อิงเฟิ่ง - นิยาย อิงเฟิ่ง : Dek-D.com - Writer
×

    อิงเฟิ่ง

    เด็กน้อยวัยห้าขวบกับเหล่าผีจับมือกันสืบหาสาเหตุการตายของบิดามารดาและสหายที่ดันเกี่ยวโยงไปถึงฐานอำนาจที่เคยล้มล้างราชวงศ์เฟิ่งเมื่อห้าปีที่แล้วอะไรจะเกิดขึ้น เมื่อภัยร้ายเริ่มคุกคาม

    ผู้เข้าชมรวม

    317,420

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    118

    ผู้เข้าชมรวม


    317.42K

    ความคิดเห็น


    5.39K

    คนติดตาม


    4.29K
    จำนวนตอน :  94 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  6 ธ.ค. 63 / 11:47 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    2/5/60 ขออภัยที่มาช้ากว่ากำหนดนะคะ หายไปนานมาก ไปนอนให้หมอจิ้มพุงผ่าเอาผ้าก๊อซที่ลืมทิ้งไว้ออกมา 555 ทำเอาต้องรักษาตัวนานเลยค่ะ แฟนเลยบอกว่าเธองดอัพก่อนนะ แล้วเขียนพล๊อตให้จบเลย ก็เลยหายไปนานค่ะ ไม่แก้ตัวแต่ขอบอกเฉยๆ *0* จะเริ่มกลับมาพิมพ์เพิ่มนะคะ แต่แฟนบอกว่าช่วยเปลี่ยนบางส่วนได้ไหม คือมันไม่ถูกใจแฟนค่ะ แบบว่าอภินิหารแฟนตาซีได้ แต่เพิ่มบางส่วนได้ไหมลบบางส่วนได้ไหม เลยอ่านเนื้อเรื่องทบทวนใหม่อีกครั้ง เพิ่งรู้สึกว่ามันยังขาดๆ อะไรไป พร้อมกับบางอย่างที่มันมากเกินไป เลยกะว่าจะหาบทตัดตอนบางส่วนเเละเพิ่มบางส่วนขึ้นนะคะ ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่ยังติดตามเป็นแฟนเพจค่ะ (^/\^) 

    xiaomaomao

    ปล. เตรียมรอรับความสนุกได้ให้เต็มอิ่มกันเลยค่ะ จะเริ่มกลับมาพิมพ์ลง วันที่ 4/5/60 นะคะ ขอบคุณนักอ่านที่ช่วยตรวจทานคำผิดมากๆ เลยค่ะ (^/\^)  


    13/10/59 ประกาศ ขอปิดการบันเทิงไว้อาลัยเป็นเวลา 9 วันนะคะ หลังจากนั้นจะเปิดให้อ่านได้ตามปกติ พร้อมตอนต่อไปจ้า เพิ่งกลับจากอยุธยา ไม่ได้เข้าเลยเพราะ ตอนย้ายของขึ้นชั้นสอง ลื่นล้มตอนต่อแผงไฟโซล่าเซลล์ให้ที่บ้าน พลัดตกลงมาจากชั้นสอง นอนแอ่งแม้งในน้ำโคลนที่สูงท่วมเอว แฟนลากขึ้นมาได้ก็รู้ว่า โดนซี่ไม้ไผ่ที่ใช้วัดระดับน้ำแทงพุงกะทิ เลยต้องนอนพักที่โรงบาล หมอถามว่าคิดยังไงถึงจะเอาตัวเองวัดระดับน้ำ เลยหายไปนาน จะฝากแฟนอัพ แฟนก็บอกว่าฉันไม่รู้ภาษาอังกฤษ เพราะเครื่องคอมข้าน้อยใช้พาสเข้าเป็นภาษาอังกฤษ เลยต้องรอจนหมอไล่ออกจากโรงบาลเพื่อเอาเตียงให้ยายที่มาผ่าตัดลำไส้ เลยต้องฝากพ่อแม่ไว้กับพี่ชาย ส่วนตัวเองก็ซิ่งกลับกทม. มาเจอข่าวสะเทือนใจ เลยอึ้งทำอะไรไม่ถูกแล้วเจ้าข้าเอ๊ย ขอปิดเรื่องไว้อาลัยมา ณ ที่นี้ เจอกันอีกที หลังจาก 9 วันผ่านไป

    กราบขออภัยมา ณ ที่นี้

    m(T T)m
    xiaomaomao











    ฉายา "สายลมแห่งเงินทอง" ไม่น่าจะเกิดกับเด็กน้อยวัยเพียงห้าขวบ แต่ชาวเมืองอิ้งเทียนต่างรู้ดีว่าเด็กน้อยนามอิงเอ๋อร์เหมาะสมกับฉายานี้เพียงใด ด้วยความคิดที่เกินวัยความสามารถที่ไม่ธรรมดา ซ้ำนางยังเป็นบุตรสาวคนสุดท้องของมือปราบตวนมู่กานและหมอเทวดาสุ่ยหลิง หากถามถึงเงินค่าขนมของนางผู้คนต่างรู้ดีว่ามันมากมายขนาดไหน เรื่องนี้รู้เพียงบุคคลที่ได้รับการช่วยเหลือจากนางมาแล้ว ใครจะคาดคิดว่าจะเกิดเรื่องร้ายกับครอบครัวของนางและคนที่นางรักเหมือนมารดาอีกผู้หนึ่ง ซ้ำเรื่องยังถูกปิดเงียบด้วยอิทธิพลที่ยากจะหยั่งถึง ถึงเวลาแล้วที่สายลมแห่งเงินทองจะเปลี่ยนมาเป็นสายลมแห่งความเที่ยงธรรม เด็กน้อยกับพี่ชายทั้งสามจึงร่วมมือกันสืบหาสาเหตุการตายของบิดามารดาและตระกูลหลันจนไปพัวพันกับการแย่งชิงบัลลังก์และสายลับต่างแคว้น เรื่องคงจะเกินมือหากไม่มีเหล่าผีและกลุ่มคนลึกลับคอยช่วยเหลือ แต่แทนที่เรื่องจะยิ่งกระจ่างกลับกลายเป็นยิ่งยุ่งเมื่อสืบลึกลงไปอีก 


    เป็นคนพูดไม่ค่อยเก่งค่ะ แต่อยากมอบจินตนาการของตัวเองใส่ลงไปในตัวละคร ถ่ายถอดออกมาให้ทุกคนได้อ่าน

    ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับการอ่านนิยายเรื่องนี้ค่ะ ^0^

    xiaomaomao


    กลอนชมรมองครักษ์ขี้เมา

    เพียงแรกเห็น หัวใจพลัน คิดถึงคิดถึง 
    ตาคู่นั้น ยังคงติด ตรึงใจฉัน 
    เจ้าเนื้อนวล แย้มสรวล ชวนผวา 
    ครางคร่ำครวญ เกินเยียวยา นางสิ้นลม 
    หยาดฝนพร่ำ ย้อมสีแดง แสนสะท้าน
    ดินกระเซ่น ขวัญกระซ่าน ซึมซาบทรวง
    จันทราดวง นวลอนงค์ ขาลอยไหล
    ผมสยาย พลิ้วไสว แก้มซีดขาว
    ฟันแหลมขาว ชวนสยอง หอมสยบ
    มวลวิหค งามเหนือภพ หลันไป๋อิง

    คุณชายเสี่ยวกุย ณ เรือนน้ำชาไผ่ล้อม

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "ขึ้นแท่นนิยายในดวงใจ"

    (แจ้งลบ)

    บอกก่อนเลยว่านี่คือการเขียนคำนิยมครั้งแรกเลยจริงๆ ไม่เคยเขียนให้เรื่องไหนมากก่อนถึงจะชอบแค่ไหนก็ไม่เคยเขียน เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ทำให้อยากลองเขียนดู สารภาพเลยว่าตอนแรกคิดว่าเรื่องนี้คงไม่สนุกจนทำให้เราอยากติดตามไรงี้เพราะเห็นเม้นน้อย แต่พอลองอ่านแล้วทำให้เรารู้สึกผิดมากทีด่วนตัดสินเพียงเพราะแค่เห็นเม้นน้อย เกือบจะกลายเป็นคนโง่ไปซะแล้วที่เคยคิดจ ... อ่านเพิ่มเติม

    บอกก่อนเลยว่านี่คือการเขียนคำนิยมครั้งแรกเลยจริงๆ ไม่เคยเขียนให้เรื่องไหนมากก่อนถึงจะชอบแค่ไหนก็ไม่เคยเขียน เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ทำให้อยากลองเขียนดู สารภาพเลยว่าตอนแรกคิดว่าเรื่องนี้คงไม่สนุกจนทำให้เราอยากติดตามไรงี้เพราะเห็นเม้นน้อย แต่พอลองอ่านแล้วทำให้เรารู้สึกผิดมากทีด่วนตัดสินเพียงเพราะแค่เห็นเม้นน้อย เกือบจะกลายเป็นคนโง่ไปซะแล้วที่เคยคิดจะมองข้ามเรื่องนี้ไป มันเป็นแนวที่ไม่หวือหวา ไม่มีความรักแบบชายหญิงเชิงชู้สาว แต่ทำให้เราตรึงใจมาก ชอบตัวละครเรื่องนี้ทุกคนเลย(ยกเว้นตัวร้ายนะ) โดยเฉพาะอิงเอ๋อร์น้อยของเรา อ่านแล้วทำให้ยิ้มตามได้ตลอดเลย อยากหยิกแก้มอิงเอ๋อร์เลย 555 แต่พอมีฉากที่พาเศร้าก็ทำเราน้ำตาคลอเลยทีเดียว ชอบความรักความห่วงใยของพี่ชายทั้งสามที่มีต่ออิงเอ่อร์ อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจมาก สุดท้ายนี้อยากขอบคุณที่ทำให้เรารู้ว่านิยายดีๆ ไม่จำเป็นต้องดังเสมอไป แต่ทำให้เราตรึงใจไปตลอด จดจำและอยากอ่านซ้ำๆ อีกวันละสิบรอบก็ไม่เบื่อ นี่สิถึงจะเรียกว่านิยายที่ดี ขอบคุณไรท์นะคะที่แต่งนิยายที่ดีและสนุกแบบนี้ให้เราได้อ่าน เราอ่านมาจนถึงตอนล่าสุดก็ยังไม่เคยเห็นไรท์เรียกร้องไรท์เลยสักครั้ง นับถือใจมากค่ะ สู้ๆ นะคะ เราเป็นกำลังใจให้ ^^   อ่านน้อยลง

    T-SIXZ | 18 ส.ค. 59

    • 11

    • 0

    คำนิยมล่าสุด

    "ขึ้นแท่นนิยายในดวงใจ"

    (แจ้งลบ)

    บอกก่อนเลยว่านี่คือการเขียนคำนิยมครั้งแรกเลยจริงๆ ไม่เคยเขียนให้เรื่องไหนมากก่อนถึงจะชอบแค่ไหนก็ไม่เคยเขียน เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ทำให้อยากลองเขียนดู สารภาพเลยว่าตอนแรกคิดว่าเรื่องนี้คงไม่สนุกจนทำให้เราอยากติดตามไรงี้เพราะเห็นเม้นน้อย แต่พอลองอ่านแล้วทำให้เรารู้สึกผิดมากทีด่วนตัดสินเพียงเพราะแค่เห็นเม้นน้อย เกือบจะกลายเป็นคนโง่ไปซะแล้วที่เคยคิดจ ... อ่านเพิ่มเติม

    บอกก่อนเลยว่านี่คือการเขียนคำนิยมครั้งแรกเลยจริงๆ ไม่เคยเขียนให้เรื่องไหนมากก่อนถึงจะชอบแค่ไหนก็ไม่เคยเขียน เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ทำให้อยากลองเขียนดู สารภาพเลยว่าตอนแรกคิดว่าเรื่องนี้คงไม่สนุกจนทำให้เราอยากติดตามไรงี้เพราะเห็นเม้นน้อย แต่พอลองอ่านแล้วทำให้เรารู้สึกผิดมากทีด่วนตัดสินเพียงเพราะแค่เห็นเม้นน้อย เกือบจะกลายเป็นคนโง่ไปซะแล้วที่เคยคิดจะมองข้ามเรื่องนี้ไป มันเป็นแนวที่ไม่หวือหวา ไม่มีความรักแบบชายหญิงเชิงชู้สาว แต่ทำให้เราตรึงใจมาก ชอบตัวละครเรื่องนี้ทุกคนเลย(ยกเว้นตัวร้ายนะ) โดยเฉพาะอิงเอ๋อร์น้อยของเรา อ่านแล้วทำให้ยิ้มตามได้ตลอดเลย อยากหยิกแก้มอิงเอ๋อร์เลย 555 แต่พอมีฉากที่พาเศร้าก็ทำเราน้ำตาคลอเลยทีเดียว ชอบความรักความห่วงใยของพี่ชายทั้งสามที่มีต่ออิงเอ่อร์ อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจมาก สุดท้ายนี้อยากขอบคุณที่ทำให้เรารู้ว่านิยายดีๆ ไม่จำเป็นต้องดังเสมอไป แต่ทำให้เราตรึงใจไปตลอด จดจำและอยากอ่านซ้ำๆ อีกวันละสิบรอบก็ไม่เบื่อ นี่สิถึงจะเรียกว่านิยายที่ดี ขอบคุณไรท์นะคะที่แต่งนิยายที่ดีและสนุกแบบนี้ให้เราได้อ่าน เราอ่านมาจนถึงตอนล่าสุดก็ยังไม่เคยเห็นไรท์เรียกร้องไรท์เลยสักครั้ง นับถือใจมากค่ะ สู้ๆ นะคะ เราเป็นกำลังใจให้ ^^   อ่านน้อยลง

    T-SIXZ | 18 ส.ค. 59

    • 11

    • 0

    ความคิดเห็น