The glasses นายแว่นคนนี้เป็นของผม
ก็แค่เด็กเนิร์ดธรรมดาๆที่ใส่แว่นแบกหนังสือเล่มหนาๆ วันๆหมกอยู่แต่ในห้องสมุด ไม่มีเพื่อนและไม่ยุ่งกับใคร แต่ชีวิตเขาจะเปลี่ยนไปเมื่อมี"เขา"เข้ามายุ่งด้วย
ผู้เข้าชมรวม
597
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นเพื่อปลุกคนที่กำลังนอนหลับไหลจมอยู่กับห้วงนิทราของตัวเอง ยุนฮยองพลิกตัวไปมาเล็กน้อยเพื่อไล่ความง่วงออกจากร่างกายและเตรียมตัวรับวันใหม่ อ่า...วันนี้ต้องไปโรงเรียนสินะ เมื่อคิดได้ดังนั้นร่างบางก็จัดการทำธุระส่วนตัวกับตัวเองและเตรียมตัวไปโรงเรียน โดยไม่ลืมหยิบแว่นประจำตัวไปด้วย เพราะเขาสายตาสั้นจึงต้องใส่แว่นอยู่ตลอดเวลา
ก่อนถึงโรงเรียนยุนฮยองจะแวะร้านมินิมาทข้างๆหอเพื่อซื้อขนมปังกับนมหนึ่งกล่องเป็นอาหารเช้า
เขาไม่มีคุณพ่อกับคุณแม่คอยทำอาหารเช้าให้หรอก
เพราะทั้งสองท่านทำงานอยู่ต่างจังหวัด นานๆทีจะกลับมาเยี่ยม
นี่เขาก็..อยู่หอคนเดียวมา2-3ปีได้แล้วละมั้ง..
ยุนฮยองใช้เวลาเดินมาโรงเรียนประมาณ15นาที
เพราะหออยู่ใกล้กับโรงเรียนมาก จึงไม่ต้องนั่งรถให้เสียเวลาและเสียเงินโดยเปล่าประโยชน์
ที่สำคัญเขาชอบบรรยากาศข้างทาง ที่มีต้นไม้และดอกไม้เต็มไปหมด
มันดูสดชื่นกว่าการขึ้นไปยืนเบียดกันบนรถเมล์เยอะ อ่า...นั่นต้นเดซี่นี่นา สวยจัง
เขาชอบดอกเดซี่มากๆเลยล่ะความหมายมันดีแล้วดอกมันก็สวยด้วย
ยุนฮยองหยุดยืนมองความงามของดอกเดซี่ซักพักก่อนจะมีแรกกระทบที่ไหล่เบาๆแต่ก็ทำให้คนตัวบางๆแบบเขาเซไปนิดนึง
ปึก...
“เฮ้ยแว่น!หลบดิ คนยิ่งรีบๆอยู่”
“เอ่อ...”
“เอ๊ะ!นี่พูดไม่รู้เรื่องรึไง? หลบดิ!”
ร่างสูงตรงหน้าผลักเขาเบาๆก่อนจะรีบวิ่งไป อ่า...เขาจะรีบอะไรขนาดนั้นนะ
อีกตั้งนานกว่าโรงเรียนจะเข้านี่นา ดูจากชุดที่ใส่แล้วก็น่าจะอยู่โรงเรียนเดียวกันกับเขานี่แหละ
ยุนฮยองไม่ได้คิดอะไรต่อก่อนจะเดินไปเรื่อยๆจนถึงโรงเรียน เวลานี้ประมาณ7โมงครึ่ง
มีเวลาเกือบ1ชั่วโมงแหน่ะกว่าจะเข้าเรียน
ว่าแล้วยุนฮยองก็พาร่างบางของตัวเองเดินไปห้องสมุดเพื่อไปหาที่สงบๆนั่งอ่านหนังสือทบทวนบทเรียน
ชีวิตเขาก็เป็นแบบนี้แหละ มาโรงเรียนแต่เช้าเพื่อมานั่งอ่านหนังสือในห้องสมุด
เขาไม่มีเพื่อนสนิทที่ไหนป็นพิเศษหรอก แค่ให้เพื่อนในห้องจำชื่อเขาได้ยังยากเลย
แต่บางเวลาเพื่อนๆก็สนใจเขานะ อย่างเช่น....เวลาอาจารย์ให้ทำรายงานกลุ่มล่ะมั้ง
ยุนฮยองใช้เวลาทั้งหมดในตอนเช้าอ่านหนังสืออยู่ในห้องสมุด
ก่อนเสียงกริ่งจะดังขึ้นเพื่อเตือนให้เด็กๆกลับเข้าชั้นเรียนเพื่อเตรียมตัวเรียนในคาบแรก
เกรด11ห้องA
นั่นแหละทุกคนเข้าใจถูกแล้ว เขาเป็นเด็กแว่นอยู่ห้องA
แต่เขาก็ไม่ได้เรียนเก่งอะไรมากมายหรอก คงเป็นเพราะเขาตั้งใจอ่านหนังสือมากกว่า
ก็คนมันไม่มีเพื่อนนี่นา
จะให้ไปเที่ยวไหนกับใครล่ะวิธีแก้เหงาของเขาก็คงจะเป็นการอ่านหนังสือนี่แหละมั้ง....
ผลงานอื่นๆ ของ yworldx ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ yworldx
ความคิดเห็น