ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : ตอนที่ 21 : ของในกล่อง
ไฮ้!!!
ตอนนี้ต้องบอกข่าวดีสำหรับคนอ่านก่อนนะครับ
พอดี เพื่อนกระผมบอกว่า ลงแต่ละตอนมันสั้นไปหน่อย
เลยต้องปรับเปลี่ยนความยาวของตอน เป็น 2 เท่าจากของเดิม
เช่น จาก 10 หน้าเป็น 20 หน้าอ่ะครับ [ตัวเลขนี่ผมสมมุติเอานะครับ จะได้เห็นชัดๆ]
ไปอ่านตอนยาวๆจุใจกันเลยดีกว่า
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ตอนที่ 21 : ของในกล่อง
- ย้อนเวลาไปในช่วงสี่ทุ่มครึ่ง ตอนที่คาโลยังอยู่เฝ้าเฟรินในห้องนอน -
ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก
ปัง!!!
“ฮาเดส!”เฟริสเปิดประตูเข้ามาอย่างแรง
“...นายเองเหรอเฟริส เฟียร์ส...”ฮาเดสพูดนิ่งๆ ข้างๆเขายังมีครูเอลและวินเซนต์อยู่ด้วย
“ก็ว่าแล้วว่าท่าทางมีพิรุธตั้งแต่ที่ปราสาทเดมอสแล้ว”ครูเอลยิ้มบาง “เรื่องอะไรกันล่ะที่ทำให้นายหอบแฮ่กๆขนาดนั้นน่ะเฟียร์ส”
“จับพิรุธได้ตั้งแต่ตอนนั้นเลยนะ ครูเอล”เฟียร์สยิ้มนิดๆ
“ชั้นสนิทกับนายมากี่ปีแล้วล่ะเฟียร์ส”ครูเอลว่า
“แล้วมีเรื่องอะไรล่ะ รีบๆว่ามาเถอะ เดี๋ยวชั้นมีนัด”วินเซนต์เหลือบมองนาฬิกาบนฝาผนัง
“นัดซ้อมดาบให้นายคาโลน่ะสิ เฮอะ”ฮาเดสแบะปาก
“ก็เฟรเขาขอมา ทำไงได้”วินเซนต์ยักไหล่
“เข้าเรื่องเถอะครับ”ครูเอลพูด
“อืม”เฟริสพยักหน้ารับสั้นๆ ทั้งห้องก็ตกอยู่ในบรรยากาศตึงเครียดทันที
“วันนี้ชั้นกับเฟริส...เราสองคนไปเจอใครบางคนเข้า”เฟียร์สเริ่มเล่า
“ใครล่ะ? คงไม่ได้ล้อเล่นแบบว่า “เจอไอ้เจ้าชายปัญญาอ่อนมาทำตัวมีสาระ” หรอกใช่มั๊ย”ฮาเดสแขวะ แต่ทั้งสองกลับนิ่งเงียบ
“...เฮ่ย...อย่าบอกนะว่าที่ชั้นพูดนั่น...”ฮาเดสกดเสียงต่ำ
“นายเดาถูก ฮาเดส”เฟริสถอนหายใจ “พวกชั้นสองคน...เจอเจ้าชายราฟาเอลแห่งเฮฟเว่นในตลาดวันนี้”
เคร้ง!
ครูเอลเผลอทำถ้วยชาหลุดจากมือด้วยความตกตะลึง
“ไอ้หมอนั่น...มันไปทำอะไรที่นครจันทรา!!!”ฮาเดสตวาดก้อง
“หมอนั่นไม่ได้มาเพื่อก่อสงคราม...ใช่มั๊ย”วินเซนต์เอ่ย
“รู้ได้ยังไงครับ?”เฟียร์สงง
“ตามนิสัยของราเอลแล้ว...ถ้ามันคิดจะทำตัวเป็นเจ้าชายจริงๆ ก็ใช่ว่ามันจะทำไม่ได้”ฮาเดสตอบห้วน “พวกนายก็น่าจะเห็นแล้วนี่ เวลามันเอาจริง ก็เก่งเอาเรื่องไม่แพ้ชั้นคนนี้หรอก”
“แล้วถ้าราเอลจะมาก่อสงคราม คงไม่ถ่อไปถึงนครจันทราหรอก แต่เข้าไปลักพาตัวเฟรินตั้งแต่ 1 อาทิตย์ก่อนที่อยู่ปราสาทเดมอสเลยไม่ดีกว่ารึไง ประกาศสงครามกันซึ่งๆหน้าไปเลยน่ะ”วินเซนต์เสริม
“ท่านพูดถูกครับ ท่านวินเซนต์”เฟริสถอนหายใจ “ราเอลไม่ได้มาเพื่อก่อสงคราม...แต่นำของสิ่งหนึ่งมาคืน”
“ของสิ่งหนึ่ง?”ครูเอลทวนคำ
“เอามาคืน?”ฮาเดสงง
“ครับ”เฟียร์สยืนยัน
“มันคืออะไรล่ะ?”วินเซนต์ถาม
“สิ่งนี้ครับ”เฟริสยืนกล่องที่ได้จากราเอลคืนแก่ฮาเดส “เมื่อท่านเห็น ท่านน่าจะรู้ดีว่าราเอลนำมันมาให้ท่านทำไม”
“แน่ใจนะว่าปลอดภัย?”ครูเอลหรี่ตาลงอย่างเคร่งเครียด
“แน่ใจครับ ราเอลเปิดกล่องให้พวกผมดูแล้ว”เฟียร์สยืนยัน
“แล้วมันคืออะไรล่ะ?”วินเซนต์ถาม เพราะความคิดของราเอลนั้นพลิกแพลงได้ไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งมันเกินกว่าที่เขาหรือน้องชายทั้งสองจะเดาออก
“ผมว่า...หากท่านเห็เองกับตาจะเข้าใจมากกว่าครับ”เฟริสสรุป
“งั้นเหรอ”ฮาเดสหรี่ตาลงอย่างครุ่นคิด ก่อนจะค่อยๆนื่นมือไปสัมผัสกล่องอย่างช้าๆ
“เปิดเลยดีกว่าฮาเดส จะได้รู้ๆไปเลย”ครูเอลว่า
“อือ”
แกร๊ก...
วิ้ง...
ฮาเดสค่อยๆแง้มฝาออก ก็พบว่าสิ่งของข้างในมีแสงสว่างเปล่งประกายออกมาอย่างน่าตกใจ
......แต่ทำไม...ทำไมกันนะ......
......แสงสีฟ้าประกายรุ้งแบบนี้มัน......
“เพลิง...วิญญาณเหรอ”ฮาเดสกลั้นใจเปิดมันออกทั้งหมด
วิ้ง...
ร่างของตุ๊กตาตัวน้อยนอนแผ่อยู่ภานในกล่อง ตุ๊กตาที่มีแสงสีฟ้าเปล่งประกายออกมา...
“นี่มัน...”ฮาเดสอ้าปากค้าง เขาแทบไม่เชื่อสายตาของตัวเอง
“...บ้าน่า...”ครูเอลคราง
ทั้งสองคนจะไม่ตกใจเลย...ถ้ารูปกายของตุ๊กตาน้อยนั้น...จะคุ้นหูคุ้นตาขนาดนี้
...ผมยาวสยายสีน้ำเงินเข้มออกดำ...ดวงตากลมโตสีเขียว...
......รูปร่างแบบนี้...มันคือ......
“เพลิงวิญญาณของไอริส!!!”
“ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้...ไม่สิ...”ครูเอลส่ายหัวไล่ความคิด
“ทำไมราเอลถึงนำมันมาคืนเรา?”
“เพราะเป็นไอริสน่ะสิ”ฮาเดสหลับตาลงช้าๆ
......ราเอล......
......ชั้นเกลียดแกก็จริง......
......แต่ชั้นก็เข้าใจแกบ้างแล้ว...ว่าแก......
......รักไอริส...ขนาดไหนกัน......
“นั่นสินะ...ถ้าเป็นไอริส...คนเดียวกับที่ราเอลมันรัก ก็ไม่แปลกใจเลยที่ราเอลจะนำมันมาคืนให้นายน่ะ ฮาเดส”วินเซนต์ยิ้นเศร้า
“ความรักนี่มันยุ่งยากขนาดนั้นเชียวเหรอพี่วินซ์?”ครูเอลกระพริบตาปริบๆ
“เออ”ฮาเดสชิงตอบแทน
“เออ จะว่าไป...”เฟริสว่า “...ราเอลมันฝากนี่ให้นายด้วยนะฮาเดส”
“จดหมาย?”ฮาเดสมองกระดาษสีขาวที่เฟริสยื่นให้
“ชั้นเองก็ไม่รู้ว่าเขียนอะไรเอาไว้ นายเอาไปอ่านเองเถอะ”เฟริสเอ่ย
“อืม”ฮาเดสคลี่จดหมายที่ถูกพับอย่างเรียบร้อยออกมา
ถึง ไอ้คนที่อ่าน
อืม...จดหมายนี่มันขึ้นต้นว่าไงน้า...ลืมไปแล้ว ช่างหัวมันเถอะเนาะ...
แกรบ...
“ขนาดเขียนจดหมายยังกวนไม่เปลี่ยนนะไอ้เวร”ฮาเดสกัดฟันกรอด จดหมายยับยู่ยี่เล็กน้อยด้วยอาการกำหมัดแน่น ทั้งๆที่มีจดหมายอยู่ในมือของฮาเดส
ชั้นกับนายก็ไม่สนิทกันซะด้วยสิ งั้นขอเข้าเรื่องเลยแล้วกัน นายคงสงสัยอ่ะดิว่าชั้นให้ไอ้นี่นายมาทำไม...นายก็รู้นี่ว่าเฮฟเว่นมีกฎยังไง ชาวเฮฟเว่นจะถูกริบเพลิงวิญญาณเพื่อป้องกันการทรยศของทหาร เพราะเมื่อเกิดการหักหลังขึ้น เพลิงวิญญาณของคนคนนั้นจะถูกทำลาย หมายถึงวิญญาณจะดับสูญไปเลย แต่นายคงรู้อยูแล้วล่ะเนาะ งั้นชั้นจะพูดขึ้นมาทำไมน้า?
“ไอ้นี่...แกจะกวนตีนชั้นไปถึงไหนวะ”ฮาเดสสบถ
ก็อย่างที่นายรู้ ไอริสทรยศต่อเฮฟเว่นไปเข้ากับเฮล ซึ่งแน่นอนว่าการทรยศของเธอต้องได้รับการลงโทษถึงขั้นทำลายเพลิงวิญญาณ แต่ใครจะยอมให้ทำแบบนั้นล่ะ...จริงมั๊ย?
ชั้นเลยลอบเข้าไปขโมยเพลิงวิญญาณของไอริสมา แต่เอามาคืนเธอไม่ได้ หลักๆก็เพราะเข้าเฮลไม่ได้นั่นแหละ ก็นายเล่นวางกำลังป้องกันพระนครซะแน่นหนาเลยนี่นา
“ตอแหลชัดๆ ถ้าแกจะบุกเข้ามาก็ทำได้อยู่แล้วไม่ใช่รึไง”ฮาเดสว่า
......แต่ถ้าชั้นเป็นแก...ก็คงจะไม่เข้ามาเหมือนกันล่ะนะราเอล......ฮาเดสคิด
......การที่เห็นคนรักของตัวเองอยู่กับคนอื่น...มันเจ็บปวดขนาดไหน...ทั้งนายทั้งชั้นต่างก็รู้ดี......
ชั้นเลยกะว่า...จะฝากใครบางคนเอาไปให้นายซะหน่อย ตอนแรกกะจะฝากน้องสาวนายไป แต่คิดอีกที ฝากพวกเฟริสดีกว่าเนาะ ปลอดภัยกว่าเยอะ
นายต้องรู้แน่ว่าถ้าได้เพลิงวิญญาณกลับไปแล้วนายต้องทำยังไงต่อ ดังนั้นรีบๆจัดการให้เรียบร้อยซักทีให้มันรู้แล้วรู้รอด
นายต้องทำในสิ่งที่ชั้นทำไม่ได้...ล้างคำสาปให้ไอริสซะ นี่ถึงจะถือเป็นการทำเพื่อเธอสินะ...เป็นการปลดปล่อยเธอออกจากพันธนาการของเฮฟเว่นซะที
ราฟาเอล เฮเวนเนียร์
คู่ปรับตลอดกาลของนาย
“ถึงแกไม่บอก...ชั้นก็คิดจะทำตั้งแต่แรกแล้ว ไอ้ราเอล”ฮาเดสพึมพำ
......แต่ก็ขอบใจ...ที่นายเป็นฝ่ายยอมถอยไปแต่โดยดี......
......ทั้งๆที่นายเองก็รักไอริสขนาดนี้แท้ๆ......
- กลับเข้าสู่ปัจจุบัน -
- - เช้าวันต่อมา - -
“ฮ้าวววววว”เฟรินค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ
......อุ่นจัง เมื่อคืนไม่หนาวเลยซักนิด......
......ทั้งๆที่ตอนกลางคืนที่นี่หนาวจะตายแท้ๆ......
เฟรินคลำๆหาผ้าห่มที่ห่มตัวเธอเมื่อคืน แต่ก็เห็นว่ามันก็ยังพับเรียบร้อยอยู่ปลายเตียง
“อ้าว...แล้ว...”
เฟรินค่อยๆหันไปมองข้างๆ แล้ว...
“แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
...เช้านี้เฮลก็ยังสงบสุขเช่นเดิม...
“เฟ...ลิ...โอ...น่า”วินเซนต์กดเสียงต่ำ
“...อ่า...”เฟรินอ้าปากกว้างแต่ไม่มีคำพูดอะไรหลุดออกไป
“พลังเสียงสุดยอดมากค่ะ ท่านหญิงน้อย เสียงดังลั่นจนปราสาทแทบแตก กระจกที่ห้องนอนท่านคงจะร้าวเสียแล้วกระมัง”ทีน่ายิ้มนิดๆ มือทั้งสองกุมพัดฟิวเจอร์บอร์ดอันเบ้อเริ่ม
“แหะๆ”เฟรินหัวเราะแห้งๆ
“เออ เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปเกือบตีสองแล้วนะเว๊ย แกยังส่งเสียงดังแปดหลอดปลุกพวกเราแต่เช้าอีกเหรอ”คิลสะโหลสะแหลนิดๆ
“โทษที”เฟรินเกาหัวอย่างไม่รู้จะทำยังไง
......ก็คนมันตกใจนี่หว่า......
......ไอ้คาโลเล่นนอนกอดเราทั้งคืนเลยนะเฟ้ย!!!!!!!!!!!!......
“เอาน่าๆ แค่นี้เองนะคะ เรื่องเล็กน้อยออก”สเฟียร์และซิลเรียยังคงความสดชื่น กระปรี้กระเปร่าได้เช่นเดิม
“เล็กน้อยเหรอ!?!”ทุกคนทวนคำเสียงสูง
“เหอะๆ”เฟียร์สหัวเราะต่ำๆ
“...”เอเธียร่านิ่งเงียบ
“ก็มันเสียงน้องชั้น มีปัญหามั๊ย”เฟรเซียยิ้มหวาน
เฮือก!!!
“ไม่มีคร้าบ”ทุกคนตอบพร้อมกัน
“ดีมาก ถ้าไม่มีปัญหาก็แยกย้ายกันไปทำงานได้แล้ว”เฟรเซียสั่ง
“แต่นี่มันเพิ่งแค่ 7 โมงเองนะคร้าบ”เฟียร์สโอดครวญ
ป๊าบ!!!
“จะอู้ก็ว่ามาเถอะ”ทีน่าเอาพักฟิวเอร์ปอร์ดฟาดหัวเฟียร์สเสียงดัง
“ฮือๆ ทำแล้ว [ก็ได้] จ้า”เฟียร์สจำใจยอมแพ้
“ส่วนเฟลิโอน่ากับคาโล มาทางนี้นะ”เฟรเซียเรียก “เดี๋ยวพี่มีเรื่องจะคุยด้วยหน่อย”
“เรื่องจะคุย?”เฟรินกับคาโลงงวูบ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น