ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักเศร้าๆเเนว ทอมดี้

    ลำดับตอนที่ #15 : เริ่มสนิท[จบตอน]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 580
      0
      29 ต.ค. 48

    ผมต้องตื่นจากภวังค์เพราะเเพรวมาสะกิดไหล่ผม ผมจึงทานต่อ เเละผมก็ต้องอดไม่ได้ที่ต้องเเอบมองหน้าน้องเเพรว



    เพราะว่ามัน..........



    หน้าเหมือนพี่เเพรวมากเหลือเกิน



    ในที่สุดผมก็รู้ว่าผมอดที่จะขึ้นถึงพี่เเพรวไม่ได้  เเต่ผมก็ถามไอ้ต่าย ไอ้เจน ไอ้ฟางว่า หน้าน้องเเพรวเหมือนพี่เเพรวป่าวว่ะ???



    มันก็บอกว่าคนละโคร่งหน้าเลย ผมจึงเเน่ใจได้ว่า ผมคิดถึงพี่เเพรวจนตาลายไปเอง เเต่ก็เอาเถอะ เเพรวนี้กับเเพรวในอดีต



    คนล่ะเเพรวอยู่เเล้ว ผมจึงหยุดคิดเรื่องบ้าๆ เพียงเท่านี้เเล้วนั่งทานปูต่อ



    เรานั่งทานปูนานพอสมควรเเล้วเราก็กลับโรงเเรม เพื่อไปเอาชุดไปเล่นน้ำ พวกไอ้เเย้สามตัว พี่ผิง พี่เเยม ไอติม จิ๊บ เจี๊ยบ ก็ลงไปเล่นน้ำกัน



    หมด เหลือเเต่ผม น้องเเพรว พี่ชิน พี่เรน อยู่บนบก กลัวไอ้เข้ -*-



    พี่ชินกับพี่เรนก็ย่างบาบีคิวอยู่ที่บ้านพักตากอากาศ เพราะตอนที่เรากินปูเสร็จเราก็เดินไปดูบ้านพักตากอากาศ เพราะคิดว่า



    มันน่าจะว่างบ้างเเล้ว เเล้วในที่สุดก็ได้ เเต่เราก็ยังนอนที่โรงเเรม เพียงเเต่ใช้บ้านพักตากอากาศริมทะเล



    ไว้เพื่อเล่นน้ำ เเล้วก็ย่างไรกิน ยังไม่วายใช้นอนดูดาว -*-



    ผมนั่งบนพื้นทราย โดยมีผีนั่งข้างๆผม



    \"พี่เรียว คิดไรอยู่อ่ะ???\"เเพรวพูด



    \"ป่าว ไม่มีไรหลอก ว่าเเต่เราหายปวดหัวเเล้วใช่ไม๊???\"ผมถาม



    \"หายเเล้วล่ะ พี่เรียวดูซึมๆนะ\"ในที่สุดเธอก็จับผิดผมได้



    \"ไม่ต้องห่วงพี่หลอก ลงไปเล่นน้ำเถอะ\"ผมพูด



    \"ไม่เอาอ่ะ เเพรวกลัวดำ\"555+ ดำหรอ??



    \"ห้ะ!! กลัวดำ ไปเล่นดิซีดอย่างก่ะผี ไปเล่นจะได้มีความดำกับเค้าบ้าง\"ผมพูดปนขำๆ



    \"บ้าๆ ขอนั่งด้วยคนเเล้วกัน\"เเพรวพูดเเล้วเขยิบมานั่งใกล้ๆผม -*- เรานั่งใต้ต้นสนเลยนะเนี่ย มองออกไปเจอไอ้ต่าย เล่นน้ำกับน้องไอติม

      

    ไอ้เจนก็เล่นกับน้องจิ๊บ ไอ้ฟางก็เล่นกับน้องเจี๊ยบ เป็นกลุ่ม  ส่วนห่างไปอีกสัก2-3 เมตร ก็เจอไอ้พี่ผิงเล่นน้ำกับพี่เเยม



    หนึ่งในนั้นหน้าจะมีผมเล่นน้ำกับพี่เเพรวมั้งนะ เเต่มันก็ไม่มีโอกาส ผมกำลังรื้นอดีตรึป่าวนะ?? เป็นไปไม่ได้หรอกที่พี่เเพรวจะมาเล่นน้ำกับผม



    เพราะเธอได้ตายจากโลกนี้ไปเเล้ว เเต่ก็ยังหลงเหลือความทรงจำที่มีความสุขเเละเสียใจอยู่ในใจผมเสมอ



    เเล้วที่พี่เเพรวมาบอกให้ผมดูเเลน้องเเพรวล่ะ?? หรือว่า พี่เเพรวรู้ว่าผมอาจจะพี่ใจให้น้องเเพรว (คนล่ะเเพรวนะ เเยกให้ออก)



    เฮ้อ!! ทำไมชีวิตผมต้องมาเจอเรื่องเเบบนี้ด้วยวะ!!   ตอนนั้นที่ผมกำลังนั่งคิดเรื่องนี้อยู่ ผมเเทบบ้า เเละผมก็เเทบจะเเ ห ก ปาก



    ตะโกนสุดเสียง เเต่ผมก็คิดได้ว่า น้องเเพรว ใช่ ผมอาจจะมีใจให้เธอบ้าง เเละผมก็ต้องรักษาปัจจุบันให้ดีด้วย



    เพราะพี่เรนเคยบอกผมว่า อย่ามัวเเต่จมอยู่ในอดีต อื้ม มันเป็นเเรงใจให้ผมลุกขึ้นสู่ เเละผมก็ต้องเชื่อว่า น้องเเพรวคนนี้ จะไม่จากผมไปอีก



    \"พี่เรียว คิดอะไรอ่ะ บ้าป่าวนั่งยิ้มอยู่คนเดียว\"อารายว่ะ นี้กูคิดจนนั่งยิ้มเลยหรอว่ะเนี่ย



    \"อ๋อ พี่กำลังคิดถึงคนๆนึงอยู่ เค้าเป้นผู้หญิงที่น่ารักมาเลยน่ะ\"ผมพูดเเล้วยิ้มเล็กน้อยปนทะเล้น



    \">_< ใคร??\" เเล้วเเพรวก็หน้างอทันที หึงอ่ะเดะ



    \"ไม่รู้สิ ผู้หญิงคนนั้นน่ะชอบทำหน้ายู้ยี้ บู้บี้ใส่พี่ด้วยล่ะ\"



    \">_< ใครง่ะ??\"เธอเเกล้งโง่หรือ โง่ว่ะ อุส่าต์ใบ้ให้เเละ



    \"ไม่รู้สิ เเต่ที่รู้ๆนะเค้ากำลังนั่งข้างๆพี่ เเล้วยังทำหน้าเง้างอ+ยู้ยี้ใส่พี่ด้วย\"เเล้วผมก็เปลี่ยนสายตาที่กำลังมองเมฆ ไปมองหน้าน้องเเพรวเเทน



    \"หนูหรอ??\"เเพรวถาม อย่างอึ้งๆ  ตอนนี้เธอหน้าเเดงเป็นทุเรียนเลยล่ะ (บ้านพ่ อ เมิงดิหน้าเเดงเป็นทุเรียนอ่ะ:คนเเต่ง)



    (ก็หน้ามันซีดนิหว่า>_<ยืมหน้าหน่อยนะน้องเเพรว:เรียว)



    อ่ะๆหน้าเเดงเป็นสับประรด เอ้ย!! มะละกอ เอ้ย!! ไข่เยี่ ย ว ม้า เอ้ย!! (มานี้กูพูดเอง หน้าเเดงเป็นมะเขือเทศ:คนเเต่ง)



    เข้าเรื่อง



    เเล้วผมก็พยักหน้าขึ้นลงช้าๆ เเล้วฉีกยิ้มออกมา ส่วนตัวของน้องเเพรวตอนนี้ก็เป็นผ้าขี้ริ้วถูกบิดไปเเล้ว เพราะเธอกำลังบิดไปบิดมาอยู่



    \"มาพี่ช่วย\"เเล้วผมก็กำลังจะทำไรมะรุ..........(กอด)



    เเต่น้องเเพรวก็กระโดดหนีไปก้าวนึง



    \"ไอ้หื่ น!!!\"



    \"เง้อ!! ก็บิดอะไรเล่า อันเเน่ ชอบพี่ล่ะสิ\"ผมพูด



    \"บ้าป่าว ไม่ชอบหลอก คนหลงตัวเอง เเบร่~\"เเล้วเเพรวก็เเลบลิ้นใส่ผม ได้การล่ะ



    ผมรีบลุกขึ้นวิ่งไล่เธอทันที (ทั้งสองอยู่ในเท้าปล่าว)



    ผมวิ่งไปเเพรวก็วิ่งอ้อมไปอีกที่นึง (วิ่งอ้อมต้นสน) วิ่งไปวิ่งมา เเพรวก็วิ่งไปที่ทราย



    ผมก็วิ่งตามเธอไป เเล้วเเพรวก็วิ่งไปที่น้ำทะเล คือริมๆ ไม่ได้ลงไปเเช่ถึงเข่า คือมันเเค่ฝ่าเท้า



    เเล้วเราก็วิ่งเล่นกันตรงนั้นอ่ะ



    \"อย่าให้พี่จับได้นะ ถ้าพี่จับได้จะเล่นงานให้เข็ดเลย\"ผมพูด



    \"หรอคะ น่ากลัวจังเลย ไม่มีวันจับเเพรวได้หรอก เเบร่~\"เเล้วเเพรวก็ยังวิ่งหนีผมอยู่ ผมไม่คิดว่าผมจะมีความสนุกเเบบเด็กๆงี้นะ



    เเต่ผมก็สนุกได้เพราะน้องเเพรว นังผีบ้านี้เเหละ *-*



    \"วิ๊ดวิ้ว คนบนบกน่ะ รู้อะไรรึป่าว ว่าคนที่อยู่ในน้ำน่ะ เค้าอิจฉา\"เเล้วเสียง ไอ้ต่าย ไอ้เจน ไอ้ฟาง ไอ้พี่ผิง ก็ตะโกนมา



    ที่จริงไม่ได้มีพวกเราเล่นอยู่นะ ยังมีหลายๆคนที่เราไม่รู้จักเล่นๆอยู่



    \"ทำไมว่ะ อิจฉาทำไม พวกเมิงก็ยังจู้จี้กานเลย\"ผมตะโกนกลับ



    ได้การเเล้วเเพรวหยุดวิ่งเเละ สงสัยงงว่าผมตะโกนไร



    ผมตรงไปหาเเพรวเเล้วอุ้มเธอทันที  (เอาเเขนข้างนึงช้อนคอเเล้วอีกข้างนึงก็ช้อนที่ขาผักเธอ) 555 อุ้มเลยหุหุ  อิอิ ฮ่าๆ จุจุ อุอุ (อุจจ าระ-*-)



    เเล้วผมก็อุ้มเธอเหวี่ยงไปเหวี่ยงมา



    \"555+ ตุ๊กตายักษ์\"ผมพูดเเล้วหัวเราะออกมา



    \"อ๊าย!! ปล่อยนะ ไอ้พี่ไข่ดาว ไอ้พี่ปลาดาว ไอ้พี่ พี่เรียว ปล่อยๆๆๆ \"



    \"เธอหน้าเเดงทำไมอ่ะ ยิ้มด้วย เอิ๊กๆๆ ชอบพี่ก็บอกมาเถอะ\"ผมพูด เเล้วปล่อยเธอลง



    ตอนนี้ผมกับเธอยืนตัวเข็งอยู่สักพัก



    \"อ้าวเด็กๆ ไปอาบน้ำได้เเล้ว เดี๋ยวเราจะได้ทานบาบีคิวกัน\"เเล้วทุกคนก็ทยอยกันอาบน้ำ (กลับโรงเเรมนกเว้นพี่เรนกับพี่ชินนั่งเฝ้าเตา)



    เเล้วพวกเราก็เดินมาจากโรงเเรมมาบ้านพักตากอาการริมทะเล



    ใกล้ๆนิดเดียว มิหน้าล่ะ โรงเเรมขาดทุน อั้กๆๆๆ  (เมิงหัวเราะหรือกินน้ำว่ะ:คนเเต่ง)



    เเล้วผมก็เดินไปหยิบฟลุตที่พี่เรนเอามาดีก่า เก็บใส่ประเป๋ากางเกง เเล้วเอาเสื้อคลุมซะ 555+ ขโมย อึก



    เเล้วพวกเราก็ลงมือทานบาบีคิว สังเกตุได้ที่พี่ผิง นั่งเล่นกับพี่เเยมตลอด ผมก็นั่งข้างๆๆเพรวนี้เเหละ



    ผมก็เเหย่เธอตลอดเวลา



    เเล้วจู่ๆไอ้ต่าย ไอ้เจน ไอ้ฟาง ก็มาลากผมไปคุยที่ลับตาคน



    \"เมิงต้องบอกชอบน้องเเพรวนะเว้ย\"ไอ้ต่ายพูดนำ



    \"ถ้าเมิงไม่บอกเมิงจะเสียใจภายหลัง เพราะเมิงรักน้องเค้านิบอกเค้าไปสิ\"ไอ้เจน



    \"เมิงบอกเค้าไปเถอะ\"ไอ้ฟาง



    \"เห้ย!! เอางั้นหรอว่ะ เเล้วพวกเมิงรู้ได้ไงว่าหกรูชอบน้องเเพรว เเล้วถ้าน้องเเพรวไม่ชอบกูล่ะ\"ผมตอบพวกมันไป



    \"ทำไมกูจะไม่รู้ว่ะ กูรู้หมด เพราะที่รักของกูอะ สืบให้หมดเเล้ว เมิงไม่ต้องไรเลย บอกเลยนะเว้ย\"ไอ้ต่าย



    ผมพยักหน้าปนยิ้มเจ้าเล่ห์ -*- ให้ไอ้พวกเเย้สามตัว จนมันยิ้มตอบบกลับเเสดงว่า คราวนี้กูรอด



    ได้การเเละ ผมคว้าข้อมือเเพรวไป ขึ้นรถมอไซค์ เเพรวเเค่ทำหน้างงๆ เเต่ไม่ได้พูดอะไร ผมก็ดีใจที่เธอไม่พูด



    ถ้าเธอพูดเธอจะพูดไม่หยุด มันอาจทำให้ผมต้องกินเธอได้ -*- เว่อร์ๆ



    เเล้วผมก็เร่งเครื่องไปซอยๆหนึ่ง ตรงๆไปเรื่อยๆเป็นเนินสูง มีหญ้าขึ้น นี้เเหละที่ผมมาตอนเด็กๆ



    ผมยังจดจำทางได้อยู่เสมอ เพราะมันเป็นที่ๆผมชอบมากๆ เเล้วผมก็จอดลง เเล้วจูงเเพรวไปนั่งใต้ต้นไม้ใหญ่



    เนินนั้นมีต้นไม้ใหญ่อยู่เพียงต้นเดียว คือทั้งเนินมันมีเพียงต้นเดียว เเล้วก้ใหญ่มากด้วย



    \"เเพรวรอพี่เเปปนะ\"ผมพูด



    5 นาทีผ่านไป เเพรวเล่านะคะ



    \"ตุ๊บ!!\"อยู่ดีๆก้มีดอกไม้สีชมพู มันเป็นดอกไม้อะไรไม่รู้เเหละ-*- เเต่มันสวยมากๆ หอมด้วย มันถูกมัดด้วยหญ้าลวกๆ เเต่ดูสวยมากที่เดียว



    มันตกมาที่ตักของชั้น ชั้นก็ยังงงๆอยู่ว่ามาได้ไง



    \"นี้น้องๆ\"จู่ๆก็มีเสียงดังขึ้น ชั้นมองหาเสียงนั้นอยู่นานพอสมควร จนเสียงนั้นก็ดังขึ้นมาอีกว่า



    \"เราอยู่ข้างบน\"เเล้วชั้นก็เงยขึ้นไปปรากฏว่าเป็น.............



    _____________________________________________________________________________________________________



    YuKaKiSay



                 ขอโทษน่าที่เมื่อวานไม่ได้มาอัพ ไว้วันหลังเราจะอัพชดเชย พอดีเมื่อวานป๋มท้องเสียน่ะครับ ขอโทษทีน่า...



    ตอนนี้สั้นไปหน่อยเน๊อะเเล้วจามาอัพชดเชยคร๊าบผม



    ______________________________________________________________________________________________________
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×