ผมน่ะ! ชอบที่สุดเลยการปลูกผัก

"ฮัลโหลๆๆๆ ซีนๆๆ แกอยู่ไหนวะ วันนี้วันสุดท้ายแล้วนะเว้ย เห้ยได้ป่าวซีน แก้โปรเจคยัง เงียบ ไม่ใช่ที่ดอมคิดช่มั้ยซีน" ใช่ ใช่เลยดอมมมมมมมมม ไคน์ซีนผู้หล่อเหลาคนนี้ลืมมมมมม กรี้ดดด

"ดอมมมมมมมมมมม ช่วยเราด้วยยย ฮือออ เราๆ ลืมอ่ะ ทำไงดีๆๆ รีบใช่ อาบน้ำ" ร่างบางพูดจบก็รีบกดวางสายเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวไป เพื่อที่จะรีบไปอาบน้ำ แต่บางที ชีวิตก็ไม่แน่นอนหรอก เช่นตอนนี้

เคร้งง ตุ้บบ

"โอ้ยย ฮืออ เจ็บอ้ะ อ่าเวียน หัวจังเลย" ใช่ตอนนี้ร่างบางประสบอุบัติเหตุ ลื่นสบู่ที่ห้องน้ำขอตัวเอง เหตุการณ์นี้คงต้อง โทษตัวเองเท่านั้นแหละที่ ทะเล่อทะล่า รีบจนไม่มองอะไรเลย หากมองซักนิด เขาคงไม่ต้อง ตายและกลายเป็นวิณญาณ มายืนมองร่างตัวเองอย่างตอนนี้หรอก ฮืออ เศร้าอ่ะ นี้ยังไม่ได้ลา ไอ้ดอมเพื่อนรักเลยนะ มันจะรู้รึปล่าวว่าเขาต่ยแล้วอ้ะ แบบเป็นผีเลยนะ ผีแบบ ผีแเบร่ๆ ที่หลอกคนได้อ้ะ เนี่ยจะได้เตือนมันด้วย ทำอะไรให้ระวังๆ ไม่ตายแเบบงง ตายแบบห้ะแเน่นอน

ตึก ตัก ตึก ตัก วูบบ

"ได้เวลาเจ้าแล้วหนุ่มน้อย มาเถิดอย่าไดอาลัยอันใดอีกเลยหนาเจ้า" โอ้ะพูดเหมือนคนสมัยโบราณเลยอ่ะ หรือว่า ผมอาจจะได้ไปเกิดใหม่แบบที่ในนิยายเขาฮิตๆ กันอ่ะ หืยย ยุคไหนนะๆ

สวัสด​ค่าาาา

หากชอบก็รบกวนกดไลค์​ คอมเมนท์​เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ​ หรือหากไม่ชอบก็ไม่เป็นไรนะคะ❤️

นิยายเรื่องนี้เป็นเเนว​ ชายรักชาย​ ยุดดวงดาวนะ​ ฮุๆๆ