ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 7 : การยอมรับจากหนึ่งในสองราชา
คนอ่านไม่เม้นต์
คนเขียนไม่แต่งนะเออ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ตอนที่ 7 : การยอมรับจากหนึ่งในสองราชา
“พวกนายมาอยู่ที่นี่ได้กี่วันแล้วล่ะเฟียร์ส”ครูเอลถาม
“1 อาทิตย์พอดี ไม่ขาดไม่เกิน”เฟียร์สยิ้มร่า “เนาะเฟริน”
“ช่ายยยย”
“...เอ่อ...นี่พวกนายไปสนิทกันตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย...”ครูเอลถาม [สถานะ : -_-a]
“เมื่อชาติต้องการ”
โป๊ก!!!
“โอ๊ย! หัวคนนะเว๊ยไอ้เฟริส!!!”เฟียร์สโวยวาย
“เออ รู้”เฟริสยักคิ้วให้ ก่อนจะต่อว่า...
“แล้วไง?”
“ไอ้เวรนี่...พี่ตรูแน่เหรอฟระ”เฟียร์สพึมพำอย่างเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน
“เรื่องของชั้น”เฟริสยิ้มยียวนกลับ
“ไม่เอาน่า ทะเลาะกันอีกแล้วพวกนายเนี่ย”คิลรีบมาห้ามทัพ “ทะเลาะกันบ่อยยิ่งกว่าไอ้คาโลกับเฟรินอีก”
“แล้วทำไมต้องเอาเราไปเปรียบเทียบ คิล”คาโลกดเสียงต่ำ
“ก็แกมันคนใกล้ตัวไง”คิลไม่สนใจ
“เฮ้อ”ครูเอลถอนหายใจหมดปอด
“เขาว่า ถอนหายใจมากจะแก่เร็วนะครูเอล”ราชินีลูน่าว่า
“ก็ท่านน้าดูเอาเองสิครับ คนใกล้ตัวผมแต่ละคน...หาพวกปรกติได้ซักคนมั๊ย”ครูเอลโอดครวญ
“เจ้าเองก็ไม่ปรกติเหมือนกันนั่นแหละ ครูเอล”ลูน่าพูดกลั้วหัวเราะ
“ไม่ค่อยจะเหน็บแนมเลยนะครับ”ครูเอลประชด
“ก็เรื่องจริงนี่จ๊ะ”ลูน่ายิ้ม “ว่าแต่ว่า พวกเธอไม่ลองไปเดินตลาดดูบ้างเหรอ เจ้าด้วยนะครูเอล”
“ตลาด? ไปสิไป!!!”เฟรินรีบออกตัว
“ยังไงก็ได้”คาโลตอบ
“ก็ดีฮะ”คิลว่า
“ยังไงก็ว่างอยู่แล้ว”ลอเรนซ์ตอบ
“ลอรี่ไปไหน ชั้นไปด้วยยยย”ลูคัสว่า [เสียงเอฟเฟกต์ประกอบ : ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ]
“จะได้คลายเครียดไปในตัวนะโรเวน”ไธนอสสนับสนุน
“...เสียงข้างมากอยู่แล้วนี่นา...”โรเวนถอนหายใจ
“ร้านหนังสือที่นี่คงมีหนังสือแปลกๆนะครับ”ซีบิลถาม
“คงมีแหละ ฟังดูก็น่าสนใจนะ”กัสครุ่นคิด
“ร้านอาหาร!”อาชูร่าและโคลว์ฉีกยิ้ม
“Zz Zz Zz”เดท [มันเดทสมชื่อไปแล้ว : คนแต่ง]
“เหล้า!!!”ครี๊ดกับเจคประสานเสียง
“นี่ พวกนาย...”มาทิลด้าจะห้าม แต่
“ไม่เอาน่ามาทิลด้า ที่นี่ไม่ใช่ป้อมอัศวิน ไม่มีกฎนา จะบอกให้”เฟียร์สขัด
“จำได้ว่าพี่เฟียร์สคอทองแดงมากเลยไม่ใช่เหรอคะ คราวก่อนดื่มเหล้าอย่างกับดื่มน้ำเปล่า”สเฟียร์พูด
“แล้วแต่”เฟริสว่า
“งั้นก็ตกลงตามนี้ ไปเที่ยวตลาดกัน!!!”เฟรินตะโกน
“เย้!!!!!”
“โห...คนเยอะแยะไปหมดเลยแฮะ”คิลชะเง้อคอมอง
“ว้าวๆ”เฟรินตาลุกวาว
“ตอนนี้เที่ยงครึ่ง กลับมาเจอกันที่นี่ ก่อน 5 โมงนะทุกคน”โรเวนกำชับ
“คร้าบ / ค่า”
- ว่าแล้ว พวกปีสามทั้งหมดก็กระจายตัวหายไปภายในชั่วพริบตา -
“อ้าว ไปกันหมดเลย”ครูเอลกระพริบตาปริบๆ
“จะหาเรื่องแกล้งคาโลอีกล่ะสิ ยูริซิส”อาเธอร์ดักคอ
“ฮะๆ ใช่เลยครับ”ครูเอลตอบยิ้มๆ
“หลังจากที่พวกยมฑูตกลับไปกันหมดแล้ว คาโลก็มาฝึกกับชั้น คงรู้ตัวดีล่ะนะว่าโดนพวกนายหมายหัวไว้น่ะ”โรเวนเปรยๆ “ตอนนี้ฝีมือเขาก้าวหน้าไปมากทีเดียว”
“แบบนั้นแหละครับยิ่งน่าสนุก”ครูเอลยิ้ม
“อย่าบอกนะว่านายเองก็หมายหัวปรินซ์คาโลไว้อีกคนน่ะ”ชิวาสถาม
“เฮ้อ...เดิมทีก็คิดแบบนั้นล่ะครับ”ครูเอลถอนหายใจ “แต่ผมเห็นแล้ว...ว่าเฟลิโอน่าน่ะ รักปรินซ์คาโลขนาดไหน แล้วจากที่ได้รู้จักกันมา ผมก็ค่อนข้างมั่นใจมากครับว่าตัวคาโลเองก็ไม่มีทางทำให้เฟลิโอน่าต้องเจ็บช้ำน้ำใจแน่นอน”
“นาย...ยอมรับคาโลแล้วงั้นสิ”ลอเรนซ์ถาม
“อย่าพูดว่า “ยอมรับ” จะได้มั๊ยครับ ฟังแล้วมันไม่พอใจตัวเองยังไงชอบกล”ครูเอลขมวดคิ้ว
“แล้วนายคิดจะทำอะไรล่ะ”อาเธอร์ถาม
“ผมคงต้องช่วยฝึกคาโลกันหน่อยล่ะครับ เพราะฮาเดสกับพี่เฟรไม่ปล่อยไปง่ายๆแน่ แถมที่นี่ยังถิ่นของพี่เฟรเขาอีก”ครูเอลถอนหายใจ “ต้องเริ่มตั้งแต่พื้นฐานการต่อสู้เลย ควเหนื่อยน่าดู”
“แล้วแบบนี้ จะไม่เรียกว่ายอมรับได้ยังไงล่ะยูซิลลี่”ลูคัสถาม
“ผมบอกแล้วไงครับว่า ผมไม่ได้ยอมรับเค้า!!!”ครูเอลตะโกนอย่างหงุดหงิด
“ใจเย็นหน่อยยูริซิส”อาเธอร์ปราม
“ครับ ท่านอาเธอร์”ครูเอลสูดหายใจลึก ถึงแม้ตัวตนที่แท้จริงของเขาจะเปิดเผยออกมา แต่ก็ไม่ทำให้ความเอ็นดูของอาเธอร์ลดลงเลย เขาจึงยิ่งเคารพรักรุ่นพี่คนนี้ยิ่งกว่าเดิม
“เอาล่ะ งั้นเราไปเดินเที่ยวกันเถอะ”โซมาเนียชวน
“แต่ท่าทางเราจะไม่ได้เที่ยวกันหรอกนะ...โซมี่”ลูคัสแอบพึมพำ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ฆ่าตัดตอน!!!
ตัดจบมันตอนนี้แหละดี
สะจายยยยย
โย่วๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น