ตัวเอกจงตาย ตัวร้ายจงเจริญ!

World setting

โลกของนวนิยายเรื่องนี้ดำเนินไปในโลกต่างมิติที่มีอารยธรรมคล้ายคลึงกับโลกของเรา แต่พลังงานที่ใช้จะไม่ใช่ไฟฟ้าหรือน้ำมัน แต่จะใช้สิ่งที่เรียกว่า ‘คลื่นไสยเวท’ เป็นพลังงานที่มีทั่วไปในอากาศ คลื่นไสยเวทจะถูกเรียกแตกต่างกันไปตามอารยธรรมต่างๆในโลก โดยผู้เขียนได้แบ่งอารยธรรมในโลกใบนี้ออกเป็น 6 อารยธรรม คือ

1. ราชอาณาจักรไสยเวท เรียกพลังงานว่า คลื่นไสยเวท วิชาต่างๆที่ใช้ดัดแปลงมาจากอารยธรรมแถบลุ่มแม่น้ำสินธุ รวมไปถึงไทย และประเทศแถบอาเซียนบางส่วน
2. สหราชอาณาจักรมนตรา เรียกพลังงานว่า มานา ดัดแปลงมาจากอารยธรรมแถบยุโรป
3. สาธารณรัฐต้าฉี เรียกพลังงานว่า ชี่ หรือ ลมปราณ ดัดแปลงมาจากอารยธรรมจีน
4. นครรัฐกรีโซโรม เรียกพลังงานว่า อีเทอร์ ดัดแปลงจากอารยธรรมกรีก-โรมัน
5. สหรัฐนอร์ธแลนด์ เรียกพลังงานว่า ฟอร์ซ ดัดแปลงจากอารยธรรมไวกิ้ง
6. อาณาจักรไอยคุปต์ เรียกพลังงานว่า อามุน ดัดแปลงจากอารยธรรมอียิปต์

ระดับพลัง

1. ผู้วิเศษ แบ่งออกเป็น 10 ระดับ จากน้อยไปมาก
2. จอมขมังเวท เหนือกว่าผู้วิเศษระดับ 10 ไม่สามารถแบ่งระดับได้ (แต่สามารถรับรู้ความแข็งแกร่งของกันและกันได้จากคลื่นไสยเวทที่แผ่ออกมาเมื่อใช้คาถาอาคม) ตัวตนในระดับจอมขมังเวท ทั้งโลกมีเพียงหลัก 10 คน
3. สิ่งศักดิ์สิทธิ์ สัตว์วิเศษ อสูรนรก ภูติ ผี ต่างๆ จะมีพลังมากกว่าผู้วิเศษ 1 ระดับ สามารถตรวจวัดได้ถึงระดับ 9

สายวิชา

1. ไสยเวทขาว คือ วิชาที่ใช้ไสยเวทไปในทางที่ดี เป็นการใช้ไสยเวทโดยตรงหรือเป็นสื่อกลางในการยืมพลังจากสิ่งมีชีวิตมิติสูงโดยไม่ผ่านการสังเวยหรือบูชายัญ
2. ไสยเวทดำ คือ วิชาที่ใช้ไสยเวทไปในทางชั่วร้าย การใช้ไสยเวทจำเป็นต้องมีการสังเวย ไม่ว่าจะเป็นเลือดเนื้อ อายุขัย หรือสิ่งมีชีวิต 
3. ร่างสถิตศาสตร์ คือ วิชาที่ใช้ไสยเวทติดต่อยืมพลังจากสิ่งมีชีวิตมิติสูง อาจจะเป็นการยืมพลังเพียงอย่างเดียว หรือกลายเป็นภาชนะให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประทับร่าง
4. อัญเชิญศาสตร์ คือ วิชาที่ใช้ไสยเวทสร้างวงจรหรือวงเวทเพื่อเป็นประตูเชื่อมระหว่างภพภูมิ ให้สิ่งมีชีวิตในมิติอื่นออกมาสู่โลก วงจรอัญเชิญจำเป็นต้องมีข้อจำกัดที่ทำให้สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นเชื่อฟัง หรือไม่ทำร้ายผู้อัญเชิญ
5. บริกรรมศาสตร์ คือ การใช้ไสยเวทผ่านถ้อยคำเพื่อสำแดงปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ เช่น ลูกไฟ สายฟ้า พายุหมุน
6. การปลุกเสก คือ การใช้ไสยเวทเคลือบ หรือลงอักขระอาคม บนสิ่งมีชีวิตหรือวัตถุ ส่งผลให้สิ่งที่ถูกปลุกเสกมีคุณสมบัติพิเศษตามอาคมที่ลงไว้
7. มายาศาสตร์ คือ การใช้ไสยเวทเพื่อลวงสัมผัส ตา หู จมูก ลิ้น กาย คาบเกี่ยวกับ บริกรรมศาสตร์ เพียงแต่ไม่จำเป็นต้องใช้คลื่นไสยเวทมากนัก ทำให้สามารถเรียนรู้ได้ง่ายกว่า
8. ไสยแพทยศาสตร์ คือ การแพทย์ว่าด้วยการใช้ไสยเวท รวมวิชาทั้งการแก้คุณไสย ยารักษาโรค ยาวิเศษ แม้ไม่มีไสยเวทก็สามารถเรียนรู้ได้
9. โหราศาสตร์ คือ การใช้ไสยเวทเพื่ออ่านชะตา ทำนายอดีต ปัจจุบัน อนาคต ความละเอียดและแม่นยำของคำทำนายขึ้นอยู่กับปริมาณคลื่นไสยเวทที่ควบคุมได้
10. คุณไสยศาสตร์ คือ วิชาสายสู้รบเฉพาะของไสยเวทดำ จำเป็นต้องใช้สื่อสังเวย บ้างเล็กน้อยอย่างเล็บ ผม โลหิต บ้างเป็นสิ่งสำคัญอย่าง อายุขัย หรือ ชีวิต
11. วิญญาณศาสตร์ คือ วิชาสายสนับสนุนเฉพาะของไสยเวทดำ ว่าด้วยวิชาที่เกี่ยวข้องกับการบังคับวิญญาณ จับวิญญาณมาเป็นทาส เลี้ยงผี ทำลูกกรอก ทำกุมาร เป็นต้น

***สายวิชาต่างๆไม่ได้เหมือนกับในตำราของโลกเราทั้งหมด ผู้เขียนเพียงใช้แนวคิดเหล่านั้นมาดัดแปลงให้เหมาะสมกับนิยายที่อยากเขียนเท่านั้น หากผิดพลาดหรือขัดกับความเข้าใจของผู้รู้แตกฉานในอวิชชาเหล่านี้ ผู้เขียนก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้

คำชี้แจง

1. นิยายเรื่องนี้ยังจะ ไม่มีการติดเหรียญในบทปกติจนกว่าจะแต่งเรื่องนี้จนจบ 100% หากเรื่องนี้จบลงแล้วอาจมีการติดเหรียญในบางบท หรืออาจจะไม่ติดเหรียญเลย ตามแต่สถานการณ์ของผู้เขียนในเวลานั้น โดยผู้เขียนจะแจ้งให้ทราบก่อนติดเหรียญอย่างน้อย 1 สัปดาห์
2. บทพิเศษจะเป็นเรื่องราวเบื้องหลังของตัวละคร ไม่มีผลต่อเนื้อเรื่องหลักมากนัก โดยจะมีราคา 3 เหรียญ หากจำนวนตัวอักษรต่ำกว่า 10k ตัวอักษร และ 6 เหรียญ เมื่อมีมากกว่า 10k ตัวอักษร