ณ โรงเรียน สินวาธาราม
มีเด็ก ม.ปลาย คนหนึ่ง เขาชื่อว่าพนา
เขาเป็นคนที่กล้าหาญแต่อ่อนไหวง่าย
ในใบเกิดของเขาได้เขียนเอาไว้ว่าเขานั้น
เป็นโรคหลงตัวเอง
หรือที่เรียกกันว่า (Narcissistic Personality Disorder)
อาการก็ตามชื่อนั้นแหล่ะครับทุกคน
หลงตัวเอง เพ้อเจ้อ คิดไปเองเพ้อฝัน
แต่ก็นะเขาได้สร้างชื่อเสียง ให้กับโรงเรียนไว้
อย่างมากมายหลายอย่าง เขาได้รับยกย่องว่า
'คนดีศรีค่ายเมือง' เพราะเขาได้ไปค่ายของโรงเรียน
สะเยอะขนาดนั้นบ้าละที่จะไม่ยกย่อง
แต่วันหนึ่งเขาได้มาเจอกับ ค่ายมัธยมวัยกล้า
จนเขาได้รู้ว่าการที่เขาเพ้อเจ้อนั้นเขา
ไม่ได้คิดไปเองกับคนคนนี้ นายภาคิน
.......................................................................................
นายภาคิน หรอ ก็คนขี้ลืมคนหนึ่งอ่ะ เขาน้ะเป็นคนดีแหละ
เดียวหาว่าสปอย แต่เขาอะเด็ดมากเลยแหละ
แถมเป็นเดือน โรงเรียนมัธยมชื่อดังเลยแหละ
แต่ใครๆก็รู้ว่าไอ้ภาคินนี้แหละผู้โสดมาอย่างยาวนาน
แถมยังมีฉายาที่สาวในโรงเรียนตั้งให้อีกด้วย
'หล่อไม่เอาไหน'
สาวๆในโรงเรียนเขาตั้งให้
เพราะไอ้ภาคินนี้แหละที่มันไม่มีแฟน
ก็เพราะว่า มันแม่งปฏิเสธรักจากผู้หญิงทุกคนในโรงเรียน
จนวันหนึ่ง เขาได้เจอกับพนาที่ค่ายมัธยมวัยกล้า
(ตึก ตั๊บ ตึก ตั๊บ)
"เห้ยทำไมใจกูมันเต้นเองวะเห้ยเดียวสิวะเห้ย"
.......................................................................................
เรื่องราวของวัยรุ่นสองคนที่ได้มา
เจอกันที่ค่ายมัธยมวัยกล้า
จนเกิดคำว่า ถ้ามึงไม่เล่นกุนั้นกุเล่นเอง
แล้วคุณจะรออะไร
ก็รอติดตามต่อไง
นั้นผู้เขียนก็กราบพระคุณไว้ณะที่นี้ แล้วรอติดตามกันน่า
ถ้าตรงไหนขาดตกบรกพร่องก็ขอโทษไว้นะที่นี้จริงๆถ้า
อยากให้ปรับแก้ตรงไหนก็เสนอแนะมาได้น้า~~~
******
ความคิดเห็น