นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
1,793
ผู้เข้าชมเดือนนี้
8
ผู้เข้าชมรวม
1.79K
หมวด : แฟนฟิคไทย
อัปเดตล่าสุด : 3 ก.ค. 63 / 12:24 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
ฝันถึงแฟนเก่า | OS #ไบร์ทวิน
(Inspiration of ฝันถึงแฟนเก่า - Three man down)
จะมีเพลงสักกี่เพลงบนโลกนี้ที่เราชอบ
เพลงที่ฟังแล้วกินใจเหมือนเข้าไปนั่งอยู่ในบทเพลงนั้นๆ
เหมือนเพลงๆ นี้แต่งขึ้นมาเพื่อชีวิตของเรากับใครบางคนที่เราคิดถึงเขาอยู่ตลอดเวลาแค่ฝ่ายเดียว
หลายเดือนมาแล้วที่เหลือเพียงผม ถูกทิ้งให้นั่งจมอยู่กับความทรงจำเก่าๆ
เรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นมาและหายไปเพียงพริบตา
พร้อมๆ กับเขาที่เดินจากไป
จะหันมองไปทางไหน เหตุการณ์ต่างๆไม่ว่าจะสุขหรือจะเศร้า ก็ผุดขึ้นมาในหัวให้ได้นึกถึงและภาพเหล่านั้นก็ชัดเจนขึ้นทุกวัน
Tuesday , July
7.10 am
ผมพลิกนาฬิกาข้อมือเรือนโปรดขึ้นมองดูเวลา เข็มนาฬิกาค่อยๆ เดินทางใกล้ถึงเป้าหมาย
"อีกยี่สิบนาที"
ผมรีบวิ่งลงบันได ขับรถออกไปเพื่อตรงไปยังสถานที่หนึ่งให้ทันเวลา หวังว่ามันคงไม่สายเกินไปเหมือนที่แล้วมา
เปิดประตูร้านกาแฟเจ้าประจำ สั่งเมนูเดิมที่คุ้นชิน ก่อนจะคว้าเอาแก้วกาแฟนั้นติดตัวมา
เลือกที่นั่งที่ไม่สะดุดตานัก แต่เห็นคนเดินเข้าออกร้านได้ชัด
ผมทำแบบนี้ทุกวัน ตั้งแต่วันที่เขาไป
เผื่อว่าสักวัน เราจะได้มานั่งลงตรงกันข้าม จิบกาแฟแก้วโปรด ทานขนมที่เขาชอบ พูดคุยและหัวเราะไปด้วยกันอีกครั้ง
แต่แล้วเขาก็ไม่เคยกลับมาสักครั้ง
อีกวันที่ผมเดินคอตกขึ้นรถไฟฟ้าไปทำงาน รอจนวินาทีสุดท้ายที่สามารถรอได้ แต่ก็ไร้วี่แววของเขาอยู่ดี
"วิน มึงไปอยู่ที่ไหนกันนะ"
เสียงของรถไฟฟ้าดังขึ้นบอกว่าถึงสถานีที่ผมจะต้องลง
ผมก้าวขาขณะสวนทางกับใครบางคนที่ผมเข้าใจผิดคิดว่าเป็นเขา
ตกใจจนเผลอคว้าแขนเอาไว้ ฝ่ายตรงข้ามสะบัดออกทันที
"ขอโทษครับ ผมจำคนผิด"
ยกมือขึ้นพร้อมโค้งก้มลง คนตรงหน้าส่ายหัวไปมาก่อนจะเดินจากไป
ยอมรับว่าตั้งแต่ไม่มีเขา ชีวิตผมก็ไม่เหมือนเดิมอีก
เมื่อก่อนคิดว่าตัวเองเก่งนักหนาจนพลาดท่าปล่อยให้เขาหายไปจากชีวิต
พอมาวันนี้ผมรู้แล้วว่า ผมไม่สามารถใช้ชีวิตตามปกติโดยที่ไม่มีเขาได้อีกต่อไป
"ไอ้ไบร์ท ยังไม่เลิกเศร้าอีกเหรอมึงอะ"
ผมถอนหายใจ ไม่พูดอะไรออกมา
"ตั้งสามสี่เดือนแล้วนะเว้ย วินมันมีแฟนใหม่ไปแล้วมั้ง"
"ไม่ให้กำลังใจกัน พี่ก็ไม่ต้องซ้ำเติมผมก็ได้นะ"
"กูแค่อยากให้มึงตัดใจได้เร็วๆ "
"อืม ยากว่ะพี่ ทรมานชิบหายเลย"
"มึงเนี่ยนะ ตอนมีเสือกไม่รักษาไว้ดีๆ มาตอนนี้จะเรียกร้องหา"
"ผมแค่อยากขอโอกาสว่ะพี่"
"แต่วินมันให้โอกาสมึงมาตลอด จนมันมากเกินพอที่มันจะให้มึงได้แล้วนะ"
ผมก้มหน้า
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมผิดเอง ผิดทั้งหมด ผิดแบบที่ไม่มีข้ออ้างหรือคำแก้ตัวใดๆ เลย
ผมทำผิดกับเขา และเขาให้อภัยผมทุกครั้ง จนกระทั่งครั้งนี้ มันคงเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาทนจนทนไม่ไหวอีกต่อไป
"ทำใจเหอะมึง ยังไงมันก็ไม่กลับมา"
ผมหลับตา เอนหลังพิงพนักเก้าอี้
อยากจะร้องไห้ออกมาแต่ก็ร้องไม่ออก เพราะทุกครั้
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ฝันถึแฟนเ่า | OS #ไบร์ทวิน
(Inspiration of ฝันถึแฟนเ่า - Three man down)
ะมีเพลสัี่เพลบนโลนี้ที่เราอบ
เพลที่ฟัแล้วินใเหมือนเ้าไปนั่อยู่ในบทเพลนั้นๆ
เหมือนเพลๆ นี้แ่ึ้นมาเพื่อีวิอเราับใรบานที่เราิถึเาอยู่ลอเวลาแ่ฝ่ายเียว
หลายเือนมาแล้วที่เหลือเพียผม ถูทิ้ให้นั่มอยู่ับวามทรำเ่าๆ
เรื่อราว่าๆที่เิึ้นมาและหายไปเพียพริบา
พร้อมๆ ับเาที่เินาไป
ะหันมอไปทาไหน เหุาร์่าๆไม่ว่าะสุหรือะเศร้า ็ผุึ้นมาในหัวให้ไ้นึถึและภาพเหล่านั้น็ัเนึ้นทุวัน
Tuesday , July
7.10 am
ผมพลินาฬิา้อมือเรือนโปรึ้นมอูเวลา เ็มนาฬิา่อยๆ เินทาใล้ถึเป้าหมาย
"อียี่สิบนาที"
ผมรีบวิ่ลบันไ ับรถออไปเพื่อรไปยัสถานที่หนึ่ให้ทันเวลา หวัว่ามันไม่สายเินไปเหมือนที่แล้วมา
เปิประูร้านาแฟเ้าประำ สั่เมนูเิมทีุ่้นิน ่อนะว้าเอาแ้วาแฟนั้นิัวมา
เลือที่นั่ที่ไม่สะุานั แ่เห็นนเินเ้าออร้านไ้ั
ผมทำแบบนี้ทุวัน ั้แ่วันที่เาไป
เผื่อว่าสัวัน เราะไ้มานั่ลรัน้าม ิบาแฟแ้วโปร ทานนมที่เาอบ พูุยและหัวเราะไป้วยันอีรั้
แ่แล้วเา็ไม่เยลับมาสัรั้
อีวันที่ผมเินอึ้นรถไฟฟ้าไปทำาน รอนวินาทีสุท้ายที่สามารถรอไ้ แ่็ไร้วี่แววอเาอยู่ี
"วิน มึไปอยู่ที่ไหนันนะ"
เสียอรถไฟฟ้าัึ้นบอว่าถึสถานีที่ผมะ้อล
ผม้าวาะสวนทาับใรบานที่ผมเ้าใผิิว่าเป็นเา
ในเผลอว้าแนเอาไว้ ฝ่ายร้ามสะบัออทันที
"อโทษรับ ผมำนผิ"
ยมือึ้นพร้อมโ้้มล นรหน้าส่ายหัวไปมา่อนะเินาไป
ยอมรับว่าั้แ่ไม่มีเา ีวิผม็ไม่เหมือนเิมอี
เมื่อ่อนิว่าัวเอเ่นัหนานพลาท่าปล่อยให้เาหายไปาีวิ
พอมาวันนี้ผมรู้แล้วว่า ผมไม่สามารถใ้ีวิามปิโยที่ไม่มีเาไ้อี่อไป
"ไอ้ไบร์ท ยัไม่เลิเศร้าอีเหรอมึอะ"
ผมถอนหายใ ไม่พูอะไรออมา
"ั้สามสี่เือนแล้วนะเว้ย วินมันมีแฟนใหม่ไปแล้วมั้"
"ไม่ให้ำลัใัน พี่็ไม่้อ้ำเิมผม็ไ้นะ"
"ูแ่อยาให้มึัใไ้เร็วๆ "
"อืม ยาว่ะพี่ ทรมานิบหายเลย"
"มึเนี่ยนะ อนมีเสือไม่รัษาไว้ีๆ มาอนนี้ะเรียร้อหา"
"ผมแ่อยาอโอาสว่ะพี่"
"แ่วินมันให้โอาสมึมาลอ นมันมาเินพอที่มันะให้มึไ้แล้วนะ"
ผม้มหน้า
ลอเวลาที่ผ่านมา ผมผิเอ ผิทั้หม ผิแบบที่ไม่มี้ออ้าหรือำแ้ัวใๆ เลย
ผมทำผิับเา และเาให้อภัยผมทุรั้ นระทั่รั้นี้ มันเป็นรั้สุท้ายที่เาทนนทนไม่ไหวอี่อไป
"ทำใเหอะมึ ยัไมัน็ไม่ลับมา"
ผมหลับา เอนหลัพิพนัเ้าอี้
อยาะร้อไห้ออมาแ่็ร้อไม่ออ เพราะทุรั้
ผลงานอื่นๆ ของ ม่านบูรพา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ม่านบูรพา
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น