ใช้ชีวิตอยู่แต่กับคำว่า'ฆาตกร' | Fic Wanna-One

intro

     บนตึกสูงยามราตรี มีแพงเเสงจันทร์สาดแสงส่องลงมากระทบร่างหญิงสาวในชุดนักเรียนยืนอยู่บนแท้งค์น้ำ สายลมพัดผ่านร่างที่เหนื่อยทั้งกายและใจทำเอาตัวของหญิงสาวแทบปลิวไปพร้อมกับสายลมนั้น

     "จบสักที ชีวิตที่บัดซบแบบนี้" น้ำตาค่อยๆเอ่อล้นออกมาจากดวงตากลมโต หญิงสาวหลับตาลงและพร้อมจบชีวิตของตัวเอง แต่..

     "เดี๋ยวสิซอนมี!" กลับเผยร่างหญิงสาวอีกคนที่วิ่งขึ้นมาห้ามเพื่อนสาวของตน หญิงสาวที่โดนเรียกว่าซอนมีหันมายิ้มทั้งๆที่ใบหน้านั้นเปื้อนคราบน้ำตาอยู่

     "แกจะทำอะไรหนะ ลงมาสิ ฉันยังคุยกับแกไม่รู้เรื่องเลยนะ อย่าทำอะไรแบบนั้นสิ!"

     "เราไม่เห็นมีเรื่องที่ต้องคุยกันเลยหนิ" ซอนมีหันกลับมายืนตรงหน้าของหญิงสาวที่อยู่ด้านล่าง พร้อมพูดประโยคที่ดูเผินๆอาจจะรุนแรง แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่แบบนั้น

     "เรื่องที่อยู่ๆมันก็ทำให้เราทะเลาะกันจนมันกลายเป็นแบบนี้ไง!"

     "ไม่มี.."

     "ห ห๊ะ.."

     "เรื่องที่ทำให้ฉันทะเลาะกับแกหนะ.. มันไม่มีไง"

     "หมายความว่ายังไง"

     "ฉันไม่เคยทะเลาะกับแกเลย...สักครั้ง แต่ทั้งหมดที่ฉันแสดงออกไป คือความรักที่ฉันมีให้แกนะ"

     "ซ ซอนมี... มันหมายความว่ายังไงกันแน่" หญิงสาวเริ่มงงกับคำพูดของเพื่อนตัวเอง มันทำให้ที่คิดมาทั้งหมดดูปะปนกันไปหมด

     "แกกลับไปเถอะ ฉ ฉันไม่อยากให้แกต้องมาคิดมากเรื่องฉัน" ซอนมีค่อยหลับตาและเอนตัวไปข้างหลังช้าๆราวกับว่ากำลังจะหลับฝันดี

     "ไม่นะซอนมี!! อั่ก!" บุคคลที่สามที่โผล่มาโดยไม่ทันได้คิด ฟาดของแข็งเข้าไปที่ท้ายทอยของหญิงสาวที่ยืนอยู่

     

     "ยุ่งไม่เข้าเรื่องจริงๆ อยู่เป็นผู้ต้องสงสัยไปแล้วกัน!" เสียงบุคคลปริศนาที่ระบุไม่ได้ว่าหญิงหรือชายพูดไว้แค่นั้น และเดินหายไปในเงามืด...

     วันต่อมา นักเรียน ภารโรคและบุคลากรทุกคนในโรงเรียน พบศพของนักเรียนสาวม.ปลายห้องA นอนจมกองเลือดอยู่หน้าตึกวิชาการหลัก เป็นตึกที่สูงที่สุดของโรงเรียน นักเรียนหลายคนต่างคิดว่าเป็นการฆ่าตัวตาย เพราะทะเลาะกับเพื่อนสนิทอย่างซูอา

     "เอาหละนักเรียน เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้า! ครูขอให้เราเงียบและปกปิดเรื่องนี้อย่าไปบอกใคร ไม่อย่างนั้น! ชื่อเสียงของโรงเรียนเราจะไม่ดี เข้าใจที่พูดนะ ขอบคุณ" เสียงตามสายจากผอ.โรงเรียนดังไปทั่วทุกที่ในโรงเรียน ทำให้หญิงสาวที่สลบอยู่บนดาดฟ้ารู้สึกตัว

     "อ๊ะ!" แผลที่ท้ายทอยทำให้หญิงสาวรู้สึกเจ็บนิดหน่อย เธอยังอยู่ในชุดนัดเรียนตั้งแต่เมื่อวาน เลยตัดสินใจเดินลงมาที่ห้องเรียนและเรียนไปเลย

     เมื่อเดินลงมาจากดาดฟ้า สายตานักเรียนทุกคนไม่ว่าจะหญิงหรือชาย รุ่นน้องหรือรุ่นพี่ ต่างก็พากันจ้องมาทางเธอและซุบซิบนินทากันโดยไม่เกรงใจ หญิงสาวที่กำลังงงกับสถานการณ์ตอนนี้

     "ถ้าไม่ใช่ยัยนี่ แล้วจะเป็นใคร"

     "อาทิตย์ก่อนพึ่งทะเลาะกันนี่"

     "ใช่เห็นว่าทะเลาะกันหนักมาก มีการขึ้นเสียงใส่กันด้วย"

     "สองคนนี้อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ประถมแล้วนี่ทำไมถึงกับต้องฆ่ากันด้วยหละ"

     "จะอะไรหละ เพราะครอบครัวซอนมีรวยกว่าหนะสิ"

     คำพูดพวกนี้ทำให้หญิงสาวนึกเรื่องเมื่อวานได้ เธอตกใจและวิ่งกลับขึ้นไปบนดาดฟ้าอีก เมื่อมองลงไปจากที่ที่ซอนมีตกลงไป ก็เจอกับกองเลือดที่ภารโรงกำลังทำความสะอาด

          อะไรกัน จะปิดเรื่องนี้ไว้งั้นหรอ!

     หญิงสาวเดินฝึดฝัดกำลังจะลงไปจากดาดฟ้านี่ แต่ก็ชนเข้ากับร่างๆนึงอย่างจัง 

     "อ๊ะ!/อ๊ะ!" "ขอโทษค่ะ.. คุณเป็นใคร..คะ" หญิงสาวถามหญิงสาวร่างสูงวัย20-30ที่อยู่ตรงหน้าออกไป เธอยิ้มให้ก่อนจะหันหลังเดินกลับไปทั้งๆที่ยังไม่ตอบคำถาม

     เสียงออดเริ่มเรียนวิชาแรกดังขึ้นแล้ว หญิงสาวจึงเลิกสนใจแล้วเดินกลับไปที่ห้อง พอเธอปรากฎตัวขึ้นบรรยากาศในห้องก็เปลี่ยนไป สายตาทุกคู่จับจ้องมาที่เธอคนเดียว

     "มาแล้วหรอยัยฆาตกร" นักเรียน1พูดขึ้น

     "ฆาตกรอะไรกัน พวกแกเป็นอะไรกันไปหมด"

     "แค่ทะเลาะกันนิดๆหน่อยๆ ถึงกับต้องฆ่ากันเลยหรอ" นักเรียน2พูดตาม

     "ฆ่าอะไร พวกแกเอาเรื่องอะไรมาพูด!"

     "ก็แกไม่ใช่หรอ ที่พูดทำร้ายจิตใจซอนมีจนเธอต้องฆ่าตัวตายหนะ" มินอา หนึ่งในนักเรียนในห้องพูดขึ้น

     "พวกแกจะไปรู้อะไร มีหลักฐานกันหรอ"

'ประกาศ นักเรียนชั้นม.ปลายห้องA ควอนซูอา มาพบอาจารย์ที่ห้องพักครูเดี๋ยวนี้ด้วยครับ ประกาศครับ...'

     "โอ้ว มีอะไรจะเถียงอีกหละ ไว้ถ้าติดคุก เดี๋ยวฉันจะซื้อข้าวไปฝาก" เดี๋ยวเถอะ ยัยพวกปากดี

     "รูปภาพในกล้องวงจรปิดนี่ เธออธิบายได้มั้ย" หน้าจอคอมพิวเตอร์เผยภาพที่ควอนซูอายืนอยู๋บนดาดฟ้าแล้วมองขึ้นไปในที่ที่ซอนมียืนอยู่ 

     "หนูไม่มีอะไรจะอธิบายค่ะ แต่ครูลองดูหลายๆรูปสิคะ... ห ห๊ะ!?" เมื่ออาจารย์เลื่อนรูปไปเรื่อยๆ มันควรจะมีมากกว่านี้สิ ทำไมมันมีแค่รูปฉัน! แล้วคนที่ตีหัวฉันหละ

     "ค ครูลองดูวิดิโอสิคะ มันต้องเห็นแน่ๆ !"

     "ภาพในกล้องวงจรปิดมีแค่นี้ ตอนนี้ถ้าเธอไม่มีหลักฐานที่อยู่ของเมื่อวาน เธอจะกลายเป็นผู็ต้องสงสัย"

     "เมื่อวานหนูอยู่บนดาดฟ้าจริงๆค่ะ แต่หนูไม่ได้ทำอะไรซอนมีจริงๆนะคะ"

     "โอ๊ะ คุณโซจิน มาแล้วหรอครับ" เสียงคุณครูใหญ่แทรกขึ้นระหว่างการพูดคุยกันระหว่างคุณครูประจำชั้นและซูอา

     "ทุกคนครับ นี่เป็นคุณครูประวัติศาสตร์ท่านใหม่ คิมโซจินครับ" ทุกคนในห้องหันไปมอง แน่นอนรวมถึงฉันด้วย 

          เอ๊ะ?! นี่.. คนที่ดาดฟ้าเมื่อกี้นี้หนิ

     "สวัสดีค่ะ ฉันคิมโซจิน ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ" หญิงสาววัย20-30 ผมสีน้ำตาลแดง หน้าตาสวยไม่สมวัยโค้งทักทายคุณครูทุกคนในห้อง

     "ควอนซูอา ออกไปก่อนนะ พอเลิกเรียนแล้วมาหาครูที่นี่อีกครั้งด้วย.... มันจะจริงหรือไม่จริง ครูก็เชื่อว่าเธอไม่ได้ทำ"ครูประจำชั้นจับไหล่และพูดปลอบซูอา และเดินออกจากห้องไป ซูอาเลือกที่จะไม่เข้าห้องเรียน เพราะไม่อยากให้เรื่องมันกระจายไปมากกว่านี้ คงมีแค่ชั้นปีของเราแหละมั้ง ที่รู้ข่าวลือจากปากพวกที่ไม่รู้เรื่อง

     "ควอนซูอา" เสียงของผู้หญิงที่จะเรียกว่าคุ้นเคยก็ไม่ใช่ เพราะพึ่งได้ยินไปเมื่อกี้

     "มีอะไรหรอคะ" คิมโซจิน คุณครูประวัติศาสตร์คนใหม่

     "ถึงฉันจะพึ่งเข้ามาก็จริง แต่ฉันหนะ รู้สึกถูกใจเธอยังไงไม่รู้^^"

     "คนอย่างหนูมันไม่น่าสนใจหรอกค่ะ" ซูอาโค้งให้แล้วเดินจากไป เธอเลี้ยวเข้าไปในห้องน้ำแล้วล้างหน้าล้างตา

     

     "เกิดขึ้นอีกแล้ว... เรื่องแบบนี้มัน ฮึก!" น้ำใสๆไหลออกจากดวงตาเรียวสวย ใบหน้าขาวเนียนเต็มไปด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาแบบไม่รู้ว่าจะหยุดไปตอนไหน

     "ร้องไห้มาก ก็ใช่ว่ามันจะดีขึ้นน๊าาา"

     "!!!!" เสียงปริศนาดังก้องไปทั่วห้องน้ำ "ใครหนะ!"

     "เน่ๆ อย่าตะคอกใส่กันสิฉันขี้ตกใจนะ" เสียงผู้ชายหรอ?!

     "นายเป็นใคร เข้ามาได้ไงนี่มันห้องน้ำหญิงนะ! ออกมาเดี๋ยวนี้ไม่งั้นจะไปฟ้องอาจารย์นะ!"

     "ถึงฉันออกไปเธอก็ไม่เห็นฉันหรอก"

     "ว ว่าไงนะ นายอยู๋ไหน!"

     "งั้น เธอมองไปในกระจกสิ เธอเห็นกี่คน"

     "ม มีฉันคนเดียว"

     "ก็แปลว่าเธอไม่เห็นฉัน ตรงนี้หนะมีกล้องวงจรปิดหนะ ทางที่ดีไปคุยกันที่สวนเก่าข้างหลังตึกภาษาละกัน ตรงนั้นกล้องมันพังไปล้ะ" ฟรึ่บ! ต ตอนนี้ อยู่คนเดียวแล้วงั้นหรอ ความรู้สึกเมื่อกี้มัน... 

          

                         ได้ยิน แต่มองไม่เห็น จับต้องไม่ได้...

ฆาตกร 2 / ??? 1

คนที่คุยกับซูอาเมื่อกี้ใครกันน๊าาา

คอมเม้น ติ ชม กันได้เลยนะคะ แล้วามาทายกันว่าสิ่งที่ไม่มีตัวตนที่คุยกับซูอาเมื่อกี้คือใครกัน ??