สาวคัพเอ พร้อมเทรัก

     เธอมีมุมมมองของความรักแบบไหน โรแมนติก ซึ้งสุดๆ หรือดราม่าชวนน้ำไหล ฉันคนนี้มีเผชิญทุกอย่างมาแล้ว มีอีกกี่คนกันนะที่ยังไม่เคยเจอกับเรื่องราวของความรักแบบจริงจัง ดราม่าอีกแล้ว (`皿´) 

     ในช่วงนั้นเมื่อครั้งที่ฉันผ่านวิกฤตของความรักมาได้ เพราะมีคนที่คอยให้กำลังใจกันมาโดยตลอด 

     "นั่งทำอะไรอยู่ ได้เวลาแล้วนะเพื่อน" พูดถึงก็มาพอดี เธอคนนี้เป็นเพื่อนสนิทที่สุดในสามโลกของฉัน เธอชื่อปลานิล เธอเป็นปลาสตัวน้อยๆ ที่แหวกว่ายอยู่เคียงข้างฉัน ไม่เคยทอดทิ้งถึงแม้จะมีปัญหาใหญ่หลวงมากมายขนาดไหนก็ตาม รวมถึงเรื่องของความรักด้วย

     "กำลังจะไปแหละ แต่เห็นว่าแกยังไม่เลิกงาน ก้เลยนั่งวาดอะไรเล่น"

     "ดีแล้วๆ อย่าเอาเวลาไปฟูมฟายกับเรื่องความรักเลย เสียเวลาทำมาหากิน"

     "พอๆ เลิกพูดถึงความรักบ้าๆ นั่นสักที ฉันลืมๆ มันไปหมดแล้ว" ลืมหรอ! มันไม่ง่ายขนาดนั้นมั้ง แต่ก็ไม่อยากทำให้แม่ปลานิลน้อยต้องเสียใจ

     "เย็นนี้กินไรดี"

     "ร้านเดิมไหม!" 

     "ไหนแกว่าลืมแล้วไง จะไปทำไมอีก" ปลานิลตวาดลั่นด้วยความไม่พอใจ

     "เปล่านะฉันก็แค่อยากแวะไปกินร้านประจำเจ้าเดิม มะ...มันอร่อยดี" ความกลัวเพื่อนเริ่มก่อตัวขึ้นทีละนิด ปลานิลเปรียบเสมือนแม่คนที่สองของฉันเลยก็ว่าได้ ส่วนฉันก็เป็นแค่ลูกแหง่ขี้แง ได้ดิบได้ดีอย่างทุกวันนี้ก็เพราะปลานิลคนเดียว แค่ฉันตัวคนเดียวหรอ (* - -) กินเกลือนะสิ

     ตอนนี้ฉันช่วยปลานิลแชร์ค่าห้องพักคนละครึ่ง ก็หวังว่ายายเพื่อนสุดโหดจะไม่รีบเตะก้นฉันออกจากห้องเร็วๆ หรอกนะ 

     "สรุป...จะไปให้ได้ใช่ไหมยายน้ำ" แววตาดุๆ ถูกส่งมาผ่านอากาศ ขนลุกเลยเรา (｡･ˇ_ˇ･｡)

     "น้ำแข็งหรือเปล่า?" สะ...เสียงนี้นี่มันเสียงของ รุ่นพี่ปอน! เท้าทั้งสองของฉันชาวาบขึ้นทันที ฉันค่อยๆ หันหน้ากลับไปตามเสียงที่ดังขึ้นจากทางด้านหลัง ภาพแรกที่กระแทกใส่หน้าของฉันแบบเต็มไม่มีมียั้งก็คือ สาวคนใหม่ที่พี่ปังปอนควงมาด้วย ฮือๆ (T-T) ฉันอยากหายไปจากโลกเดี๋ยวนี้เลยได้ไหม!

     "สวัสดี...พี่ปอน แล้วก็..."

     "อ๋อ...นี่แฟนไหมพี่เอง ชื่อแอนนา แอนนาคนนี้ชื่อน้ำแข็งรุ่นน้องที่มหาลัย" หน้าอกคัพซีสินะ ดูเหมือนมันจะใหญ่กว่าหัวเราด้วยซ้ำ 

     "คนนี้หรอที่พี่เคยบอกว่ามาจีบพี่ แค่ชื่อก็แปลกแล้ว คนอะไรชื่อน้ำแข็งพิลึกคน" แอนนายืนเชิดคางอันแหลมยาวที่ถูกหมอศัลยกรรมเหลามาเรียบร้อยแล้วขึ้น 

     "ทำไม! มีปัญหาหรือไง เพื่อนฉันชื่อน้ำแข็งแล้วมันหนักส่วนไหนของเธอไม่ทราบ หรือว่ามันหนักตรงส่วนสองเต้าหน้า ไปให้หมอผ่าออกบ้างก็ได้นะ เดี๋ยวจะตายเพราะนมปลอม"

     "อ๊าย...! ปอนแอนนาไม่ยอมเด็ดขาด ปอนต้องจัดการยายเด็กกระโปโรสองคนนี้ให้แอนนาเดี๋ยวนี้!" อี๋...ยายแอนนาเบล ยายตุ๊กตาเสียบกระดาน ยายคางสามมิติ แหม่ปอนค่ะ ปอนขาอยากจะถีบให้กระเด็นจริงๆ เกะกะสายตา

     "ปลานิลขอโทษแอนเดี๋ยวนี้"

     ปลานิลยืนนิ่งไม่ยอมขอโทษยายตุ๊กตาเสียบผีที่ยืนดิ้นเป็นปลาขาดน้ำข้างๆ พี่ปังปอน หัวใจของฉันเริ่มเต้นถี่ลงเมื่อสมองมันกำลังบอกว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น แค่เรื่องความรักน้ำเน่าที่ดังกระฉ่อนระหว่างฉันกับพี่ปังปอนก็แทบจะทำให้ฉันแทรกแผ่นดินหนีเลย แล้วนี่ยังจะมามีเรื่องกับแอนนาสาวสวยดาวมหาลัยอีก ท่าทางคราวนี้ปีชงชัดๆ เลยเรา ('A`)

     "ปอน! นังเด็กพวกนี้ไม่ยอมขอโทษแอนนา ปอนจัดการให้แอนนาไม่ได้ใช่ไหม?"

     "ใจเย็นก่อนนะ" สายตาของพี่ปังปอนดูเหมือนจะแคร์แอนนามากเลย มันช่างต่างอะไรกับฉันขนาดนี้ "ปลานิล น้ำแข็งรีบขอโทษแอนนาเดี๋ยวนี้"

     "ดูเหมือนปอนจะทำให้เด็กสองคนนี้ก้มหัวให้แอนนาไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นแอนนาทำเอง"

     สิ้นเสียงตวาดลั่น แอนนาพุ่งตัวกางเล็บที่แหลมคมราวมีดเข้าหาปลานิลที่ยืนด้านข้าง เล็บทั้งสิบนิ้วจิกลงบนหัวของปลานิลอย่างเต็มแรง เมื่อเห็นเพื่อนรักถูกทำร้ายแบบนั้น ฉันก็รีบวิ่งกะจะเข้าไปห้ามทั้งสองคนที่กำลังพัวพันกันอยู่ แต่ก็ถูกมือหนาคู่หนึ่งรวบเอวของฉันดึงถอยหลังเข้าประชิดแผ่นอกกว้าง

     "พะ...พี่ทำอะไร ปล่อยน้ำนะ! น้ำจะไปช่วยเพื่อน" ฉันทั้งดิ้นทั้งจิกลำแขนของเขา แต่มันก้ไม่เกิดผล เป็นหินหรือไงนะฟังคนพูดไม่รู้เรื่องเนี่ย (｀А´)

     "ถ้าพี่ปล่อยน้ำ น้ำก็ต้องเข้าไปช่วยปลานิลนะสิ" นี่เขาเป็นห่วงยายตุ๊กตาเสียบกระดานขนาดนั้นเลยหรอ? ฉันรู้สึกว่าไฟในตัวกำลังลุกโหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง

     "ถ้ารักกันมากขนาดนี้ก็..." นี่เขา...เขาจูบฉันทำไม (#ﾟДﾟ)