บันทึกของเปลวเพลิง [ Yaoi ]

ถ้าทำได้พี่จักสลักชื่อตัวใหญ่ไว้บนใบหน้า

ว่าเจ้าเป็นของพี่ผู้เดียวติดแต่พี่ไม่อยากให้ใบ

หน้างดงามของน้องมีราคี



*


อย่าหมองหม่นไปเลยหนาถึงอย่างไรพี่ก็รักเจ้า


ทั้งใจไม่เว้นที่ว่างให้ใครในนั้นเลย

 

                                            - เพิง -


*


วันที่๑๙มิถุนายน พุทธศักราช ๒๔๖๒


ถึง เปวของพี่


คิดถึงน้องใจจะขาดเมื่อก่อนลาพี่บอกเจ้าว่าถ้าคิดถึงให้มองฟ้า เจ้าได้ทำตามที่พี่บอกหรือไม่ อ่านแล้วก็อย่าใจร้ายนักช่วยเขียนตอบพี่สักฉบับก็ยังดี


๑๙.๖.๒๔๖๒


ถึง พี่เพิง


มองทำไมข้ามิได้คิดถึงเจ้าสักหน่อย



ร่างบางตวัดปลายดินสอเขียนตอบแล้วปิดสมุดลงบนโต๊ะจากนั้นก็ลุกขึ้นไปเปิดหน้าต่างนั่งเก้าอี้ตัวเดิมแหงนมองท้องฟ้าอีกครั้ง



‘ เจ้าบอกให้ข้ามองฟ้าเมื่อยามคะนึงหาข้ามองจนปวดคอแล้วใยยังความคิดถึงอยู่ร่ำไป คนโกหก ‘


‘ พี่เพิง ‘

อนึ่งเวลาจักทำให้เราจากกัน และเวลาก็จักทำให้เราได้พบกันอีก 

ทอร์คชี้แจง 

๑ นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้นไม่ได้เกิดขึ้นจริงแต่อย่างใด

๒ นิยายเรื่องนี้เป็น ชายรักชาย

ปล.ภาพปกเอามาจากกูเกิ้ล

แก้ไขล่าสุด

๒๕/๙/๖๑