ชีวิตอันปกติสุขของผม ภายในรั้วมหา’ลัยถูกดำเนินมาอย่างเรียบง่ายตั้งแต่เข้าศึกษามาได้สามปีตามประสาคนสังคมกว้าง จนวันนึง.... วันที่เป็นเหตุให้ชีวิตอันเรียบง่ายของผมต้องมีอันสั่นคลอนครั้งใหญ่หลวง เนื่องด้วยวันที่ 6 เดือน 6 ของทุกช่วงปี ....จะมีเรื่องเกิดขึ้นกับผม ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่นั้นก็ขึ้นอยู่กับคนคนนั้น

6/6/20?1 : “ลูคัสเราจำเป็นต้องออกไปอยู่ข้างนอกซักพัก เดี๋ยวเราจะมาเยี่ยมนายที่บ้านบ่อยๆ เราสัญญา”
โกหก หลังจากนั้นเธอก็หายไป...เป็นเวลายาวนานเกือบ 5 ปี ทำให้ผมกลายเป็นเด็กเกเรเนื่องจากแอบหนีออกจากบ้านไปตามหาเธอแทบทุกวัน.
6/6/20?5: “โตขึ้นมากเลยนะลูคัส หนังหน้าพิมพ์นิยมอย่างนาย..สาวคงตรึมเลยล่ะสิ ถ้านายเข้าวิศวะพวกตัวเมียคงหมายตาเกียร์ของนายตาเป็นมันแน่ แค่คิดเราก็ไม่ชอบใจแล้ว เฮ้ออ “
โกหก เธอไม่ต้องทำเป็นบ่นทำเป็นร่าเริง ในเมื่อข้อเท้าของเธอมีโซ่ตรวน ร่างกายเต็มไปด้วยรอยช้ำและแผลชุ่มเลือด นั่นทำให้ผมกลายเป็นโรคทางจิตอ่อนๆ ผมไม่สามารถพาตัวเธอกลับมาด้วยกันหลังจากพลิกแผ่นดินหาทุกซอกพิภพ ผมถูกกักบริเวณหลังจากนั้นโดยคนที่บ้านก็เลี่ยงที่จะพูดถึงเรื่องทีผมต้องการคำตอบ
6/6/20?9: “นายกลายเป็นหนุ่มวิศวะตามที่เราหวังเอาไว้จริงๆสินะลูคัส ด้วยความที่นายทำดี เรามีรางวัลเล็กๆน้อยๆมาให้นายด้วย..หวังว่าจะชอบมันนะ” นี่เป็นคำพูดสุดท้ายของเธอที่ผมเฝ้าฝันว่าจะได้ยินเสียงนุ่มๆนั่นอีกครั้งในชีวิต มันมาในรูปจดหมาย ตัวหนังสือหยักๆเล็กๆบ่งบอกว่าคนเขียนคลาดการจับปากกามานานแล้ว ในจดหมายสีขาวธรรมดาไม่มีที่อยู่ปรากฏได้แนบบางสิ่งบางอย่างมาด้วย
....กุญแจ....


นิยายมีเนื้อหาค่อนข้างรุนแรงในบางฉาก
พระเอกอาจจะแตกต่างจากนิยามพระเอกทั่วไปนิดนึงนะ
เรื่องนี้นางเองคือใคร..... ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ฮ่าฮ่า
ตอนแรกว่าจะแต่งแนวอาหรับๆหน่อยก็ตัน
เอาเรื่องนี้แทนไปก่อนน๊าาา ฟีว่อน ฮ่าฮ่า
มีคนบอกว่าผมเหมาะกับแนวจิตๆ ไม่รู้จริงไหม(ได้ข่าวอีกเรื่องแกก็ไซโค)
ปกติเค้าไม่ค่อยแต่งแนว ชxญ เพราะเค้าสาย yaoi นะคะตะเอง
แต่!! โดนไหว้วานให้ลองชายหญิง.... เค้าจะพยายามนะคะ 555
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น