[KHR fanfic]Another tale Another dimension

*คำเตือน*

เนื้อหาเรื่องราวในนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น โดยมีการสอดแทรกตัวละครที่ผู้แต่งเข้ามาเป็นตัวเอกในการดำเนินเนื้อเรื่อง อาจมีเนื้อหาบางประการที่มีการผิดแปลกไปจากเนื้อหาดั้งเดิมของการ์ตูนในบางส่วน แต่ทางผู้แต่งจะพยายามอิงเนื้อหาข้อมูลดั้งเดิมของการ์ตูนให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่ออรรถรสในการอ่าน  ขอให้ท่านผู้อ่านทุกคนเพลิดเพลินกับแฟนฟิครีบอร์นในแบบฉบับของ yusahime ค่ะ

อธิบายเซตติ้งเบื้องต้น

    1. ช่วงเวลาในนิยายเรื่องนี้นั้นได้มีการประมาณการช่วงเวลาโดยอิงจากไทม์ไลน์ในเนื้อเรื่องหลัก ซึ่งรีบอร์นได้มีการเริ่มเขียนในช่วงปี 2004 (สึนะอยู่ม.1/อิงจากการปีของตีพิมพ์ครั้งแรกของเรื่อง)และตอนภาคอนาคตจะอยู่ในช่วงเวลาประมาณปีค.ศ. 2015 (หลังจากสึนะขึ้นม.2แล้ว คือประมาณปี 2005)

       2. อายุของตัวละครบางตัวทางต้นฉบับบไม่ได้อธิบายแน่ชัด อาทิ ฮิบาริ เคียวยะ /โรคุโด มุคุโร่/หน่วยวอริเอร์หรือวาเรีย ทำให้อายุของตัวละครเหล่านี้จะผู้เขียนต้องทำการประมาณการเอง อาจมีการบิดเบือนบ้างก็ต้องขออภัยแฟนๆของเรื่องนี้ไว้ตรงนี้ด้วยค่ะ

      3.เนื่องจากเป็นนิยายที่ตั้งใจว่าจะแต่งลงเรื่อยๆ ดังนั้นแล้วข้อมูลที่เเสดงในเบื้องต้นจะเป็นข้อมูลแรกเริ่มของตัวละคร ซึ่งข้อมูลต่างๆของตัวละครจะเกิดการเปลี่ยนแปลงได้ภายในเนื้อเรื่องภายหลังค่ะ

      4.ในส่วนของสงครามระหว่างแก๊งมิลฟิโอเล่และวองโกเล่(ภาคอนาคต)ภายในแฟนฟิดนี้จะล่าช้าหรือถูกเร่งขึ้นมา(ผู้แต่งแนะนำให้รอติดตามชมค่ะ เนื่องจากยังตัดสินใจไม่ถูกค่ะ) ขอให้ผู้อ่านทุกท่านคิดเสียว่าเป็นมิติอีกมิตหนึ่งที่สงครามระหว่าง 2 แฟมิลี่ไม่ได้เกิดตรงตามไทม์ไลน์ของเนื้อเรื่องหลักในแฟนฟิคนี้ค่ะ

      5. yumejoshi คืออะไร แปลเป็นไทยได้ว่าสาวช่างฝันค่ะ ความหมายคร่าวๆคือเป็นการคิดตัวละครที่คิดขึ้นเองหรือตัวเราไปจิ้นกับตัวละครที่ชอบ ในส่วนของนิยายเรื่องนี้จะเป็นกรณี การสร้างตัวละครขึ้นมาใหม่เพื่อนำมาแต่เป็นตัวเอกค่ะ สามารถหาอ่านความหมายของ yumejoshi ได้ตาการค้นหาทั่วไปค่ะ^^

คุยกับคนเขียน

เรื่องนี้เป็นการแต่งนิยายเรื่องแรกของเรา ผิดพลาดยังไง ภาษาไม่สวยหรืองงๆยังไงต้องขออภัยด้วยนะคะ^^; เราตั้งในว่าจะปล่อยแต่ละตอนในทุกๆ 2 อาทิตย์(แล้วแต่ความขยันค่ะ) จะพยายามรักษาความยาวและคุณภาพเนื้อหาในแต่ละตอนนะคะ

บทนำ

เหมือนกิจวัตรประจำวันในทุกๆวันของเขา โรคุโด มุคุโร่ ที่เบื่อหน่ายกับการนอนนิ่งๆในหลอดแก้วคุมขังในคุกวินดีเช่ไปปล่อยให้จิตของตนออกมาเดินเล่นข้างนอก แต่ดูเหมือนว่าตัวของเขาจะเดินเพลินไปหน่อยเลยเดินเลยมาจนถึงประเทศไทย ผู้คนมากมายเดินผ่านพ้นย่านการค้า ตึกราบ้านช่องต่างๆในเมืองหลวงที่ส่องแสงเทียมพยายามโดดเด่นสู้กัน ภาพของคนเดินขวักไขว่ไม่สนใจราวกับหุ่นยนต์ คนไร้บ้านที่นอนแอบอยู่ริมสะพานหรือข้างถนน ภาพเหล่านี้ทำให้เขาพาลถอนหายใจ เพราะมันคือภพมนุษย์ พิภพที่เขาเกลียดชังและตราหน้าว่าต่ำทรามที่สุดในหมู่พิภพแห่งวัฏสงสาร 

จนกระทั่ง....เขาได้พบกับเธอ

.

.

.

เด็กสาวผู้กำลังถูกมารดาตบตีอย่างหนักด้วยอารมณ์โกรธเกรี้ยว เด็กสาวพยายามพนมมือร้องขอชีวิตทั้งที่หน้าตาบิดเบี้ยวและมีแต่น้ำตานองหน้า เขาไม่รู้ว่าเด็กสาวเธอทำอะไรมาจึงถูกทำร้ายหนักหนาเช่นนี้ เขาได้เเต่มองอย่างเหยียดหยามสมเพช ในวินาทีที่เขาได้หันหลังกลับนั้นกลับมีบางอย่างทำให้เขากลับหันมามองเด็กสาวผู้นั้นอีกครั้ง 

ไม่ใข่เพราะเขาเกิดสงสารขึ้นมาแต่เป็นเพราะอะไรบางอย่างที่ส่องประกายออกมาจากภายในตัวเธอสิ่งนั้นดึงดูดเขาให้พยายามเอื้อมมือไปคว้าตัวเด็กสาวอย่างไม่รู้ตัว แต่ยังไม่ทันจะถึงตัวเขากลับถูกดึงกลับเข้าสู่ร่างกะทันหันเนื่องจากการใช้พลังมากเกินไป 

'หึหึหึ...ช่างน่าสนใจอะไรอย่างนี้'

ท้ายที่สุดแล้วเขาจึงพาตัวเธอมาจากแม่ผู้แสนโลภของเธอ ด้วยคำโกหกเล็กๆน้อยกลับทำให้แม่ของเด็กสาวเชื่ออย่างสนิทใจ

เขาพาเธอมายังญี่ปุ่น มายังที่โกคุโยแลนด์เพื่อรวมตัวกับพวกคนอื่นๆในกลุ่ม

'เธอชื่ออะไร?'

'....'เด็กสาวไม่ตอบ

'งั้นเหรอ...แต่ดูจากเวลาเกิดของเธอแล้ว....ถ้างั้นจากนี้ต่อไปชื่อของเธอคือ...'

.

.

.

'อาคาซึกิ'