ไออุ่นพ่อไมโครเวฟ

" น้ำฟ้า หึงพี่เหรอ "

"เปล่าสักหน่อยค่ะ "

ผมรู้ว่าผู้หญิงตรงหน้าไม่พอใจที่เมื่อคืนผมไม่ติดต่อหาเลย   กว่าผมจะคุยงานเสร็จก็ปาไป 3-4 ทุ่ม  พอผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูโทรศัพท์แบตก็ดันหมด

" พี่ขอโทษ "

" ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร "

คำถามของเธอทำให้ผมตกใจไม่น้อย  เพราะผมไม่ได้บอกเธอว่าผมไปคุยงานกับมาร์แอล

" อ่อ  คุณมาร์แอล  คู่ค้าของผมนะครับ "

" คู่ค้าเหรอคะ" 

น้ำฟ้าน้ำตาซึบหลังจากที่รู้คำตอบว่าคนของเธอแอบไปห้องหญิงสาวที่เขาเรียกว่าคู่ค้า   

" นั้น พี่ดูนี่ "

น้ำฟ้ายืนโทรศัพท์ให้เขาดูว่าในแชทคุยอะไรกันบ้าง

" พี่ไออุ่นคะ คุยงานเป็นไงบ้างคะ  "

" อ่อ พี่ไออุ่นเขาอาบน้ำอยู่ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ"

" ......."

ผมยิ่งตกใจเมื่อเห็นสนทนา ผมกับเธอ  ไม่ใช่สิ  เธอและมาร์แอล

" นั่นดูของพี่ "

ไออุ่นยืนโทรศัพท์ให้เธอดู  แต่ในแชทกลับว่างเปล่าไม่มีข้อความที่คุยเมื่อคืนและก็ไม่มีข้อความที่คุยกันก่อนหน้านี้  ทำให้ไออุ่นไม่พอใจกับสิ่งที่มาร์แอลทำและแสดงความเป็นเจ้าของให้คนรักของเขาเข้าใจผิด

" ไหนละคะ "

" แชทโดนลบหมดแล้ว "  ไออุ่นทำหน้าไม่พอใจคนที่จับและมายุ่งกับแชทส่วนของเขา นั่นทำให้น้ำฟ้าถึงกับอมยิ้มให้กับคนตรงหน้า   

เธอไม่ได้โกรธเขาอย่างปากว่า   แค่น้อยใจที่เขาไม่ทักหาเธอและไม่พอใจผู้หญิงคนนั้นที่มายุ่งกับผู้ชายของเธอ  

" หายโกรธ พี่แล้วหรอครับ "

" งั้นเดียวพี่ทำให้เราหายโกรธนะ "

พูดจบไออุ่นก็บรรเลงเพลงรักอย่างเล้าร้อน  เหมือนกับห่างกันเป็นปี  

" พี่คิดถึงน้ำฟ้านะ "

"ค่ะ  น้ำฟ้าก็คิดถึงพี่ "

เสียงที่เกิดจากการกระทำทั้งสองคนดังไปทั่วห้องหรืออาจจะดังไปทั้งบ้าน  แต่ยังดีที่บ้านพักน้ำฟ้าอยู่ในสวน อยู่ห่างจากผู้คน นั่นทำให้เขาและเธอบรรเลงเพลงรักเร้าร้อน