ปาฏิหารย์รักข้ามเวลา

“น้องรักเจ้าคิดว่าพี่  มิรูปงามเหรอ ”

นัยตาพี่ชายจำเป็นเริ่มหม่นแสง  ดูน่าสงสารเสียนี่กะไร

“พี่ชาย น้องคิดว่ามิมีผู้ได้รูปงามเท่าเก่อเกอ ของน้องได้แล้วเจ้าค่ะ”

เสียงหวานตอบรับ ความน่ารักของน้องสาวทำให้ชายอกสามศอกรู้สึกเหมือนพื้นไม่มั่นคง

“แล้วบิดาเล่า ”

“อันบิดาก้อ  รูปงามดูเป็นที่น่าเคารพยิ่งนักเจ้าค่ะ ”  เสียงตบเข่าฉาด พร้อมด้วยเสียงหัวเราะดังกกังวานทำให้บรรยากาศดีอีกโข

เนิ่นนานก่อนพลันจะนึกได้

“น้องพี่ชั่งกล่าววาจาน่าฟังยิ่งนัก  ว่าแต่คนรับใช้ของน้องอยู่ไหนรึ”

ร่างแบบบาง ของน้องสาวหยุดชะงัก ก่อนที่จะเอื้อนเอ่ยเสียงอันไพเราะรื่นหูยิ่ง............................

อ้อ น้องขายทิ้งไปหมดแล้วเจ้าค่ะ  (:

.....................................................................................................................................................................