ค่ายปลูกรัก (Go to volunteer camp!)

แนะนำเรื่อง

ความรักที่เริ่มต้นจาการออกค่ายอาสา เขาคนนั้นเป็นถึงเดือนคณะวิศวะที่สาวๆ ทั้งมหาลัยหมายปองไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็มีแต่คนรุมล้อมหากแต่ชอบทำตัวปากหมาหาเรื่องทะเลาะกับดาวสาขาอย่างเธอได้ไม่เว้นวัน แล้วอย่างนี้คุณหนูผู้ไม่ยอมใครอย่างเธอมีหรือจะยอมแพ้เขา การกลั่นแกล้งที่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกันสุดท้ายเริ่มก่อตัวผูกสัมพันธ์เป็นมิตรภาพและปลูกความรักให้งอกงามขึ้น

“ตามกฎแกจะสั่งใครล่ะ” เบนด้ากอดอกมองหน้าเพื่อนสาวด้วยความหวังสุดท้ายเผื่อว่าเพื่อนจะประทานพรให้เธอได้จูบกับบุรุษรูปงามสักคนในคืนนี้

“ทัพไท”

บีเกลพาร่างที่โงนเงนยืนขึ้นแล้วกระดิกนิ้วไปหาวงของเขาทำเอาทุกคนทำหน้าหวอเพราะไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่

ชายหนุ่มเดินฝ่าวงล้อมตรงเข้ามาหาเธอแล้วกดเธอจูบทันที ทำเอาทุกคนในที่นี้ต่างฮือฮาเสียงดังกันใหญ่ เขาผละจูบออกแล้วหัวเราะจนเธออายหน้าแดงอ้าปากผะงาบๆ เร่งประมวลหาคำมาด่าเขาให้หายแค้น

“ฉันยังไม่ได้บอกว่าให้นายจูบใคร?”

“คิดจะแกล้งฉันหรอ…ช้าไปนะบีเกล ไปนอนได้แล้ว” เขาฉีกยิ้มส่งให้คนเมาอย่างเหนือกว่า คิดว่าเขาจะรู้ไม่ทันหรือไงว่าเธอรอเอาคืนเขามาตลอด

ทัพไท (พระเอก)

หนุ่มตี๋เดือนคณะวิศวะกรรมพ่วงตำแหน่งว่าที่ประธานชมรมรักษ์ค่าย หล่อ รวย เป็นสุภาพบุรุษกับทุกคนยกเว้นเธอ

สถานะ: หนุ่มคลั่งรักที่พร้อมปะทะคารมกับแฟนได้ทุกเมื่อ!!!

“มึงไม่ชอบใจมึงก็ไปทำแทนเขาซะสิ รับรองสาว ๆ เข้ามาตรึม เฮอะ ๆ” เคเตอร์ทำสายตาหวานเยิ้มส่งเสน่ห์ไปรอบซุ้มจัดงานมองรุ่นน้องสาวปีหนึ่งที่เดินผ่านไปผ่านมา

“เหอะ! พอกูโดนสาวรุมเดี๋ยวก็เดินหนีกูอีก” เขานึกถึงเหตุการณ์ในวันแข่งบาสที่ดูก็รู้ว่าเขาถูกเมินเพราะไปทำให้เธอขัดใจเข้า

“งอนแล้วไม่ดีหรอวะ ทำอย่างกับมึงไม่แกล้งเขาทุกวี่ทุกวันนี่”

“ก็จริง ยิ่งงอนก็แสดงว่าชอบ” ภีมประมวนคำพูดของเคเตอร์เบาๆ

“เดี๋ยวกูมา”

“ฮา ฮา ฮา กูว่าแล้วไอ้ภีม แม่งสุดท้ายมันก็ต้องไป”

บีเกล (นางเอก)

สาวสวยดาวสาขาน้องสาวของอดีตประธานค่ายผู้ขึ้นชื่อว่าขี้เมาสามแก้วชอบการสังสรรค์ แต่…

สถานะ: เมาแล้วเป็นภาระให้เพื่อนชิปหาย

“ห๊ะ อยู่ดี ๆ ฉันก็กลายเป็นมือที่สามไปซะงั้น ฮ่า ฮ่า ฮ่า” บีเกลกลั้นขำไม่อยู่ถึงกับพรวดหัวเราะออกมาโดยที่ไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย

“แกมันใช่เวลาที่แกจะมาหัวเราะมั้ยแกโดนใส่ความนะเว้ย ถ้าแกยังไม่ทันรู้ตัวฉันจะอ่านทวนให้ฟังอีกรอบ”

“ดาวสาขาคณะฟันเฟืองซุ่มเป็นมือที่สามระหว่างดาวเดือนคณะตัวเอง” เบนด้าใส่จริตอ่านพาดหัวข่าวให้ทุกคนฟังอีกรอบ

“บีเกล เธอไม่โกรธบ้างเลยหรอวะ” ทัพไทนิ่วหน้าหันมามองแฟนสาวอย่างออกอาการเป็นห่วง

“ไม่นี่ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดหรือว่านายทำล่ะ?”

ปลาบปลื้ม

ประธานชมรมรักษ์ค่ายพี่ชายผู้หวงแหนน้องสาวคนเล็กยิ่งกว่าไข่ในหิน เขามีความอบอุ่นมอบให้กับสามสาวในปกครองเสมอแต่กลับมีด้านมืดที่พร้อมพุ่งใส่ไอ้ผู้หน้าไหนที่เฉียดเข้าใกล้พวกเธอ

สถานะ : หวงยิ่งกว่าพ่อ

“ถ้ามันคิดแค่เรื่องงานพี่ก็ไม่ได้อะไรกับมันหรอก แต่พี่กลัวว่ามันจะคิดไม่ซื่อกับยัยน้องของพี่มากกว่า”

“เพราะแบบนี้ไงถึงไม่มีใครกล้ามาจีบน้อง” เธอค่อนขอดเขาพร้อมกับยกกำปั้นน้อย ๆ ของตัวเองตีเขาย้ำ ๆ เป็นการลงโทษ

“งานหยาบเลยนะมึงคิดจะเป็นเจ้าที่เขาต้องล้มเจ้าบ้านเจ้าเรือนเขาให้ได้ก่อน”  ภีมหันมาล้อเพื่อนที่แอบมองสองพี่น้องแหย่กันด้วยไฟแห่งความอิจฉาครุกรุ่น พรึบ ๆ

“เฮ๊อะ ศาลเจ้าที่แบบกูยังไงก็ใหญ่กว่าศาลพระภูมิเสาเดียวหรอกโว้ย”

สปอยดราม่า

“ไม่เป็นไรค่ะ ในเมื่อว่าที่คู่หมั้นมาแล้ว พี่กินข้าวอิ่มพอดีงั้นไม่รบกวนทั้งคู่แล้วนะคะ ไว้เจอกันนะมึง” 

.

มันสุดจะทนแล้วบีเกลอดทนข่มกลั้นอารมณ์ของตัวเองไว้ และเปลี่ยนสรรพนามเรียกขานที่ไม่เคยพูดกับใครเพื่อระบายอารมณ์ใส่เขาจนคนได้ยินถึงกับสะอึก

.

เธอเคยให้โอกาสเขาแล้วแต่เขาก็ยังไม่ยอมบอกเธอด้วยตัวเองจนถึงวินาทีสุดท้าย และที่เจ็บใจกว่าคือเขาไม่แม้แต่จะพยายามอธิบายให้เธอเข้าใจเลยด้วยซ้ำ 

.

ความน้อยใจที่สะสมจนคับแน่นที่คิดว่าการปลอบโยนของเขาในเมื่อเช้าได้ชะล้างออกไปจนหมดแล้ว กลับไม่ลดหายลงไปเลย หนำซ้ำมันยิ่งหนักหน่วงเพิ่มทวีคูณจนเธอแทบหายใจไม่ออก

.

ความเจ็บปวดที่ส่งผ่านออกมาจากดวงตาไร้ซึ่งเสียงสะอื้นไห้กลับมีเพียงน้ำตาที่หลั่งออกมาไม่ขาดสาย เธอหันหลังจากไปอย่างเงียบ ๆ ไร้ซึ่งการเหนี่ยวรั้งจากเขา

#จบดีมีฟิน!!! หวานกรุบคลั่งรักมิไหว❤️

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจินตนาการและเป็นเพียงเรื่องสมมติ ฉากและตัวละครในเรื่องไม่มีอยู่จริงอาจมีเนื้อหาบางช่วงบางตอนที่รุนแรงและหยาบคาย รวมถึงพฤติกรรมทางเพศที่ไม่เหมาะสมของตัวละคร ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน