ดอกไม้ในแจกันกับทานตะวันข้างเตียง [YAOI/BL]

ดอกไม้ในแจกันกับทานตะวันข้างเตียง

ณานันท์ x ปราณรวี

***

เพราะเขาพูดไม่เก่ง แสดงออกก็ไม่เป็น แต่เขาก็อยากบอกสิ่งที่อยู่ในใจให้อีกฝ่ายรับรู้

ดังนั้นเมื่อพูดไม่ได้ เขาจึงฝาก 'สิ่งอื่น' ได้พูดแทนใจ

ใครจะคิดว่าสิ่งอื่นที่ว่าของเขาคือ ดอกไม้

คนประเภทเขาห่างไกลกับคำว่าดอกไม้อย่างลิบลับ

แต่ใครจะสน ในเมื่อมันเป็นสิ่งเดียวที่พูดแทนใจเขาได้ทุกคำ

เขาจะจัดใส่แจกันอย่างสวยงามทุก ๆ วันให้อีกฝ่ายได้เห็น

.

.

.

แม้ว่ามันจะไม่เคยถูกหันมามองเลยก็ตาม

****

"รักของฉันมั่นคงและภักดีต่อเธอเสมอ ดุจดั่งทานตะวันที่ไม่เคยหันมองผู้ใดนอกจากดวงอาทิตย์"

.

.

.

เพราะทานตะวันมีความหมายเช่นนั้น

มันจึงเป็นดอกไม้เพียงชนิดเดียวที่ไม่เคยถูกเปลี่ยนหมุนเวียนเป็นอย่างอื่น

และยังเป็นดอกไม้ชนิดเดียวที่เขาพยายามตั้งไว้ใกล้คนคนนั้นมากที่สุด

เพื่อที่ว่า ทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมา อีกฝ่ายจะได้เห็นและรับรู้ถึงการมีอยู่ของมันเป็นอันดับแรก

.

.

แต่สุดท้ายมันก็ถูกทิ้งร้างไว้ที่เดิมเหมือนอย่างที่เคยเป็นมา

*****************************************

ฌานันท์ เป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบและเป็นทุกอย่างสมกับที่ถูก 'สร้างและปั้นแต่ง' ขึ้นมา

ทุกอย่างในชีวิตของเขาไม่มีอะไรไม่เป็นดั่งใจคิด ทุกอย่างเขาสามารถควบคุมได้เสมอ และทำได้ดี

แต่ทั้งหมดนั้น เขารู้ดีที่สุดว่าตัวเองเป็นเพียง 'หุ่นเชิด' ในวงการเกมธุรกิจ

หากให้เปรียบเทียบ เขาก็คือหนังหน้าไฟที่ถูกชุบด้วยทองคำ

ดูสวยงามและสำคัญ แต่แท้จริงแล้วมีขึ้นเพื่อเป็นด่านแรกที่จะถูกตัดทิ้งหากมีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้น

ทุกอย่างมันก็เป็นแบบนี้มาตลอด เขาเองก็เลิกต่อต้านนานแล้ว

จนกระทั่ง ปราณรวี เดินเข้ามา เด็กหนุ่มเป็นแสงสว่างสมดังชื่อ

เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกขอบคุณธุรกิจเน่า ๆ และผลประโยชน์ทุเรศที่ทำให้พวกเขาได้แต่งงานกัน

ทุกอย่างฟังดูเหมือนเป็นไปได้ด้วยดี เขาได้แต่งงานกับคนที่ตัวเองรัก มันควรจะจบลงแค่นั้น

ถ้าไม่ติดว่า…

ปราณรวีไม่ได้รักเขา

การันต์ ชื่อนี้ต่างหากที่เป็นชื่อคนรักของอีกฝ่ายตัวจริง

และยังเป็นชื่อเดียวกับน้องชายตามกฎหมายของเขาอีกด้วย

ตลอดเวลาเขาเฝ้ามองอีกฝ่ายมอบความรักให้คนอื่น

ทั้งหมดที่เขาทำได้มีเพียงแค่นั้น ยืนมอง รับรู้ และบอกรักผ่านดอกไม้

ทุกอย่างดำเดินอยู่อย่างนั้นจากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี

จนกระทั่งวันหนึ่ง... ในวันที่ฝนตกหนักและอุบัติเหตุครั้งใหญ่

เด็กหนุ่มคนรักที่เป็นแสงสว่างเดียวในชีวิตของเขากลายเป็นเจ้าชายนิทรา

หัวใจของเขาแตกสลายและไม่กล้าพอที่จะทำให้อีฝ่ายจากไปตลอดกาลอย่างที่ทุกคนรอบข้างลงความเห็นแล้วว่าควรทำ

เขายื้อชีวิตเด็กหนุ่มเอาไว้ตลอดเวลาเกือบหนึ่งปี

หนึ่งปีที่ความหวังและศรัทธาของทุกคนหมดลงแล้ว

แต่เขาก็ยังยึดรั้งความหวังและศรัทธานั้นไว้ว่าสักว่าคนรักของเขาจะฟื้นขึ้นมา

ฟื้นขึ้นมาให้เขาได้สบตา แม้ว่าในสายตานั้นจะไม่เคยมีเขาอยู่เลย

ฟื้นขึ้นมาให้เขาได้บอกรัก แม้ว่าจะไม่เคยได้รับรักนั้นตอบ

แต่ได้โปรด... ได้โปรดฟื้นขึ้นมาอยู่ในสายตาของเขาก็เพียงพอแล้ว

.

.

พระเจ้าใจร้ายกับเขาก็จริง แต่ดูเหมือนท่านจะมีเมตตาอยู่บ้าง

ในที่สุด... ปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น

คนรักของเขาฟื้นขึ้นมา

.

ฟื้นขึ้นมาพร้อมกับความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่... ที่เขาเองก็ยากจะรับมือในการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้

#ฌานปราณ

#ดวงอาทิตย์ของฌานันท์

#ทานตะวันของปราณรวี

#ดอกไม้ในแจกันกับทานตะวันข้างเตียง

#ไรท์คะตั้งชื่อเรื่องสั้นๆไม่เป็นหรือไง_ขอโทษค๊าบบบ

_________________________

TALK : สวัสดีค่ะ ขออนุญาตเปิดเรื่องใหม่นะคะ เรื่องน้องคุณก็ยังเขียนอยู่ แต่เรื่องนี้มันแซงโค้งทางความรู้สึกอ่ะค่ะ นิยายทุกเรื่องที่เคยแปะโน๊ตไว้ยังคงเขียนค่ะ แต่อาจใช้เวลาหน่อย ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ 

พูดคุยหรือติดตามผลงานได้ที่ Facebook Page : Virgo-N ค่ะ

ขอบคุณค่ะ 

Virgo-N

[SEPTEMBER]

17.12 น.

ส. 30 มิถุนายน 2561