พลังจิต(วิญญาณ)อลเวง

บท(อลเวง)นำ

“..เปิดพลังจิต(วิญญาน)อลเวง..”

ณ จุดศูนย์ฯรวม กลุ่มดวงดาว(พิเศษ)กำเนิดใหม่(เริ่มต้นอลเวง)

อื้อ??…

..พลังจิต(วิญญาน)อลเวง บทรับเชิญพิเศษ(อลเวง)1..

อื้อ??…

ก่อนที่ข้าจะหลับตาลงในครั้งสุดท้าย ตัวข้าจำได้ว่าภายในตัวข้ายังมีสิ่งที่เรียกตัวเองว่าสิ่งมีชีวิตอยู่ ในตอนนั้นสิ่งมีชีวิตก็มีอยู่ภายในตัวข้าอย่างมากมาย ถึงจะเป็นเพียงการเริ่มต้น แต่ภายในตัวข้าก็รับรู้ว่ามีอยู่ 

ตอนนี้หล่ะ!? ทำไมถึงได้ว่างเปล่า ไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิต หรือเพียงเพราะข้าหลับตาลงตัดการรับรู้ถึงทุกสิ่งที่อยู่ภายใน นั้นจะเป็นความผิด การหลับตามีความผิด ข้าโดนลงโทษเพียงเพราะหลับตา

ตกลงข้าผิด!? ข้าน้อมรับ ข้ากำลังโดนลงโทษ 

แต่เอ้ะ!?. ทำไม?ข้าถึงถูกส่งให้มาอยู่ที่ใจกลางวงแหวนสนามแม่เหล็กนี้เพียงผู้เดียวด้วย แล้วข้าจะถามใคร?ได้หล่ะ.. อื้อ??…

คลืน!! 

คลืน!! เปี้ยง..แว้บ

ข้า!?กำลังจะโดนพลังวงแหวนแม่เหล็กผ่าใส่!? บทลงโทษ!หรือปล่าว!? จะเจ็บมากไหม?นะ..!?

ชั่งเถอะ! ข้า!?(ขอ?)น้อมรับ ผ่า(ล้อเล่น!?)มาเลย ผ่าใส่มาเลย(เอาจริง!?)ข้าพร้อมแล้ว

คลืน!! แว้บ..

วิ้ง!! วิ้ง!!

โอ้ย!! ข้า(เขย่า?)เจ็บปวดทรมานเหลือเกิน(คิดเอง!) ข้าไม่ไหว ข้ากำลังจะแตก(ดาว)ตาย โอ้ย!! โอ้ย!!

(เห้อ??)เสียงถอนหายใจ ใคร?

“..พลังจิต(วิญญาน)อลเวง บทรับเชิญพิเศษ(อลเวง)2..”

อะเดะ!?. อื้อ!? อ้าว!?ไม่เจ็บเลยหรือ? มันเป็นยังไงกันแน่เนี้ย?

คลืน!! แว้บ..

วิ้ง!! วิ้ง!!

อ้อ..อ้อ ข้าต้องดูดซับ(กลืน)คลื่นแม่เหล็กที่วงแหวนปล่อยออกมา อ้า..เข้าใจ ข้าเข้าใจแล้ว มาเลยปล่อยมาเลยมาเยอะเยอะ. ข้ารับได้ มาเลยมา..

วิ้ง!! วิ้ง!!

คลืน!!

กาล(เวลา)ที่ไหลผ่านไป

วิ้ง!! วิ้ง!!

อ้า!! ข้าไม่ไหว ข้ารับมันไม่ไหวแล้ว หยุด!! ได้โปรดหยุดสักที ข้าไม่ไหว ข้ารับมันอีกไม่ไหวจริงจริงนะ หยุดเลย.หยุด!? ไม่เช่นข้าจะปล่อยคืนใส่เจ้าจริงจริงนะ เจ้าวงแหวน

วิ้ง!!

วิ้ง!!

เอาซิ..มาเลย วิ้ง!!เป็นยังไง ข้าเองก็ปล่อยคลืนได้ มามาปล่อยมาข้าส่งกลับข้าไม่โกง เจ้าเริ่มทำข้าก่อน

วิ้ง!! วิ้ง!!

(เห้อ??)เสียงถอนหายใจ บทรับเชิญพิเศษ2

กาล(เวลา)ที่ไหลผ่านไป

วิ้ง!! วิ้ง!!

เฮ้อ..จะเป็นไปแบบนี้อีกนานไหม ข้าเบื่อมันแล้วนะ 

คลื้น!! คลื้น!! 

อะไร? เจ้าวงแหวน!!? เจ้ากำลังทำอะไร!? บอกข้า..เจ้าบอกข้ามาก่อนซิ เจ้าจะทำแบบนี้กับข้าไม่ได้!? มีอะไรเจ้าค่อยค่อยพูดตกลงกับข้าได้นะ ข้าพูดจริงนะ

“..พลังจิต(วิญญาน)อลเวง บทรับเชิญพิเศษ(อลเวง)3..”

คลื้น!! พรุบ

อ้าว!?ไม่ใช่เจ้าวงแหวนรึ..

คลื้น!! พรุบ

โอ้..โห่ ใหญ่.. เยอะมาก.. หลุมดำ!! มันเป็นหลุม(สี)ดำ!!

แตก!? คราวนี้ข้า(แตก)ตายแน่!?.

คลื้น!! พรุบ

อะไรอีก!? หลุม(สี)ดำมาส่งของ(ปล่อยเศษ!?)รึ หลุม(สี)ดำเนี้ยน่ะ..ส่งของ โอ้!? ข้ามีเพื่อน(เศษดวงดาว) ข้ามีเพื่อน(ดวงดาว+เศษซากยานฯ)แล้วฮิฮิ.

เอะ..ว่างปล่าว มันเป็นดวงดาวที่ว่างเปล่าเหรอ ฮือ ฮือ.

(เห้อ??)เสียงถอนหายใจ บทรับเชิญพิเศษ2กับ3

กาล(เวลา)ที่ไหลผ่านไปอีกครั้ง…และอีกหลายๆครั้ง

อ้อ..เป็นแบบนี้ ข้าเข้าใจ ข้าเข้าใจแล้ว แล้วข้าจะต้องปลุกเจ้าพวกนี้ก่อนหรือว่าข้าต้องทำหน้าที่ก่อนดีหล่ะ อืม? เอาเป็นว่าข้าทำหน้าที่ก่อนแล้วกัน อะแฮ่ม อะแฮ่ม.

ด้วยเหตุผลอันใดไม่มีใครทราบ ใช่!เพราะตอนนี้ในขณะนี้ข้าที่ใหญ่ที่สุดยังไม่ทราบ พวกเจ้าเองก็คงไม่มีใครที่มีความสามารถพอจะรับรู้ทุกสิ่งมากกว่าข้าหรอก 

ไม่ได้!? ไม่ได้เอาใหม่ เริ่มใหม่ ข้าจะทำเหมือนตอนอยู่ดาว(ดวง)เดียวไม่ได้อีกแล้ว ตอนนี้ข้าเป็นพี่ใหญ่(ดวงดาวดวงแรก) ข้ามีพลังมากที่สุด(ใช่เหรอ?) มาเริ่ม..

(เห้อ??)เสียงถอนหายใจ บทรับเชิญพิเศษ2กับ3

ด้วยเหตุผลอันใดไม่มีใครทราบ(ฮึม!?)(หึ้ม!?) ถึงได้มีเหตุการณ์ที่สั่นสะเทือนกลุ่มดวงดาวครั้งยิ่งใหญ่ กลุ่มดวงดาวใหม่แห่งนี้ ยังไม่ทันได้สมบูรณ์พร้อมดี แต่กลับมีเหตุการณ์(หวิดแตก)ดับสูญสลาย 

จิต(ดวง)วิญญานที่แสนจะบริสุทธิ์มาก มากขนาดที่กลุ่มดวงดาวของข้า(คิดเอง)รองรับพลังความบริสุทธิ์ไม่ไหว เป็นการเกิด(ดวงจิตวิญญาน)ของคน(ดวง?)ที่ทรงพลัง และแล้วกาล(เวลา)ที่ไหลผ่านก็กลับมาสมดุลด้วยตัวของมัน(กลุ่มดาว)เองอีกครั้ง ข้า(คิดจริง)ไม่ต้องทำสิ่งใดทำได้เพียงเฝ้ามอง มอง และมอง

เฮ้อ!? (เฮ้อ!?) (เฮ้อ!?) ประสานเสียง3บทรับเชิญ(อลเวง)พิเศษ.

ณ จุดเริ่มของนิยาย1 บทบาท(อลเวง)เหนือพลังจิต(สมอง)