อี้เหลียนแห่งเมืองจางโจว - นิยาย อี้เหลียนแห่งเมืองจางโจว : Dek-D.com - Writer
×

    อี้เหลียนแห่งเมืองจางโจว

    ทะลุมิติเข้ามาในร่างของเกอท้องโต ทั้งยังไม่รู้ว่าพ่อของเด็กในท้องเป็นใคร ชีวิตของข้ามันช่างดีอะไรเช่นนี้

    ผู้เข้าชมรวม

    457

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    426

    ผู้เข้าชมรวม


    457

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    28
    จำนวนตอน :  22 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  22 พ.ย. 67 / 00:41 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    กรี้ด!!

    “แกเป็นใคร อี้เหลียนเจ้าปล่อยข้าเดี๋ยวนี้ไม่เช่นนั้นข้าจะไม่ปล่อยเจ้าเอาไว้แน่ โอ้ย…” เจียอีร้องด้วยความเจ็บปวด นางถูกอี้เหลียนกระชากหัวอย่างแรงจนหงายหลัง
     

    แต่มีหรือที่อี้เหลียนจะทำตามกล้ามาขโมยของเขาทั้งยังรื้อข้าวของจนเละเทะไปหมด

     

    “โอ้ย…เจ็บปล่อยข้าเดี๋ยวนี้” 
     

    เจียอีถูกอี้เหลียนดึงผมลากออกมาจากตัวบ้าน เหล่าชาวบ้านที่ได้ยินเสียงร้องของหญิงสาวก็รีบเข้ามาดูเหตุการณ์ด้วยความอยากรู้
     

    “นั้นเสียงของเจียอีไม่ใช่หรือ เหตุใดจึงดังออกมาจากในบ้านของอี้เหลียน”
     

    “นั้นสิ” 

    ชาวบ้านต่างพากันสอดส่องเข้าไปในตัวบ้านของอี้เหลียน ก่อนพวกเขาจะตกใจยิ่งกว่าเมื่อเห็นเจียอีถูกอี้เหลียนกระชากหัวออกมา

     

    “ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้” เจียอีพยายามจะแกะมืออี้เหลียนที่กุมผมของนางไว้ก็ต้องไร้ผล
     

    “ได้” อี้เหลียนเหวี่ยงอย่างแรงจนหัวของเจียอีสะบัดคะมำลงไปกับพื้น

     

    “เกิดอะไรขึ้น กรี้ด!! เจียอีลูกแม่ ช่วยด้วยลูกสาวข้าถูกคนทำร้าย ช่วยด้วยเป็นมันไอ้เกอชั้นต่ำ มันทำร้ายเจียอีลูกสาวข้า” นางรั่วมาทันตอนที่อี้เหลียนกระชากหัวออกมาจากในตัวบ้าน ทำให้นางรีบวิ่งเข้ามาดูเจียอีลูกสาวของนางด้วยความเป็นห่วง

     

    “ฮือ!! ท่านแม่ช่วยข้าด้วย มันกระชากหัวข้า ข้าเจ็บเหลือเกิน” เจียอีก้มหน้าร้องไห้ทำให้นางรั่วไม่รู้สีหน้าของลูกสาวนางเป็นเช่นไร จึงตะโกนใส่อี้เหลียนด้วยความโกรธ

     

     

     

    สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

    ห้ามมีให้ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือเผยแพร่ส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ก่อนได้รับอนุญาต อย่างเป็นลายลักษณ์อักษรจากผู้เขียน

    ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น