Megalodon จักรพรรดินีผู้เดียวดาย - นิยาย Megalodon จักรพรรดินีผู้เดียวดาย : Dek-D.com - Writer
×

    Megalodon จักรพรรดินีผู้เดียวดาย

    เมกาโลดอน หรือ เมจจี้ ผู้ปกครองท้องมหาสมุทรทั่วโลกคนปัจจุบัน ว่ากันว่าเธอมีพละกำลังมหาศาล ฉลาดเป็นกรดและทรงอำนาจมากที่สุด เธอนั้นหลงรักเมดรับใช้คนสนิทของตน แต่ว่า.....ได้เกิดเรื่องน่าเศร้าขึ้น........

    ผู้เข้าชมรวม

    840

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    14

    ผู้เข้าชมรวม


    840

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    17
    จำนวนตอน :  25 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 ก.พ. 64 / 23:55 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

       












         ในโลกใบนี้ นอกจากจะมี 7 ทวีปที่มีมนุษย์อาศัยอยู่บนแผ่นดินแล้ว ทั้ง 7 ทวีปยังต้องเกรงกลัวให้กับมหานครใต้สมุทรที่ยิ่งใหญ่และมีความเป็นอยู่มาช้านานกว่ามนุษย์มาก แถมผู้คนที่นี่ยังอายุยืนมาก รวมไปถึงความเป็นอยู่ที่อุดมสมบูรณ์ การค้าขายและอื่นๆก็ยังทำกำไรได้เรื่อยๆ เรียกง่ายๆว่ามหานครแห่งนี้นั้นไม่มีอะไรที่ทำแล้วไม่ขึ้น และยังมีเทคโนโลยีที่ล้ำสมัยมาก เมื่อผู้นำของหลายๆทวีปบนผืนแผ่นดินรู้ถึงการมีอยู่ของมหานครนี้ จึงเลือกที่จะปกปิดต่อสาธารณะชนไว้ เพราะสิ่งที่ผู้คนไม่รู้ก็คือทุกทวีปนั้นตกอยู่ใต้การปกครองขององค์เมกาโลดอนผู้ยิ่งใหญ่มาหลายพันปีแล้ว........

          องค์เมกาโลดอน คือ ผู้ปกครองพื้นมหาสมุทรทั้งมวลรวมไปถึงสรรพสัตว์ด้วยเช่นกัน แต่ที่กษัตริย์แห่งมหานครนี้ขึ้นชื่อเลยก็คือความโหดเหี้ยมและเผด็จการ ซึ่งเป็นกันเกือบทุกพระองค์ ในปัจจุบันผู้ถือครองตำแหน่งอยู่นั้นนับว่าเป็นสาวสวยที่มากไปด้วยความสามารถมาก แต่กลับมีรูปร่างสูงกว่าหญิงสาวทั่วไปอยู่ไม่มาก ดูแข็งแกร่ง ทรงพลังอำนาจ ความรู้สึกนึกคิดนั้นเย็นชามาก เรียกง่ายๆว่าไม่ไว้หน้าใครกันเลยทีเดียวหากทำให้นางไม่พอใจ

         ฟึบบ

           เสียงเปิดกระดาษเพื่อเปลี่ยนเป็นหน้าถัดไปดังขึ้น มือขวาค่อยๆบรรจงเขียนตัวอักขระโบราณลงไป ใบหน้าคมสวยนั้นเคร่งขรึมเสียจนเหล่าบรรดาเมดรับใช้พากันเครียดตามไปด้วย มีเพียงหญิงสาวคนเดียวเท่านั้นที่ไม่ได้เป็นเช่นนั้นและยังคงยืนอยู่เคียงข้างองค์กษัตรีผู้ยิ่งใหญ่

    "เมจจี้ทรงอยากดื่มชามั้ยเพคะ?"

    ".........อืม"

    "แล้วทรงอยากเสวยชีสเค้กคู่กันด้วยมั้ยเพคะ?"

    "เจ้ารู้อยู่แล้วว่าข้าชอบกินอะไรก็อย่าถามข้าเยอะนักทาเนีย"

        ปึ้ง!!

    "องค์เมกาโลดอนทรงระงับโทสะเพคะ!!"

    "เมจจี้ ไม่น่ารักเลยนะเพคะ"

    "พวกเจ้าออกไป!!! จะมาอยู่รับใช้ข้ากันทำไมเยอะแยะ ข้าอึดอัด!!!"

    "พะ เพคะ"

         ตึก ตึก ตึก

             อาจจะเป็นเพราะองค์เมกาโลดอนพระองค์นี้นั้นไม่ชอบอยู่ในที่คนเยอะๆ ทำให้หงุดหงิดง่ายและไม่มีสมาธิ ตนจึงแสดงกิริยาออกไปแบบนั้น แต่ยกเว้นเมดรับใช้คนสนิทเท่านั้นที่รู้หน้าที่จึงไม่ได้เดินออกไปตามคำสั่ง

    "น่าหงุดหงิด"

    "ทรงกริ้วบ่อยเช่นนี้ ไม่ดีเลยนะเพคะ เด็กพวกนั้นจะเอาไปซุบซิบนินทาเอาได้"

    "ข้าไม่สนหรอก ต่อให้ทั้งวังมีแค่เจ้า ข้าก็พอใจแล้ว"

    "ชีสเค้กกับชาเพคะ"

    "เมินข้ารึ?"

              ดวงตาดำสนิทไม่มีแม้แต่แสงสว่างจับจ้องมาที่ทาเนียอย่างไม่ละสายตา ตนและทาเนีย เมดรับใช้นางนี้นั้นเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก จึงสนิทกันมาก หัวใจข้ามีที่ให้นางยืนอยู่แค่เพียงผู้เดียว ข้าไม่คิดจะมีคนอื่นนอกจากนาง จึงไม่ยอมแต่งงานอยู่นี่ไงเล่า ทั้งๆที่อายุก็ 20 ปีแล้ว

    "ทาเนีย อยากนั่งตักข้ามั้ย??"

    "เกรงว่าจะ...."

    "อยู่กันสองคน เจ้าไม่ต้องสนกฎเกณฑ์ให้มากนัก"

         ฟุบ

    "......หึ เด็กดี"

              ข้าแอบหัวเราะในลำคอนิดๆพอได้เห็นท่าทางเชิงงอนๆของนาง เพราะข้าไปพูดขัดนางเสียอย่างนั้น นางก็มีใจให้ข้า ตอนนี้เราสองคนจึงมีสถานะเป็นคนรักกัน พวกสภาคุมกฎของวังก็มาตักเตือนข้าแล้ว แต่ข้าไม่สนใจหรอก ชีวิตข้า ข้าจะทำอะไรของเรื่องของข้า

    "ทรงไม่ดื่มชา ชาจะเย็นเอานะเพคะ"

    "เจ้าป้อนข้าก่อนสิ"

    "งั้นพระองค์ก็ทรงหยุดทำงานก่อนสิเพคะ"

    "ก้ได้ๆที่รักของข้า ข้ายอมแล้ว"

                ข้ายกมือขึ้นทั้งสองข้างเป็นเชิงยอมนาง ใครจะไปรู้ล่ะว่าองค์เมกาโลดอนที่เลื่องลือว่าโหดเหี้ยม เมื่ออยู่ต่อหน้าคนรักหรือภรรยา จะมีท่าทางเช่นนี้(กลัวเมีย//55555) ข้าอ้าปากเล็กๆรอให้ที่รักของข้าป้อน ซึ่งนางก็ตักชีสเค้กพอดีคำก่อนที่จะค่อยๆนำมาใส่ปากข้า

    "เจ้าทำรึยาหยี??"

    "เพคะ อร่อยมั้ยเพคะ??"

    "ฝีมือเจ้าไม่ตกเลย อร่อยมาก"

                น้ำเสียงเรียบนิ่ง เฉื่อยชารวมไปถึงใบหน้านั้นขัดกับคำพูดที่พูดออกมามาก ประโยคที่นานๆทีคนรักพูดชมตนนั้นหายากมาก ทำให้ตนดีใจอย่างบอกไม่ถูก ก่อนที่จะค่อยๆป้อนน้ำชาอุ่นๆให้กินแก้เลี่ยน

    "วันนี้ทรงต้องออกไปราชการมั้ยเพคะ??"

    "ต้องไป....."

    ".....อือออ(แก้มป่อง)"

    "ข้าคงให้เจ้าไปด้วยไม่ได้ที่รัก วันนี้มีแต่ฑูตจากแผ่นดินมา หากรู้ว่าเจ้าคือคนรักของข้า พวกมันอาจจะดูหมิ่นเจ้าได้"

    "เพคะ....ทาเนียรับบัญชา"

    "รับคำสั่งข้าดีๆก่อนเร็วเด็กดี อีกชั่วโมงข้าต้องไปแล้ว"

    "ทาเนียรับบัญชาจากฝ่าบาท"

                 หญิงสาวลุกจากตักข้าก่อนที่จะถอนสายบัวพร้อมกับจับชายกระโปรงขึ้นเล็กน้อยเพื่อรับคำสั่งจากข้า แน่นอนว่าข้าไม่ได้อายหรอกที่จะเปิดเผยว่าคนรักข้าเป็นใคร แต่หากพวกนั้นรู้ว่าคนรักของข้าเป็นเพียงหญิงสาวรับใช้ พวกนั้นจะดูหมิ่นเอาได้ว่ากษัตรีแห่งท้องทะเลผู้ยิ่งใหญ่ หาคนรักหรือภรรยาได้มากสุดก็แค่คนรับใช้ หรืออาจะดูหมิ่นทาเนียเอาได้ว่าใฝ่สูง ข้าจึงเป็นห่วงนางมาก
































      # แหมๆเป็นยังไงกันบ้างจ๊ะกับองค์เมจจี้ อันนี้ไรท์ตอบเผื่อใครสงสัยนะคะว่าเรื่องนี้ไรท์แต่งแนวเลสเบี้ยนหรอ? ป่าวๆ ไรท์แต่งแนวชายหญิงธรรมดาจ้าทุกท่าน แต่อันนี้เพิ่งต้นเรื่องเลยยังไม่อยากสปอยเยอะฮะ 

          หากท่านใดกดเข้ามาดูแล้วชอบก็อย่าลืมกดติดตาม กดหัวใจและคอมเม้นต์ติชมไรทกันได้น้าาา ไรท์รออ่านอยู่เด้อ รับรองว่าเรื่องนี้สนุกแน่นอน 










                


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น