皇后หงส์ชิงบัลลังก์

     วังหลังก็เปรียบดั่งปรโลก

เป็นฉากตัดสินชะตา...

เป็นทางเเยกนรกหรือสวรรค์...

เป็นสถานที่ที่ต้องทุ่มสุดตัว...

     ถึงกระนั้นก็มีสิ่งที่เเตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

     ปรโลกต้องใช้ความดีงามที่สั่งสมมาเมื่อยามเป็นมนุษย์ เป็นคนดีขึ้นสวรรค์ เป็นคนชั่วตกนรก เป็นเเบบเเผนที่มิต้องตายถึงอาสัญกรรมก็ทราบได้

     เเต่ในวังหลังนั้น มิมีคนนอกทราบว่าเป็นเช่นไรกันเเน่ ขนาดคนในออกมายังมิกล้ากล่าวเเพร่งพรายถึงวังหลังให้ผู้ใด เเละหากอยากอยู่สูงโดยมั่นคง มิต้องใช้คุณงามความดีเป็นที่ตั้งที่สั่งสมมาก่อนเข้าวัง เผลอๆหากเป็นดั่งเเม่ชีอยู่ในวังหลังก็เปรียบเทียบได้ว่าอาจจะตายตั้งเเต่โกนผมเลยก็ได้ เเต่จะให้ชั่วสุดตัวเเล้วขึ้นคุมเป็นใหญ่นี่ก็คงเป็นได้ค่อนข้างยาก สิ่งหนึ่งเเละสิ่งเดียวที่จะพาทะยานไปสู่ตำเเหน่งอันยิ่งใหญ่ในวังหลังก็คือสมองเท่านั้น

     บางคนสูญเสียเพื่อเเลกกลับคืน

     เเต่บางคนสูญเสียเพื่อตายตกไปทั้งชีวิต

     ขึ้นสูงได้ก็ตกได้

     เกิดได้ก็ตายได้

     นี่ล่ะ...วัฏจักรสูงต่ำของอำนาจวังหลัง

"จากนางกำนัลตัวเล็กๆสู่ผู้คุมอำนาจในวังหลังทั้งหมด...คิดว่าข้าเเน่พอหรือไม่เล่า"