ค่ายปลูกรัก (Go to volunteer camp!) - นิยาย ค่ายปลูกรัก (Go to volunteer camp!) : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ค่ายปลูกรัก (Go to volunteer camp!)

    จุดเริ่มต้นของความรักเริ่มต้นที่ค่ายอาสา เดือนคณะวิศวะฯว่าที่ประธานชมรมรักษ์ค่ายเขาแอบเฝ้ามองดาวสาขาน้องสาวประธานค่ายมานาน แต่พฤติกรรมดันไม่เคยเป็นดั่งใจเจอกันเมื่อไหร่ต้องได้ปะทะคารมถึงจะนอนหลับฝันดี

    ผู้เข้าชมรวม

    1,672

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    30

    ผู้เข้าชมรวม


    1.67K

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    23
    จำนวนตอน :  37 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 มี.ค. 67 / 19:23 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    แนะนำเรื่อง

    ความรักที่เริ่มต้นจาการออกค่ายอาสา เขาคนนั้นเป็นถึงเดือนคณะวิศวะที่สาวๆ ทั้งมหาลัยหมายปองไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็มีแต่คนรุมล้อมหากแต่ชอบทำตัวปากหมาหาเรื่องทะเลาะกับดาวสาขาอย่างเธอได้ไม่เว้นวัน แล้วอย่างนี้คุณหนูผู้ไม่ยอมใครอย่างเธอมีหรือจะยอมแพ้เขา การกลั่นแกล้งที่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกันสุดท้ายเริ่มก่อตัวผูกสัมพันธ์เป็นมิตรภาพและปลูกความรักให้งอกงามขึ้น

    “ตามกฎแกจะสั่งใครล่ะ” เบนด้ากอดอกมองหน้าเพื่อนสาวด้วยความหวังสุดท้ายเผื่อว่าเพื่อนจะประทานพรให้เธอได้จูบกับบุรุษรูปงามสักคนในคืนนี้

    “ทัพไท”

    บีเกลพาร่างที่โงนเงนยืนขึ้นแล้วกระดิกนิ้วไปหาวงของเขาทำเอาทุกคนทำหน้าหวอเพราะไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่

    ชายหนุ่มเดินฝ่าวงล้อมตรงเข้ามาหาเธอแล้วกดเธอจูบทันที ทำเอาทุกคนในที่นี้ต่างฮือฮาเสียงดังกันใหญ่ เขาผละจูบออกแล้วหัวเราะจนเธออายหน้าแดงอ้าปากผะงาบๆ เร่งประมวลหาคำมาด่าเขาให้หายแค้น

    “ฉันยังไม่ได้บอกว่าให้นายจูบใคร?”

    “คิดจะแกล้งฉันหรอ…ช้าไปนะบีเกล ไปนอนได้แล้ว” เขาฉีกยิ้มส่งให้คนเมาอย่างเหนือกว่า คิดว่าเขาจะรู้ไม่ทันหรือไงว่าเธอรอเอาคืนเขามาตลอด

     

    ทัพไท (พระเอก)

    หนุ่มตี๋เดือนคณะวิศวะกรรมพ่วงตำแหน่งว่าที่ประธานชมรมรักษ์ค่าย หล่อ รวย เป็นสุภาพบุรุษกับทุกคนยกเว้นเธอ

    สถานะ: หนุ่มคลั่งรักที่พร้อมปะทะคารมกับแฟนได้ทุกเมื่อ!!!

    “มึงไม่ชอบใจมึงก็ไปทำแทนเขาซะสิ รับรองสาว ๆ เข้ามาตรึม เฮอะ ๆ” เคเตอร์ทำสายตาหวานเยิ้มส่งเสน่ห์ไปรอบซุ้มจัดงานมองรุ่นน้องสาวปีหนึ่งที่เดินผ่านไปผ่านมา

    “เหอะ! พอกูโดนสาวรุมเดี๋ยวก็เดินหนีกูอีก” เขานึกถึงเหตุการณ์ในวันแข่งบาสที่ดูก็รู้ว่าเขาถูกเมินเพราะไปทำให้เธอขัดใจเข้า

    “งอนแล้วไม่ดีหรอวะ ทำอย่างกับมึงไม่แกล้งเขาทุกวี่ทุกวันนี่”

    “ก็จริง ยิ่งงอนก็แสดงว่าชอบ” ภีมประมวนคำพูดของเคเตอร์เบาๆ

    “เดี๋ยวกูมา”

    “ฮา ฮา ฮา กูว่าแล้วไอ้ภีม แม่งสุดท้ายมันก็ต้องไป”

     

    บีเกล (นางเอก)

    สาวสวยดาวสาขาน้องสาวของอดีตประธานค่ายผู้ขึ้นชื่อว่าขี้เมาสามแก้วชอบการสังสรรค์ แต่…

    สถานะ: เมาแล้วเป็นภาระให้เพื่อนชิปหาย

    “ห๊ะ อยู่ดี ๆ ฉันก็กลายเป็นมือที่สามไปซะงั้น ฮ่า ฮ่า ฮ่า” บีเกลกลั้นขำไม่อยู่ถึงกับพรวดหัวเราะออกมาโดยที่ไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย

    “แกมันใช่เวลาที่แกจะมาหัวเราะมั้ยแกโดนใส่ความนะเว้ย ถ้าแกยังไม่ทันรู้ตัวฉันจะอ่านทวนให้ฟังอีกรอบ”

    “ดาวสาขาคณะฟันเฟืองซุ่มเป็นมือที่สามระหว่างดาวเดือนคณะตัวเอง” เบนด้าใส่จริตอ่านพาดหัวข่าวให้ทุกคนฟังอีกรอบ

    “บีเกล เธอไม่โกรธบ้างเลยหรอวะ” ทัพไทนิ่วหน้าหันมามองแฟนสาวอย่างออกอาการเป็นห่วง

    “ไม่นี่ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดหรือว่านายทำล่ะ?”

     

    ปลาบปลื้ม

    ประธานชมรมรักษ์ค่ายพี่ชายผู้หวงแหนน้องสาวคนเล็กยิ่งกว่าไข่ในหิน เขามีความอบอุ่นมอบให้กับสามสาวในปกครองเสมอแต่กลับมีด้านมืดที่พร้อมพุ่งใส่ไอ้ผู้หน้าไหนที่เฉียดเข้าใกล้พวกเธอ

    สถานะ : หวงยิ่งกว่าพ่อ

    “ถ้ามันคิดแค่เรื่องงานพี่ก็ไม่ได้อะไรกับมันหรอก แต่พี่กลัวว่ามันจะคิดไม่ซื่อกับยัยน้องของพี่มากกว่า”

    “เพราะแบบนี้ไงถึงไม่มีใครกล้ามาจีบน้อง” เธอค่อนขอดเขาพร้อมกับยกกำปั้นน้อย ๆ ของตัวเองตีเขาย้ำ ๆ เป็นการลงโทษ

    “งานหยาบเลยนะมึงคิดจะเป็นเจ้าที่เขาต้องล้มเจ้าบ้านเจ้าเรือนเขาให้ได้ก่อน”  ภีมหันมาล้อเพื่อนที่แอบมองสองพี่น้องแหย่กันด้วยไฟแห่งความอิจฉาครุกรุ่น พรึบ ๆ

    “เฮ๊อะ ศาลเจ้าที่แบบกูยังไงก็ใหญ่กว่าศาลพระภูมิเสาเดียวหรอกโว้ย”

     

    สปอยดราม่า

    “ไม่เป็นไรค่ะ ในเมื่อว่าที่คู่หมั้นมาแล้ว พี่กินข้าวอิ่มพอดีงั้นไม่รบกวนทั้งคู่แล้วนะคะ ไว้เจอกันนะมึง” 

    .

    มันสุดจะทนแล้วบีเกลอดทนข่มกลั้นอารมณ์ของตัวเองไว้ และเปลี่ยนสรรพนามเรียกขานที่ไม่เคยพูดกับใครเพื่อระบายอารมณ์ใส่เขาจนคนได้ยินถึงกับสะอึก

    .

    เธอเคยให้โอกาสเขาแล้วแต่เขาก็ยังไม่ยอมบอกเธอด้วยตัวเองจนถึงวินาทีสุดท้าย และที่เจ็บใจกว่าคือเขาไม่แม้แต่จะพยายามอธิบายให้เธอเข้าใจเลยด้วยซ้ำ 

    .

    ความน้อยใจที่สะสมจนคับแน่นที่คิดว่าการปลอบโยนของเขาในเมื่อเช้าได้ชะล้างออกไปจนหมดแล้ว กลับไม่ลดหายลงไปเลย หนำซ้ำมันยิ่งหนักหน่วงเพิ่มทวีคูณจนเธอแทบหายใจไม่ออก

    .

    ความเจ็บปวดที่ส่งผ่านออกมาจากดวงตาไร้ซึ่งเสียงสะอื้นไห้กลับมีเพียงน้ำตาที่หลั่งออกมาไม่ขาดสาย เธอหันหลังจากไปอย่างเงียบ ๆ ไร้ซึ่งการเหนี่ยวรั้งจากเขา

    #จบดีมีฟิน!!! หวานกรุบคลั่งรักมิไหว❤️

    คำเตือน

    นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจินตนาการและเป็นเพียงเรื่องสมมติ ฉากและตัวละครในเรื่องไม่มีอยู่จริงอาจมีเนื้อหาบางช่วงบางตอนที่รุนแรงและหยาบคาย รวมถึงพฤติกรรมทางเพศที่ไม่เหมาะสมของตัวละคร ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

     

    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น