บทนำ
"น้องนทีคะ" เสียงหวานใสของผู้หญิงตรงหน้าทำให้ผมขานรับด้วยเสียงเบาๆ "ครับคุณแม่" เธอยิ้มให้ผมบางๆ
เหมื่อนทุกครั่งที่เธอโกหก.... "คุณแม่อยู่กินข้าวไม่ได้แล้- " "ครับ" เสียงเล็กๆตอบขานอย่างเรียบเฉย
ราวกับเป็นเรื่่องปกติร่างเล็กหันหลังขึ้นบันไดไปแล้วปิดประตูห้องอย่างเงียบเฉียบ......
มีเพียงน้ำตาของผู้หญิงคนหนึ่งไหลออกมาเงียบๆ ทามกลางความมืดที่เริ่มปกคลุม
"นที....แม่ขอโทษ"
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
งงกันไปเลยสิ เดี๋ยวมาต่อนะ เอาไปก่อน 5 % นะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น