เหมันต์ในคืนแรม (จบแล้ว)
"ลูซิเฟอร์" สมญานามที่ใช้เรียกขานปีศาจร้ายในดินแดนต้องห้าม วีรกรรมอันเหี้ยมโหดสร้างความหวาดกลัวให้ชาวเมืองมาร์โซลีนหลายทศวรรษ แต่ก็ไม่มีใครคนใด...สามารถกำจัดลูซิเฟอร์ผู้นี้ได้สักทีแม้แต่บิดาของเขา
ผู้เข้าชมรวม
5,574
ผู้เข้าชมเดือนนี้
61
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
"แค่นี้เหรอ...ที่ท่านต้องการ แค่ได้เหนือเขาโดยการให้ข้าเป็นของท่าน"
ตุบ! ร่างใหญ่ขยับเข้าคร่อมประชิดใบหน้าห่างกันเพียงคืบ โรเซียร์สั่นผวา
"ข้า...เหนือกว่าเขาทุกอย่าง" ใบหน้าคมเข้มโน้มเข้าหาริมฝีปากซีดเซียว เขาประกบจูบหนักหน่วงตั้งแต่คราแรกสัมผัสหล่อนดิ้นหนีอีกครั้งเมื่อรู้สึกถึงการคุกคามอย่างแท้จริง
แต่แล้วเขาก็ผละห่าง...
"อย่ากลัวโรเซียร์...ข้าจะทำให้เจ้ารู้สึกดี ได้โปรดตอบแทนที่ช้าได้ให้ชีวิตใหม่แก่เจ้า"
"อือ!!..." โรเซียร์ไม่ได้มีโอกาสหนีห่าง เมื่อเขาเว้นช่วงเวลาเพียงชั่วเสี้ยววินาทีและประทับจุมพิตหล่อนอีกครั้ง ร่างใหญ่ประชิดแนบแน่นจนหล่อนแทบแหลกคาหัวเตียงแข็งกระด้าง ก่อนจะถูกลากให้เคลื่อนลงมานอนแผ่หลา ร่างใหญ่ทาบลงนัวเนียเริ่มสำรวจสรีระอันอรชร
สัมผัสหวามไหวล้ำลึกอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เพราะถูกกันให้ห่างจากบุรุษเพศมาตลอด ควาใกล้ชิดแบบกลืนหายใจของกันและกันเช่นนี้มันทำให้หล่อนชา...ร้อนวูบวาบอย่างประหลาด
"ชอบจูบของข้ารึโรส..." เขาถามในขณะที่ยังเล้าเลียอยู่กับริมฝีปากอวบอิ่ม เรียวลิ้นอุ่นๆ จากเขากระตุ้นความเร่าร้อนในตัวหล่อนได้เป็นอย่างดีแม้จะยังตื่นตระหนกอยู่มากก็ตาม
"ท่านไม่ควรทำกับข้าเช่นนี้ลูซีเฟอร์ ข้า...อืม..." จังหวะได้ต่อปากต่อคำไม่มีมากนัก ลูฟสอดลิ้นเข้าหาโพรงปากหวานดูเม้มดี่มด่ำกล่อมให้หล่อนเผลอรับจุมพิตเขาอย่างลืมตัว
โรเซียร์กางแขนขึงกับที่นอนทั้งๆ ที่หล่อนไม่ได้ปรารถนาจะทำ หัวใจสาวเต้นระรัวสำนึกรู้ถึงอำนาจที่มองไม่เห็นซึ่งกำลังบงการร่างกายของหล่อน
"อื้อ!" หล่อนยังเหลือความรู้สึกนึกคิดทุกอย่าง เพียงแต่ไม่อาจบังคับตัวเองได้ ร่างกายไม่ตอบสนองต่อความต้องการเอาเสียเลย ชุดนอนผ้าฝ้ายที่สวมอยู่เริ่มตึงอย่างไม่มีสาเหตุรัดเนื้อหนังของหล่อนเสียใจแน่น และในที่สุด...
แคว่ก!!!! มันก็ฉีกแยกออกจากกันโดยอัตโนมัติประหนึ่งมีใครดึงทึ้งด้วยแรงมหาศาล เสื้อผ้าของหล่อนหลุดปลิวเป็นชิ้นๆ ออกจากร่างและร่วงลงสู่พื้นอย่างอัศจรรย์
โรเซียร์ไม่มีใจตะลึงพรึงเพริดเพราะร่างใหญ่ที่คร่อมกอดกำลังจะจัดการกับคอร์เซ็ตผ้าในลอนแต่งด้วยผ้าลูกไม้สีขาว และมันก็สูญสลายเฉกเช่นชุดนอนก่อนหน้า ทรวงอกอวบหยุ่นดีดผึงสู่สายตาวาวระยับ
เขาผละห่างแต่ยังคงมนต์สะกดไม่ให้หล่อนขยับตัวได้ หล่อนได้แต่มองเขาและรำลึกถึงรสชาติการจูบอันดูดดื่มรวมไปถึงการแตะต้องสัมผัสในเร็วๆ นี้ด้วย
"ไอ้โปรดลูซิเฟอร์..." จิตใจสับสนกระวนกระวายยิ่งนัก หวามไหวและหวาดกลัวลนลาน ความรู้สึกทุกอย่างรวมอยู่ในตัวหล่อนเวลานี้ น้ำตาไสๆ ไหลปริ่มล้นหางตา ปากซีดแดงและบวมเจ่อตามแรงสัมผัสดื่มด่ำ
"ข้าจะทำให้เจ้าพบพานความสุขโรส...เจ้าจะไม่วันลืมข้าได้เลย" อุ้งมือใหญ่ของลูฟยกกางตรงหน้า สักพักดวงไฟก็ลุกพรึ่บขึ้นมาอีกครั้ง ลอยออกไปยังมุมหนึ่งของหัวเตียง แล้วบังเกิดดวงไฟสี่ดวงอีกสามมุมพร้อมๆ กัน แรงมนต์ตราบรรดาลให้มันลุกโชติช่วงใหญ่ขึ้น แต่ไร้ซึ่งความร้อน...
ห้องทั้งห้องสว่างไสว โรเซียร์รู้สึกประหนึ่งกำลังอยู่บนแท่นบูชา...รอเวลาสำเร็จโทษจากเงื้อมมือเขา
"หน้าอกเจ้าช่างสวยยิ่งนัก ทุกอย่างในตัวเจ้างดงามเหมือนรูปปั้นเทพี" สายตาของเขาโลมเลีย ชั่วพริบตาเสื้อผ้าทั้งชุดของเขาหายวับเพียงร่างเปลือยของบุรุษเพศ โรเซียร์หลับตาผันหน้าหนี...
ร่างนั้นคืบเข่าจนคร่อมตรงหน้าท้องนวลเนียน บางอย่างแข็งขึงถูไถกดดันจนรู้สึกเจ็บแปลบ...
"อา...รู้สึกดีที่ได้แตะต้องตัวเจ้าโรสที่รัก" โรเซียร์ยังคงหลับตาสนิทแทบลืมหายใจในบัดดล ร่างของหล่อนชาวาบในบางครั้งสลับกับร้อนระอุเพราะโลหิตไหลเวียนปั่นป่วน
ลูซิเฟอร์โน้มร่างลงมาทาบทับ จูบกลีบปากเย้ายวนของหล่อนและเลียไล้ตามแนวสันกรามอย่างย่ามใจ หล่อนไม่อาจต่อต้านขัดขืนเขาแม้ยังมีความรู้สึกรับรู้ได้ทุกอย่าง ทว่าสิ้นแรงขัดขืนสมประดีไปเสียแล้ว ขยับได้เพียงใบหน้าและนิ้วเท่านั้น
อุ้งมือใหญ่ที่ดลบันดาลไฟเวทย์เมื่อครู่ลูบไล้ไปตามผิวเนื้อเนียนนุ่ม ผิวของโรเซียร์ขาวสะอาดนวลเนียน เปล่งออร่าท่ามกลางแสงไฟที่ลุกกระพือตามอารมณ์ของผู้บัญชา อกอวบหยุ่นของหล่อนบัดนี้ถูกบีบกำคำเคล้นเบาๆ ลูซีเฟอร์ส่งเสียงคำรามกระหื่มในลำคออย่างพึงใจ นวดเฟ้นเต้างามจนเนื้ออวบถูกบีบปลิ้นตามร่องนิ้ว
ความสาวสะพรั่งของหล่อนอวบใหญ่กว่าที่ตามองเห็นมากนัก สร้างความกระหายหิวให้แก่ร่างใหญ่เหลือแสน เขาอดรนทนรอในสัมผัสไปทีละขั้นแทบไม่ไหว อยากกดหล่อนแล้วสอดประสานร่างกันตามที่กระแสเลือดในร่างมันโหยหวยเรียกร้อง
ลิ้นและริมฝีปากร้ายไล้เลียชะกัดเซาะตรงลำคอระหง โรเซียร์ครางด้วยความเจ็บปนกระสัน แอ่นหยัดตัวรับมือที่ล้วงขยำรุนแรงขึ้น ยอดถันถูกบดบี้ ผมยาวสยายของเขาไขว่พันเป็นเปียร์ระไว้ด้านหลังด้วยอำนาจมืดเมื่อมันรังแต่จะสร้างความรำคาญให้ โรเซียร์ไม่เคยพบพานสิ่งเหล่านี้มาก่อน หล่อนแทบสติหลุดไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเพราะทุกอย่างรุมเร้าเข้ามาในช่วงเวลาเดียวกันอย่างไม่น่าเชื่อ
"อา...โรเซียร์ ทรวงอกเจ้ากำลังจะถูกข้า ดูด...และเลีย ข้าจะกลืนกินมันให้สมใจ ช่างล่อตาข้านัก" คำหยาบโลนคายพ่นเป็นเสียงทุ้มเจือสั่นพร่า โรเซียร์ได้แต่ฟังและคิดตามอย่างตื่นตระหนก ตั้งแต่เกิดมาหล่อนไม่เคยแนบเนื้อกับชายคนไดมาก่อน มันช่างกระสันดีแท้ในขณะที่ดวงจิตก็ยังหวาดหวั่นไม่สร่างซา
เรียวลิ้นแตะต้องยอดถันเครียดเกร็งเป็นลำดับแรก หล่อนสะดุ้งในสัมผัสความอุ่นชื้นที่แตะต้องส่วนหนึ่งของความสาว ร่างเล็กแอ่นหยัดหลบลี้ กลับกลายเป็นเหมือนเชื้อเชิญให้เขาประทับตราความเป็นเจ้าของมากยิ่งขึ้น
อุ้งปากอุ่นดูดครองครองเต้าอวบข้างหนึ่งเข้าเต็มปาก ในขณะที่อีกข้างก็ถูกขยำบี้ไม่ปราณีเช่นกัน โรเซียร์หวีดร้องเสียงหลง เซ็กส์ ...ที่แท้จริงได้เริ่มต้นขึ้นแล้วใช่ไหม...
ผลงานอื่นๆ ของ เฌอรามิล/ษุรอยยา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เฌอรามิล/ษุรอยยา
ความคิดเห็น