You are my destiny • เพราะคุณคือพรหมลิขิต •

“ดีฟ้า คือเรามารอรับแกอะ”

“อะ...อ้าว แล้วแม่เราไปไหนอะทำไมให้เกียร์มารับ” ฉันเลิ่กคิ้วถามผู้ชายผิวขาวอมชมพูดูสุขภาพดี ดวงตาเรียวยาวที่ถูกปิดบังด้วยแว่นตาทรงวินเทจมองมาที่ฉันอย่างตั้งใจ พร้อมด้วยริมฝีปากบางที่กำลังขยับ

เกียร์มันหล่อขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ?

“คือน้าหมอนคุยกับลุงเดอยู่อะ เราเลยอาสามารับแกแทน ไม่เป็นไรใช่ปะ?”

ฉันยิ้มนิดหน่อยเพราะตลกกับท่าทางประหลาดของเกียร์ อะไรคือการพูดแล้วทำไม้ทำมือ เป็นนางรำหรือไง

“จะเป็นไรอะ ขอบใจนะที่มารับ แต่ที่จริงถ้าคุณนายมอลลี่เขาไม่ว่างน่าจะโทรบอกเรานะ เดี๋ยวเรานั่งวินฯเข้าไปก็ได้ จะได้ไม่ต้องลำบากแกด้วย แกมารับเราบ่อยเกินไปแล้ว”

อันที่จริงก็เกือบเดือนแล้วนะที่เกียร์มารอรับฉันที่หน้าปากซอยบ้านแบบนี้

“ไม่เป็นไรหรอก เราต้องออกมาซื้อของที่เซเว่นฯอยู่แล้วด้วยอะ”

“จะบอกว่าแกมาซื้อของที่เซเว่นฯทุกวันเลย?”

“กะ...ก็ อืมๆ ใช่เรามาซื้อของให้ลุงเดอะ”

“อะๆ เราไม่ถามแกละ แต่ยังไงก็ขอบใจนะที่มารับอะ”

“อะ...อืม”

จบบทสนทนาฉันก็เหวี่ยงขาขึ้นคร่อมบนเบาะมอไซต์ฯอย่างชำนาญ ก่อนจะใช้มือสองข้างเกาะที่ไหล่ของเกียร์เอาไว้

ฉันตบที่ไหล่ของเกียร์เบาๆ ก่อนจะพูดต่อ “ไปเลย” แต่เกียร์ก็ยังนิ่งจนฉันต้องยื่นหน้าเข้าไปหาเขา ก่อนจะหันหน้าไปพูดด้วย “ทำไมไม่ไปอะ”

“ไปๆ ไปแล้ว แต่ว่าทำไมแกต้องยื่นหน้ามาใกล้เราขนาดนี้ด้วย เอาหน้าออกไปเลยนะ”

“ทำไมอะ แกรังเกียจเราเหรอ?” ฉันพูดแกล้งพร้อมทั้งขยับใบหน้าให้เข้าไปใกล้เพื่อนกว่าเดิม “ทำไมหน้าแดง หูแดงอะ ไม่สบายเหรอเกียร์”

“เปล่าๆ แดดมันแรงอะ งั้นเราไปเลยนะ จับดีๆ”

ฉันพยักหน้ารับก่อนจะเอี้ยวตัวกลับมานั่งในท่าปกติ

‘เมื่อกี้เหมือนเกียร์จะ...เขินฉันหรือเปล่านะ’

‘น่ารักดีแฮะ’ ฉันยกยิ้มให้ตัวเองที่มีความคิดประหลาดก่อนจะเบนสายตามองข้างทาง

Zerefx Talk

เพิ่งหัดแต่งครั้งแรก ฝากติดตามด้วยนะคะ หากมีคำผิดแจ้งได้เลยนะคะ ขอบคุณค่าา ^^