พันธนาการหัวใจ ...

พระเอก หัสวีร์

นางเอก รสริน

หัสวีร์เดินมาที่โต๊ะทำงาน เขาจัดรูปคู่ของเขากับสิรินดาที่วางอยู่บนโต๊ะให้เข้าที่ก่อนจะนั่งลงและเอนหลังพิงกับพนักพิงด้วยความเหนื่อยล้า ไม่นานนักก็มีโทรศัพท์โทรเข้ามา หน้าจอขึ้นเบอร์ของนพชัย เขารีบกดรับทันที

“ว่าไง”

“แกอยู่ไหน” เสียงจากปลายสายดังขึ้น น้ำเสียงดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ

“ฉันอยู่บ้าน มีอะไรหรือเปล่า”

“คนไข้ที่ปลูกถ่ายหัวใจของสิ ฟื้นแล้วนะ”

“งั้นเหรอ” หัสวีร์หลังตรงขึ้นเล็กน้อยและฟังอย่างตั้งใจ

“เธอเป็นไงบ้าง”

“ตอนนี้แข็งแรงดี พอแผลผ่าตัดดีขึ้นก็คงกลับบ้านได้แล้ว”

“ฉันไปเจอเธอได้หรือยัง”

“ฉันขอถามอะไรนายหน่อย”

นพชัยถามด้วยความสงสัย ปกติหัสวีร์เป็นคนไม่ค่อยสนใจอะไรอยู่แล้ว ยิ่งชายหนุ่มสนใจคนไข้ของเขา แพทย์หนุ่มก็ยิ่งแปลกใจ

“ได้สิ”

“ทำไมแกถึงอยากเจอเธอนักหนา”

“ก็เพราะ หัวใจของสิอยู่ที่นั่น”

“ฉันรู้” นพชัยกล่าว

“แต่นั่นไม่ใช่สิหรอกนะ ฉันอยากให้แกเข้าใจแบบนั้น”

“ฉันเข้าใจ” หัสวีร์พูดพร้อมกับปลดเน็คไทออกจากคอ

“พรุ่งนี้ฉันไปเจอเธอได้ใช่ไหม”

ถึงจะพูดออกไปแบบนั้น แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความตั้งใจของเขาที่ต้องการจะพบเธอคนนั้นลดลง

“เออ”

“ขอบใจแกมากนะ ที่ช่วยเป็นธุระให้”

“อือ มีเคสด่วนเข้ามาพอดี ฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะ”

“อืม”

สิ้นเสียงของชายหนุ่ม นพชัยก็กดวางสายแทบจะทันที หัสวีร์วางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ เขาหยิบรูปที่ตั้งอยู่ขึ้นมาดูแล้วใช้มือหนาลูบไปที่ใบหน้าของสิริดาด้วยความอาลัย

“ผมคิดถึงคุณเหลือเกิน สิ”

หัสวีร์รู้ดีว่าไม่มีอะไรมาทดแทนความสูญเสียในครั้งนี้ได้ แต่อย่างน้อย การที่เขายังคงได้ใกล้ชิดกับหัวใจของสิรินดา อาจจะทำให้เขารู้สึกดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมหัสวีร์จึงอยากเจอคนๆ นั้น

...................................................................................................................................................

สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับนักอ่านทุกคนสู่เรื่อง พันธนาการหัวใจ อย่างเป็นทางการนะคะ

ถึงจะเปิดเรื่องมาด้วยความเศร้าจากการสูญเสีย แต่นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนวรักโรแมนติก จิกหมอน ซึ้งๆ ค่ะ

นี่เป็นนิยายเรื่องแรกของเราค่ะ ฝากติดตามและเป็นกำลังใจให้นักเขียนคนนี้ด้วยนะคะ สัญญาว่าจะไม่ดอง และไม่หายไปไหนแน่นอนค่ะ

แก้ไข