ปราชญ์เทพผู้สร้างโลกกลายเป็นสาวน้อยเสียแล้วล่ะ

ปราชญ์เทพผู้สร้างโลก

นั่นคือชื่อที่ผู้คนในดินแดนแห่งนี้ต่างเรียกขานพวกเรา ในฐานะที่พวกเราเป็นคนสร้างดินแดนโซเฟียแห่งนี้ขึ้นมา หลังจากที่พ่ายแพ้ในสงครามกับเทพเจ้าในยุคที่โลกยังอยู่

ปราชเทพแห่งโชคชะตา ผู้กำหนดให้ทุกสรรพสิ่งในดินแดนโซเฟียเป็นไปตามเรื่องราวของมัน…

ปราชญ์เทพแห่งความฝันและการสร้าง ผู้ที่สร้างดินแดนโซเฟียแห่งนี้ขึ้นมา…

ปราชญ์เทพแห่งกาลเวลา ผู้ที่ทำให้เวลาของดินแดนโซเฟียเดินขึ้นมา…

ปราชญ์ทั้งสามคือผู้ที่สร้างดินแดนโซเฟียที่เต็มไปด้วยสิ่งมหัศจรรย์ ความแฟนตาซีและเวทย์มนต์ รวมถึงสงครามและความขัดแย้ง แห่งนี้ขึ้นมาจากโลกที่ไร้ซึ่งอนาคต

นั่นคือสิ่งที่ผู้คนต่างเล่าขานกันมานานนับ 500 ปี ตั้งแต่ที่แดนโซเฟียถือกำเนิดขึ้นมา

.

.

ครั้งหน้าจะไม่แพ้อีกแล้ว…

ฉันได้ปฏิญาณภายในจิตใจของตัวเอง โอบกอดความแน่วแน่ และความปรารถนาของผู้คนในโลกแห่งนี้เอาไว้และยืนหยัดต่อพลังของเทพเจ้า

ฉันยืนอยู่ท่ามกลางกองศพมากมายท่ามกลางสนามรบ เลือดไปเปื้อนไปทั่วตัว เพื่อนพ้องของฉันต่างล้มลงอยู่ข้างๆ มีเพียงฉันที่ยังยืนต่อหน้าเทพเจ้าที่อยู่ตรงหน้าโดยไร้ซึ่งความกลัว

.

เป็นความเป็นจริงที่เจ็บปวดจริงๆ 

.

500 ปี ตั้งแต่ที่ฉันได้ปฏิญาณกับตัวเองเอาไว้ ว่าจะไม่แพ้อีกในครั้งหน้า ตัวฉันที่กล่าวเอาไว้แบบนั้น กลับไม่ได้ก้าวต่อไปข้างหน้าเลยแม้แต่น้อย ได้แต่เพียงจมปรักอยู่กับความเศร้าหมองภายในจิตใจก็เท่านั้น 

.

จนกระทั่ง

.

ตู้มมมมมมมมมมมมมมม….

.

อุแว้!!!…

เอ๊ะ!? ที่นี่ที่ไหน และนี่ฉันทำไมถึงพูดไม่ได้

.

แล้วทำไมต้องผู้หญิงด้วยล่ะเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย…

แถมยังแวมไพร์เสียอีกกกกกกกกกกกกก….

.

ฉันได้เกิดใหม่อีกครั้ง ในร่างของเด็กผู้หญิง และยังเป็นแวมไพร์เสียอีก นี่มันการลงโทษจากพระเจ้ารึยังไงกัน แต่ว่ามันก็ทำให้ฉันได้มีโอกาศเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

เพราะฉะนั้น คราวนี้แหละ จะต้องเอาคืนพวกพระเจ้าให้ได้

.

นี่คือเรื่องราวของฉัน ปราชญ์เทพแห่งเวลา ผู้เกิดใหม่เป็นสาวน้อยแวมไพร์ และเป็นเรื่องราวการเดินทางของเหล่าคนผู้ไม่เคยแพ้ต่อโชคชะตาที่พระเจ้ามอบให้…