รวมนิทานชาดก สนุกๆครับ

ลำดับตอนที่ #19 : ช่างไม้กับเศรษฐี

บ้านของช่างไม้ผู้ยากจน อยู่ใกล้ ๆ กับคฤหาสน์ของเศรษฐี

ช่างไม้ผู้ยากจน มีชีวิตที่มีความสุขมาก เขาทำงานไปพลาง ร้องเพลงไปพลาง ทั้งวัน

แต่เศรษฐี ผู้เป็นนักธุรกิจคนสำคัญ ไม่มีความสุขเลย แม้จะมีเงินทองทรัพย์สินมากมาย

เศรษฐีอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ เพราะเงินทำให้เขามีคฤหาสน์หลังโต มีอาหารเหลือเฟือทุกมื้อ แต่เขากลับนอนไม่ค่อยหลับ

วันหนึ่งเขาเรียก ช่างไม้มาหา และถามว่า

“ ปีหนึ่ง ๆ เจ้าหาเงินได้มากเพียงใด ”

“ ไม่รู้สิ” ช่างไม้ตอบ “ ข้าไม่เคยคิดอะไรแบบนั้น ข้าก็หาเงินให้พอมีพอใช้ไปวัน ๆ เท่านั้นเอง ”

“ เอาละ วันหนึ่ง ๆ เจ้าหาได้สักเท่าใดแน่ ” เศรษฐีถามอีก

“ ไม่รู้สิ บางวันก็มาก บางวันก็น้อย ” ช่างไม้ตอบ “ ปัญหาแต่เพียงประการเดียวของข้าก็คือ มันไม่มีวันหยุดบ่อยเหลือเกิน วันพระวันโกนน่ะ ขืนข้าทำงานก็น่าเกลียด แต่ท่านถามทำไม เป็นเศรษฐีอย่างท่านสบายกว่าอยู่แล้ว ”

เศรษฐีหัวเราะ “ เอาอย่างนี้ไหม ข้าจะให้เหรียญทองเจ้า 100 เหรียญเจ้าจะเป็นเหมือนพระราชาเลยทีเดียว เจ้าจะได้รู้ว่า ความร่ำรวยทำให้คนเรามีความสุขหรือไม่ ”

ช่างไม้หอบเหรียญทองคำ 100 เหรียญกลับบ้าน และเอาซ่อนไว้ในห้องใต้เพดาน

นับจากวันนั้นเองที่เขาเริ่มนอนไม่หลับ หวาดวิตกไปสารพัด กลางวันก็ไม่มีความสุข กลางคืนก็ทรมานเขาหวาดระแวง แม้ในขณะที่เพื่อนสนิทมาหา เสียงอะไรสักนิดที่ดังในยามกลางดึก ก็ทำให้เขาสะดุ้งผวาเมื่อเป็นเช่นนี้นานวันเข้า เขาก็เอาทองไปคืนเศรษฐี

“ เอาคืนไปเถิด ขอให้ข้ามีชีวิตธรรมดา ของข้าต่อไปดีกว่า ”

คติ ความร่ำรวย มิได้หมายถึงความสุขเสมอ