ขอบอกเลยว่าทำม่ายด้ายยยยย TAT งื้อออออออออ TAT - เรื่องของตัวละคร - ตัวนึงที่เหมือนกับจะซวยได้ตลอดและยังมึนตลอดเวลาคงจะไม่มีใครอื่นนอกจาก "เยริน" แต่เหมือนกับเธอเป็นตัวละครหลักและเป็นจุดศูนย์กลางของเรื่อง เพราะในขณะที่ตัวละครอื่นๆ นั้นสามารถทำอะไรได้หมด กลับมีตัวละครหนึ่งตัวที่ทำอะไรแทบไม่เป็นแถมยังเหมือนจะเป็นภาระของเพื่อนๆ การที่ไรท์เตอร์เขียนแบบนี้แสดงว่านางจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงให้ได้เห็น(หวังว่าจะมีนะ TAT) และอย่างหนึ่งที่ชอบในเรื่องของตัวละครก็คือ ความสมจริงรวมไปถึงการสื่ออารมณ์และการตัดสินใจต่อสถานการณ์ต่างๆอย่างเช่น ฉากที่เยรินต้องหนีจากซอมบี้และพวกผู้ชายที่พยายามจะข่มขืนเธอตอนต้นเรื่อง อ่านแล้วมันให้ความรู้สึกว่า "เรียล" จนต้องลุ้นตามไปด้วยและที่บอกว่าสมจริงก็คือ รายละเอียดต่างๆที่ไรท์เตอร์ใส่เข้าไปอย่างเช่นเรื่อง "แรง" ที่แตกต่างกันของเพศชายและหญิง จากตอนล่าสุดของยูจู แม้ว่าเธอจะเก่งแต่เธอก็สู้แรงผู้ชายไม่ไหวอยู่ดี จุดนี้ถือเป็นเสน่ห์ที่น่าติดตามอีกอย่างหนึ่งของเรื่อง ยิ่งกับตัวละครสายดาร์กที่โผล่มาแต่ละทีน่าใจหายและ "ตะเตือนใต" แบบสุดๆอย่างฮียอน การสื่ออารมณ์และการเขียนบรรยายของไรท์ทำให้รู้สึกว่านางน่าสงสารเป็นที่สุดอ่ะ TAT แล้วยังมาช๊อกโลกกับพี่ประธานโซวอนอีก งื้อออออออออ จะมีอะไรที่มันเลวร้ายไปมากกว่านี้อีกมั๊ยยยยยยยย? แต่ก็อยากบอกกับไรท์อย่างนึงว่า ไม่อยากให้สถานะของตัวละครแต่ละตัวต้องเปลี่ยนไปอย่างไร้เหตุผล จุดนี้ถือว่าสำคัญที่สุดเพราะมันจะทำให้เรื่องมันดรอปลงไปทันที โดยเฉพาะกับบรรดาตัวละครเก่งๆทั้งหลายในเรื่อง การที่เยรินที่เป็นคนอ่อนแอจะเก่งขึ้นมันมีได้แต่การที่ตัวละครที่เก่งมาโดยตลอดหรือตัดสินใจดีมาโดยตลอดกลับมาทำตัวงี่เง่าไม่สมเหตุสมผล หรืออยู่ๆก็อ่อนแอลงอะไรงี้มันจะทำให้เรื่องหมดสนุกไปในทันที เพราะงั้นไรท์เตอร์ต้องระวังดีๆนะ :) - โครงเรื่อง - บอกเลยว่าเดาไม่ถูกนอกจากต้องเอาชีวิตรอดไปอย่างเดียวเพราะจุดหนึ่งที่ทำให้เรื่องนี้คาดเดาไม่ได้เลยก็คือการที่ไรท์เตอร์มีตัวเลือกให้คนอ่านได้เลือกและตัดสินใจว่าจะเดินเรื่องต่อไปในทิศทางไหนนี่แหล่ะ อันนี้ถือว่าเป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งของเรื่องเลยก็ว่าได้นะ เพราะเรื่องอื่นๆนั้นไรท์เตอร์จะคิดเอาไว้เรียบร้อยแล้วว่าจะให้เรื่องเดินต่อไปในทิศทางไหน แต่อันนี้เหมือนกับต้องการให้บรรดารีดเดอร์ทั้งหลายได้มีส่วนร่วมในเรื่องด้วย เพราะต้องมาคอบตัดสินใจแทนตัวละครในเรื่องว่าจะทำอะไรต่อ เพราะแบบนี้มันเลยทำให้คาดเดาได้ลพบากว่าเรื่องที่อ่านนี้มันจะเดินต่อไปในทางไหนกันแน่ ถือว่าเป็นลูกเล่นที่ให้ความรู้สึกตื่นเต้นน่าติดตามมากๆจ้า ขอบอกเอาไว้เลย ส่วนตัวชอบนะลูกเล่นแบบนี้ เพราะเหมือนกับไรท์เตอร์ให้ความสนใจกับรีดเดอร์ดีอะ ^_^ แล้วมาว่ากันด้วยความ "ดาร์ก" ของเนื้อเรื่อง... บอกได้คำเดียวเลยว่ามันเกินจินตนาการมากๆอ่ะ ถ้าอ่านแล้วลองได้คิดตาม คือมันไม่ได้มีเพียงแค่ซอมบี้บุกโลกอะไรแค่นั้น แต่ยังสื่อให้เห็นด้วยว่า อันตรายที่แท้จริงมันไม่ได้มีแต่กะแค้ซอมบี้เท่านั้น แต่คนเราด้วยกันต่างหากที่น่ากลัวที่สุดซึ่งไรทฺเตอร์เองก็สื่อออกมาได้คเป้นอย่างดี อ่านแล้วมันไม่เพียงแต่ให้ความสนุกตื่นเต้น แต่มันยังสะท้อนสังคมด้วยในบางอย่าง บอกเลยว่าอ่านแล้วชอบมากกกกกกกกก - สุดท้ายละ - เรื่องของการให้คะแนน ถ้าเต็มสิบขอให้ "9" คะแนนจ้า แล้วก็ขอให้ไรท์เตอร์พยายามเขียนผลงานให้มันดียิ่งขึ้นไปเรื่อยๆนะ :) อ่านน้อยลง
xrunnerz | 25 ก.ค. 59
3
0
"ยิ่งติดตามยิ่งเซอร์ไพรซ์!"
(แจ้งลบ)พอได้มาอ่านภาคนี้แม่จ้าววววววววว! คือบับ มันรุนแรงยิ่งกว่าเก่าอย่างที่ไรท์เตอร์บอกเอาไว้เป๊ะ พวกโลกสวยๆนี่อยุ่ไม่ได้จริงๆง่ะ (=.,=) เพราะเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเรื่องมันรุนแรงมากขึ้นเยอะจริงๆ นี่ยังแค่แรกๆเองนะ หลังๆนี่จาขนาดไหนเนี่ยยยยยย(O_O)? นอกเรื่องไปเยอะ กลับมาเข้าเรื่องกันดีฝ่า(ทันมั๊ย 5555555555+) **อ่านรวมๆแล้วอย่างที่บอกค่ะ คือเ ... อ่านเพิ่มเติม
พอได้มาอ่านภาคนี้แม่จ้าววววววววว! คือบับ มันรุนแรงยิ่งกว่าเก่าอย่างที่ไรท์เตอร์บอกเอาไว้เป๊ะ พวกโลกสวยๆนี่อยุ่ไม่ได้จริงๆง่ะ (=.,=) เพราะเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเรื่องมันรุนแรงมากขึ้นเยอะจริงๆ นี่ยังแค่แรกๆเองนะ หลังๆนี่จาขนาดไหนเนี่ยยยยยย(O_O)? นอกเรื่องไปเยอะ กลับมาเข้าเรื่องกันดีฝ่า(ทันมั๊ย 5555555555+) **อ่านรวมๆแล้วอย่างที่บอกค่ะ คือเนื้อเรื่องนั้นจะดาร์กลงเยอะมากกกกกกกกกก บับว่าผู้ชายในเรื่องนี่ในหัวมันคิดอะไรอย่างอื่นนอกจากเรื่องเซ็กส์ปะเนี่ย? ละไหนจะมีผีดิบยั๊วเยี๊ยะอีก แค่ผีธรรมดาๆยังวิ่งได้แล้วพวกตัวประหลาดๆงี้จะขนาดไหนเนี่ย? แต่ชอบนะ คือบับเหมือนมันสะท้อนเรื่องในสังคมออกมาได้ส่วนหนึ่งง่ะ บับว่าคนเรานี่แหล่ะที่อันตรายที่สุดแทบจะไว้ใจกันไม่ได้เลย TT_TT นอกจากนี้ถ้าเทียบกับภาคแรก เหมือนกะว่ารายละเอียดต่างๆ จะถูกใส่เพิ่มเข้ามาแบบว่า เยอะมากอะ อย่างอันแรกอ่านไปนี่แต่ละคนแชมป์วิ่งกันทั้งนั้น (=__=) ปอดพวกพี่นี่แข็งแรงมากค่ะ วิ่งกันไม่รู็จักเหนื่อยเลย พอมาอ่านอันนี้แล้วจะตายเพราะเหนื่อยนี่เยอะมว๊ากกกกก แล้วผีดิบในเรื่องนี้ก็เหมือนจะโหดร้ายฝ่าเก่าด้วย ในภาคแรกนี่ตีกันเป็นผักปลาไม่มีความน่ากลัวอะไรเลย แต่พอมาอันนี้ละแบบว่า มันคนละอารมณ์กันเลยอะ ผีดิบนี่เหมือนจะถึกขึ้นกว่าเดิมเยอะมากกกกกกก อีกอย่างนึงที่ชอบกะคือ อารมณ์ความรู็สึกที่สื่อออกมาของตัวละครแต่ละตัว อย่างของเยรินตอนแรกๆที่อ่านตอนที่ต้องเจอกับพวกผู้ชายหื่นกามพวกนั้น แล้วกะเจอผีดิบอีก อารมณ์มันได้จิงๆนะ ถือว่ามีการเก็บรายละเอียดที่เยอะกว่าเดิมทำให้อ่านแล้วรู้สึกว่ามันสมจริงมากขึ้นค่ะ ท้ายที่สุดนี้อยากบอกว่าตอนนึงนี่อ่านกันตาแฉะเลย คือยาวมว๊ากกกกกกกกกก(=__=) อ่านกันเพลินเลยทีเดียวเชียวว(^_^) เป็นกะลังใจให้ไรท์นะคะ สู้ๆจร้าาาาา (>. อ่านน้อยลง
Me|lamo | 19 มิ.ย. 59
3
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น