ตำนานแห่งบุปผารัตติกาล(ตอนเดียวจบ)

บทเกริ่นนำ

ณ ดินแดนอันห่างไกลเกินกว่ามนุษย์จะเอื้อมถึง ซุกซ่อนอยู่ท่ามกลางม่านหมอกแห่งตำนาน มีดอกไม้ต้องห้ามที่ถูกขนานนามว่า "บุปผารัตติกาล"—ดอกไม้ซึ่งจะผลิบานเพียงคืนเดียวในรอบพันปี และเชื่อกันว่าผู้ใดได้ครอบครองมัน จะได้รับพรจากสวรรค์ แต่ทว่า หากเป็นมนุษย์ที่แตะต้องมัน พวกเขาจะต้องถูกพรากจากรักแท้ไปชั่วนิรันดร์

คืนหนึ่ง ภายใต้แสงจันทร์สีเงิน ดอกไม้นั้นได้ผลิบานอีกครั้ง...

ในค่ำคืนเดียวกันนั้นเอง หลิวเหม่ยฮวา—หญิงสาวผู้เป็นช่างปรุงยาแห่งหมู่บ้านกลางหุบเขา ได้เผลอเดินลึกเข้าไปในป่าต้องห้ามโดยไม่รู้ตัว และพบกับบุปผาต้องห้ามที่เรืองแสงราวกับดวงดาว เมื่อเธอเผลอแตะต้องมัน พลังอันลึกลับก็พลุ่งพล่านออกมา ก่อนที่เงาร่างของชายหนุ่มปริศนาจะปรากฏขึ้นท่ามกลางแสงสีทองที่หมุนวน

เขาคือ เย่ว์หลง—เทพเจ้าแห่งรัตติกาล ผู้ถูกจองจำในบุปผารัตติกาลมานับพันปี และเป็นบุรุษที่หลิวเหม่ยฮวารู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด

เมื่อดวงตาสีอำพันของเย่ว์หลงสบกับนัยน์ตาของเหม่ยฮวา ชะตากรรมที่ถูกลิขิตไว้ก็เริ่มสั่นคลอน ทว่าการปลดปล่อยเขาไม่ได้นำพาเพียงความรัก หากแต่นำพาความพิโรธของทวยเทพลงมาสู่พวกเขาด้วย

หากความรักของทั้งสองเป็นสิ่งต้องห้าม แล้วพวกเขาจะสามารถฝืนลิขิตสวรรค์ได้หรือไม่?

และในชาติภพนี้... เย่ว์หลงจะสามารถปกป้องนางจากเงื้อมมือของโชคชะตาได้หรือเปล่า?