หัวใจต้องมนตรา

::บอกเล่ากล่าวสิบ::

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ทำการลงมือแต่งจริงจัง  ถ้าผิดพลาดตรงไหนก็บอกกล่าวกันได้นะคะ......."ขอฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ"

เรื่องย่อ
ความจริงแล้ว คีรี ไม่ต้องการที่จะผูกพันหญิงสาวใดเลย  แต่เมื่อน้องสาวมาขอร้องอยากจะมีลูกกับสามีสุดที่รัก (เพื่อนรักของเขา)  และทั้งคู่ต่างก็ไม่ตรวจมาแล้วว่าไม่สามารถมีบุตรได้ 

"พี่คีต้องเข้าใจจีนะคะ  ลูกก็เหมือนจิ๊กซอว์ตัวสุดท้ายของครอบครัว  เราต้องการครอบครัวที่สมบูรณ์  พี่เลเองก็ไม่มีพี่น้องที่ไหน  เราสองคนเลยต้องมาขอร้องพี่คีให้ช่วยเรา  จีขอร้องนะคะ......"

...........   ...........   ............   .............

"สิบล้าน!" วาราดากุมขวับ  แววตาที่เคยสดใสร่าเริงกลับเป็นหมองหม่นอยากที่ใครจะเข้าใจ  ทำไม.....พี่เจนต้องทำอย่างนี้ด้วย  ถ้าเพียงแต่วันนั้นเราไม่เซ็นเอกสารบ้าๆลงไป  คงไม่ต้องมาเจอเรื่องลำบากใจอย่างนี้

"วาก็ขายคอนโดกับรถ  แล้วก็ขอเงินคุณหญิงยายสุดที่รักของเราอีกนิดก็ครบ 10 ล้านแล้ว  พี่เชื่อว่าเรื่องอย่างนี้คงไม่เหลือบ่ากว่าแรงเราแน่ๆ"

"ไม่คะ....วาไม่มีทางขายของที่คุณแม่ให้อย่างแน่นอน  พี่เจนโอนเงินคืนเขาไปเถอะคะ"

"จะบ้าเหรอยะ....เงินนั้นนะฉันใช้ไปหมดแล้ว  เอางี้สิ....วาก็ไปทำเรื่องขอผ่อนหรือไม่ก็รับเงื่อนไขเขาไปเลย"

วาราดารู้ดีว่าผู้ชายคนนั้นต้องไม่มีทางยอมให้เธอผ่อนชำระคืนอย่างแน่นอน แววตาและสีหน้าเขาก็บอกเธอได้เป็นอย่างดี  เธอรู้ว่าเธอมีทางเลือกเดินเพียงทางเดียวเท่านั้น...

"ทุกครั้งที่พี่เจนมีปัญหา.....วาช่วยเหลือพี่เจนมาตลอด  ครั้งนี้ก็เหมือนกันที่วาต้องแก้ไขปัญหาในสิ่งที่พี่เจนทำขึ้น"เสียงสะอื้นที่พยายามอดกลั้น "ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่วาจะช่วยพี่เจน  สวัสดีค่ะ"เพียงแค่วางหูทำนบน้ำตาที่อดกลั้นไว้ก็พังทลายอย่างไม่มีชิ้นดีเหมือนกับหัวใจเธอตอนนี้ที่แหลกสลายเป็นชิ้นๆ  ทำไม....ทำไมพี่สาวขอเธอถึงไม่เหมือนพี่สาวคนอื่นๆ  พี่สาวเธอไม่เคยรักเธอเลยใช่ไหม.....ถึงได้ทำกับเธออย่างนี้ 

มือเรียวปาดน้ำตาออกอย่างลวกๆแบบขอไปที

"ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายอย่างแน่นอนคะ  พี่เจน"แม้เสียงจะแผ่วเบาแต่ก็หนักแน่นพอเหมือนจะฝากกระแสลมให้พลัดปลิวคำพูดนี้ไปย้ำให้คนที่อยู่คนละฝากโลกได้ยินในสิ่งที่เธอปฏิญาณ