สงคราม

เนื้อเรื่อง

!!แอ๊ด!! !!ปัง!!

   “อ้าว เรนนายมาทำอะไรในนี้อ่ะ” เสียงเด็กหนุ่มในชุดลำลองผ้ากันเปื้อนสีเทา ส่งเสียงถามบุคคลที่เข้ามาในห้องใต้ดิน

     “ก็มาตามนายน่ะสิ ชิป อ่ะอ้าว อีกแล้วเหรอ” มังกรภูเขาสีแดงร่างสูงไม่น้อยกว่าเด็กหนุ่มที่มีร่างกายเปลือยเปล่ามองไปรอบๆห้อง ผนังเปื้อนไปด้วยสีเทาโดยทั่วแทนที่สีอิฐแดงเดิม บนโต๊ะมีหลอดทดลองและขวดรูปร่างต่างๆที่บรรจุสารละลายอยู่ภายใน กระดานดำบนผนังถูกขีดเขียนด้วยสารเคมีจำนวนมากมาย ที่ฝั่งตรงข้ามของบันไดทางลงมีเตาไฟขนาดใหญ่

    “ช่าย ฉันเพิ่งเตรียมสารบริสุทธิ์เสร็จ” ชิปพยายามรินสารบางอย่างลงในหลอดทดลอง

    “นายชอบทำอะไรแบบนี้ซะเรื่อยเลย” เรนมองดูสารละลายที่เป็นฝีมือของพวกเขาทั้งคู่ที่ช่วยร่วมทำกันมา

    “ก็นี้มันงานอดิเรกของฉันนี้  เออ ไหนๆก็ไหนๆนายก็มาแล้ว ช่วยหน่อยแล้วกัน” ชิปพูด

    “กรรม” เรนบ่น

.......................

    “จริงเหรอครับพ่อ ที่อาณาจักรฟูนันเข้ามาโจมตีเราอีกแล้ว” เรนเริ่มถกประเด็นถามกลางโต๊ะอาหาร

    “ใช่ ที่สำคัญมันเริ่มเคลื่อนทัพเข้าใกล้หมู่บ้านมังกรของเราแล้วด้วย” มังกรภูเขาสีแดงวัยกลางคนตอบเสียงเครียด แม่มังกรสีแดงเข้มเองที่ร่วมโต๊ะอาหารก็กังวลใจเช่นกัน ชิปได้ยินคำว่าหมู่บ้านมังกรก็ทำให้เขารู้สึกแปลกๆมวนๆในท้อง ใช่แล้ว เขาเป็นมนุษย์เพียงคนเดียวในหมู่บ้านมังกรที่อยู่คั่นกลางภูเขาสองลูกนี้ แม่ของเรนเคยเล่าว่าเธอพบเขาขณะที่เป็นเด็กทารกตอนเจ็บท้องคลอดพอดี เธอและสามีของเธอก็เลี้ยงดูเขาอย่างดีเช่นเดียวกับเรน ผู้คน(มังกร)ในหมู่บ้านก็ไม่ได้รังเกียจชิปแม้แต่น้อยกลับไปหาคบไปมาหาสู่เป็นอย่างดี

    “แล้วเขาจะเกณฑ์คนไปสู้รบตบมือเหมือนกับครั้งที่ผ่านๆมาหรือเปล่าครับ” ชิปถาม

    “ใช่จ๊ะ เขาเพิ่งส่งจดหมายเรียกมาเมื่อกี้นี้เอง” แม่ของเรนยื่นจดหมายมาให้พ่อ แต่เรนคว้ามันไปในทันที

    “เรน! ลูกทำอะไรเนี่ย” พ่อของเรนตวด

    “ไหนๆก็ไหนๆวันนี้วันเกิดพ่อทันทีผมขอไปรบกับชิปแทนพ่อแล้วกันครับ ตกลงไหมชิป” เรนพูดแล้วหันหน้าไปมองชิป

    “ได้เลย มากับฉันที่ห้องใต้ดินหน่อยสิ” แล้วทั้งคู่วิ่งลงสู่บันไดใต้ดิน โดยไม่ทันได้ยินเสียงร้องไห้ดังมาจากโต๊ะอาหาร….

.......................

    “เรน นายยังจำวิชากายวิภาคของมังกร เรื่องการพ่นไฟได้ไหม” ชิปถามพลางรื้อค้นสารละลายมาจากชั้นวาง

    “ยังจำได้สิ การที่มังกรจะพ่นไฟได้ จะอาศัยก๊าซไฮโดรเจนซึ่งสร้างจากแบคทีเรียในกระเพาะแล้วจะเก็บไว้ที่ถุงลม เมื่อนำมาใช้จะใช้แพลทินัมที่กระพุ้งแก้มทำปฏิกิริยากับก๊าซไฮโดรเจนที่ปล่อยออกมา แล้วจะได้เปลวไฟ” เรนตอบ ชิปยิ้มหันหน้ามาหาเรนพร้อมกับสารละลายภายในมือ

    “เพราะนั้นแหละทำให้ฉันได้ไอเดีย สำหรับการรบและกรณีถ้าเราแพ้ เอ้า! เรนขอไฟหน่อย พวกเราจะเตรียมสาร”

    !!ฟู่!!

...........................

    รุ่งเช้าทั้งสองมาถึงค่ายพักยอดเขาเหนือทุ่งหญ้าโล่ง กองทัพที่มาถึงนี้มาเพียงแค่หยิบมือเท่านั้น ทั้งสองรายงานตัวต่อแม่ทัพ ซึ่งมีร่างกายกำยำสูงใหญ่ปานเคนชิโร่ในเรื่องหมัดเทพเจ้าดาวเหนือ ซึ่งเป็นมนุษย์เช่นเดียวกันชิป

    “พวกเจ้าไปเตรียมชุดเกราะเตรียมรบซะ” ท่านแม่ทัพ แต่ทันใดนั้น…

    !!ตึง!! !!ตึง!! !!ตึง!!    !!ตึง!! !!ตึง!! !!ตึง!!

    “นี้มันสัญญาณกลองรบของอาณาจักรฟูนันนี้น่า ทุกคน! จัดแถวเตรียมทัพ! พวกบินได้ไปจัดทัพข้างบน ที่เหลือตามข้ามา” แม่ทัพตะโกน เหล่ามังกรจากหมู่บ้านมังกรบินขึ้นไปบนฟากฟ้า เหล่าเคโมะเสือ หมาป่า และมนุษย์ ตามแม่ทัพไป

    “อะไรเนี่ย ยังไม่ได้ใส่ชุดเกราะเลย ว้าก!” ชิปบ่นพลางไหลไปตามฝูงชน ส่วนเรนบินขึ้นฟ้าไปแล้ว (ทิ้งเพื่อน)