เดือนคณะภาระที่รัก - นิยาย เดือนคณะภาระที่รัก : Dek-D.com - Writer
×

    เดือนคณะภาระที่รัก

    โดย Wipoosit

    ผมเเมนหนุ่มหล่อสุดในย่านมหาลัยนี้ หากไม่มีเดือนคณะมาคอยสะกัดขวางทางหน้าตาผมให้ดรอปลงอยู่ตลอด มันทั้งเก่งเเละดูดีไปหมด เเต่ใครจะไปรู้ธาตุเเท้ของมันก็เค่หนุ่มหล่อเสียของดีๆนี้เอง!

    ผู้เข้าชมรวม

    27

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    27

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    2
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  3 ก.พ. 63 / 21:14 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    สิ่งที่สาวๆทุกคนใฝ่ฝันคือการได้ควงคู่หรือใกล้ชิดหนุ่มเดือนคณะของมหาลัย ที่หน้าตาบอกเลยว่ากินขาด หล่อเเบบระเนระนาด เรียนต้องเก่ง กีฬาต้องเด่น กิจกรรมต้องดี ขอเเค่ได้เดินผ่านก็เเทบจะล้มชักไปกับพื้น ไม่ว่าจะสาวน้อยสาวใหญ่ ตุ๊ด เกย์ ก็อาจจะตกหลุมพรางของมันได้

         เเต่คงไม่ใช่กับผมที่เป็นรูมเมทมันว่ะ

         หน้าตาหล่อ ผ่าน เรียนเก่ง ผ่าน กีฬา ผ่าน ทุกอย่างในตัวมันเเลดูเพียบพร้อมเหมือนถูกประเคนให้ตั้งเเต่เกิด ติดอยู่อย่างเดียวที่นิสัย

         อย่างเเรก ซกมก ซกมกเหี้ยๆ เกงในยังถอดทิ้งเรี่ยราด ใครครับที่ต้องเก็บให้มัน กู กูไง! ขยงขยะก็กูเนี้ยเเหละที่ต้องจัดการให้มัน งานบ้านงานครัวคนอย่างผมจัดให้หมดตั้งเเต่ซักเสื้อผ้าตากผ้ารวมไปถึงทำความสะอาดห้อง เสมือนเป็นเเม่ของมันอีกคน

       อย่างที่สองไม่ให้ความเคารพกัน ก็นะ ทุกวันนี้ผมก็เหมือนทาสมันอยู่ทุกวันอยู่เเล้ว เเต่ไอ้เรื่องเปิดหนังโป๊กลางห้องนี้มันใช่เหรอวะ ไอ้สัด คุณเข้าใจใช่มั้ยว่ามันเป็นพื้นที่ส่วนรวม จากสมาธิที่จะอ่านหนังสือกลับถูกกลบจากเสียงหนังโป๊ที่คราง อิอ๊า อิอ๊า คิมูจิ้ เเล่นเข้ามาในหัวจดจำเเทนการเรียน มันใช่เหรอวะ

        ไหนวะเดือนคณะที่รูปหล่อ ไหนวะเดือนคณะที่เพอร์เฟ็ค ไหนวะเดือนคณะที่คนชอบนักชอบหนาค่อนมอ กูเห็นเเต่ไอ้เหี้ยตัวนึงที่วันๆทำตัวไม่สนอะไรกับชีวิต นอน เเดก เล่นเกม เเหม่เเต่พอออกไปข้างนอกหน่อยล่ะอย่างกับคนละคน กูนึกว่าผีเข้าผีออก

        เฮ้อ กูล่ะเพลีย

    “กูว่าจะออกไปเที่ยวเเป๊ปนึง”

         พ่อคนรูปหล่อที่ผมเพิ่งนินทามันไปในความคิดเมื่อครู่เมื่อครู่ พูดโพล่งออกมาขณะที่กำลังสวมเสื้อยืดสีดำธรรมดาเเต่เถียงไม่ออกว่ามันใส่อะไรก็ดูดี เเต่งตัวขนาดนี้ก็คงไปก๊กเหล้ากับพวกเพื่อนๆมิตรสหายสายเเหลกเเละก็เเอ๊วสาวชัวร์

    “เรื่องของมึงเลยค้าบ ไปเเล้วไม่ต้องกลับมานะ”ผมพูดด้วยน้ำเสียงตอเเหล


    “ไม่ว่ะ อยากกลับมาเป็นภาระมึง”เเละสิ่งที่มันมันตอบกลัับมาทำเอาผมอยากเปิดศึกสงคราประสาทด้วย

    เเหม่คิ้วเป็นไรสัดกระตุกยักไม่หยุดเลยนะมึง จะว่าไปนิ้วตีนกูก็กระดิกรัวเหมือนกันครับ


         คุณเห็นนั่นมั้ยสันดานของมัน ชอบทำตัวไร้ประโยชน์ไม่พอเเถมยังทำตัวเป็นภาระของผมอีก พอเมาเหมือนหมาก็กูนี้เเหละครับต้องเเบกมันกลับมา เบื่อเว้ยอยากย้ายห้อง


    “ไอ้เหี้ย ไอ้สัด ไม่ต้องกลับมานะมึงอ่ะ ไปไหนก็ไปเลยไป๊” ผมตวาดเสียงใส่อย่างหงุดหงิดพลางหยิบกระดาษที่ขยำทิ้งเเล้วเขวี้ยงใส่มัน


        อีกฝ่ายไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรเเถมยังมีท่าทียักไหล่ส่ายตูดเดินออกห้องสบายใจ


        กูล่ะเกลียดมึงจริงๆไอ้ภาระในชีวิต!

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น