"ข้านี่มัน ทำคุณบูชาโทษเสียจริง" เสียงของชายหนุ่มกล่าวอย่างแผ่วเบา เหมือนประชดตัวเอง แต่การกระทำของตนก็ไม่สามารถรอดพ้นจากสายตาประมุขพรรคมารไปได้'แซ่กๆ' โซ่ที่ล่ามข้อมือเอาไว้ถูกดึงขึ้นสูงจนเจ้าตัวที่นั่งอยู่บนพื้น ถึงกับต้องดีดตัวขึ้นมาเล็กน้อย แขนของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยรอยเลือดและแผลเป็นมากมาย จากการถูกลงโทษ โบยก็แล้ว ยังจะมาจับเขาล่ามเอาไว้อีก...ข้า..ช่างทำบุญกับใครไม่ขึ้นจริงๆ
"เจ้าก็ควรจะรู้ตัวเอง ว่าไม่ควรทรยศข้า!!" น้ำเสียงของประมุขพรรคเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว และไม่พอใจเป็นอย่างมาก
"หึ...ทรยศงั้นรึ?" มุมปากของนักโทษผู้นี้กระตุกยิ้มเล็กน้อยอย่างสมเพช
"จินเกอ ท่านอย่าให้ข้าหมดความอดทนเสียจะดีกว่า บอกมาซะ ว่าท่านขายความลับอะไรให้นังผู้หญิงนั่น!!" ประมุขพรรคฮุ่ยเจี๋ยตะคอกใส่เขาอย่างเหลืออด
เขาไม่เข้าใจเลยสักนิด...สิ่งที่เขาทำทั้งหมด ไม่ใช่เพื่อชายผู้นี้หรอกหรือ? แล้วเพราะเหตุใด? เพราะเหตุใด เขาจึงจะต้องเป็นแพะรับบาปตลอด...เขาไม่เข้าใจจริงๆ...
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น