คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่19 : เพราะว่าข้า คือ เจ้าพระยาไชยานุภาพ!!!!
( ห้อวิัยอเมสัน )
สารับ : ปีเอร์ร้าบ~
ปีเอร์ : สารับ้า~
เมสัน/เอราวั/ยิ/บาีร่า : …..
( ัมาที่สนามประลอ )
( ที่นั่มVIPฝั่ลทั์มนุษย์ )
ลูิเฟอร์ : าร่อสู้ไปถึไหนแล้วละ!?
าาน : ูเอาเอีว่านะรับ
ลูิเฟอร์นั้นไ้้อมอไปที่สนาม่อสู้็ถึับใสุๆ
ลูิเฟอร์ : ทำไมพลายพัทธอถึไ้แน้ายาไปแบบนั้นละ!?
าาน : เรื่อมัน็
( ย้อนไปเมื่อหลายนาที่อนหน้านี้ )
ไล้า : ทัู้่่าสู้ันไ้สูสีมาเลย่า!!!!
พระรามนู : สู้ๆเ้าพระยาไยานุภาพ!!! แสพลัอเ้าให้เ้านั้นเห็นเลย!!!
พระนเรศวร : เ้าพระยาไยานุภาพสู้ไ้อยู่แล้วละนะ บุทิ้
พระรามนู : นั้นสิอรับ ็ถึั้นเป็น้าทรอท่านนี้ ะแพ้ไ้เยี่ยไรเล่า
พระนเรศวร : ถู้อ สู้ให้ถึที่สุ!!!
( ัมาที่สนามประลอ )
เ้าพระยาไยานุภาพ : ลุย่อละนะ
เ้าพระยาไยานุภาพนั้นไ้พุ่ไปโมีใส่พลายพัทธออย่ารวเร็ว พลายพัทธอที่เห็นแบบนั้น่าใสุๆในวามเร็วอเ้าพระยาไยานุภาพ
เ้าพระยาไยานุภาพ : ระบวนท่าที่่่แป สุริยัน์ส่
พระแสอ้าวอเ้าพระยาไยานุภาพนั้น็ไ้มีวามร้อนเพิ่มึ้นมาอย่าแร เ้าพระยาไยานุภาพนั้นไ้้าพระแสอ้าวฟันไปที่แน้ายอพลายพัทธอนาไป สร้าวามใให้แ่ทุนเป็นอย่ามา
ไล้า : แน้ายอพลานพัทธอาไปแล้ว่า!!!!
มัสามเีย : ไม่ริ!!!!
พระนเรศวร : เยี่ยมมา พ่อเมือเอ๋ย
พลายพัทธอ : แ ไอ้บับ!!!!
( ัมาที่ปัุบัน )
าาน : เรื่อมัน็ประมานี้แหละรับ
ลูิเฟอร์ : ันมาพลาท่าะไ้สิน่า~
( ัมาที่สนามประลอ )
เ้าพระยาไยานุภาพ : ้าะเอาะแนนที่สามมาให้ไ้
พลายพัทธอ : ิว่าฟันแน้าย้าา ะมาเอานะ้าไ้นะ ไม่มีวันหรอ!!!!
เ้าพระยาไยานุภาพ : ไม่ลอมันะูไ้ไ!!!?
พลายพัทธอ : ทำไมแถึไ้ไม่ไ้บาเ็บเท่า้าเลย
เ้าพระยาไยานุภาพ : เพราะว่า้า ือ เ้าพระยาไยานุภาพ ยัไละ!!!!
( ย้อนอีเ้าพระยาไยานุภาพอีรอบ )
หลัาบสรามยุทธหัถี บ้านเมืออรุศรีอยุธยา ็ลับมาเป็นอย่าสบสุ ผู้นอยู่ร่มเย็นเป็นสุ แ่วามสุนั้นหาไ้อยู่นานไม่ ทาหสาวี็ยัส่ทหารพม่ามาอยปล้นรุศรีอยุธยาเือบะทุรั้ เลย้อเป็นหน้าที่อเ้าพระยาไยานุภาพ ับ พระนเรศวร อยสลับันมาปราบทุรั้เรื่อยไป
( รุศรีอยุธยา )
( หมู่บ้าน )
สาวาวบ้าน : รี๊!!!!
ทหารพม่า : ส่อมี่ามารวมถึัวเ้า้วย!!!
เ้าพระยาไยานุภาพ : หยุนะ!!!!
ทหารพม่า : อะไรอแว่ะ!?
เ้าพระยาไยานุภาพ : ล้าียัไมาปล้นาวบ้าน ้าะัารับพวเ้าให้หม
ทหารพม่า : เ้ามาเลย!!!!
เ้าพระยาไยานุภาพนั้นไ้พุ่ไปัารับทหารพม่านหมสิ้น
เ้าพระยาไยานุภาพ : ไม่เป็นอะไรแล้วใ่ไหมอรับ แม่นานสวย~
สาวาวบ้าน : ไม่เป็นไรแล้วละะ อบุท่านมาเลยนะะ ที่มา่วย้า
เ้าพระยาไยานุภาพ : ้วยวามยินี~
สาวาวบ้านนั้น็ไ้เินลับเ้าหมู่บ้านไป
เ้าพระยาไยานุภาพ : สรามบ แ่หสาวีไม่บ่ายๆสินะ
ไม่ว่าเวลาะผ่านไปี่วัน่อี่วัน หสาวี็ไ้ส่ทหารพม่าสุแร่มามายมารุรานรุศรีอยุธยาแบบไม่ยั้ แ่็ถูปราบโยเ้าพระยาไยานุภาพ และ พระนเรศวร ถึแม่ทัพอรุศรีอยุธยาไปไ้นหม
พระนเรศวร : พวหสาวีไม่บ่ายๆแน่
ทหารอยุธยา : เราวรทำยัไ่อไปีพระพุทธเ้า่ะ
พระนเรศวร : เห็นที้อเพิ่มารุ้มันที่แน่นหน่าึ้นแล้วละ
ทหารอยุธยา : เห็น้วยเลยพระพุทธเ้า่ะ
พระนเรศวร : ทหารล้าทุนนฟั้า อย่าให้พวทหารพม่าาหสาวีย่า้าวเ้ามายันรุศรีอยุธยาไ้ นเพิ่มวามุ้มันให้แน่นหน่าึ้น ทั้ในวัและหมู่บ้าน!!!!
ทหารอยุธยา : พระพุทธเ้าเ้า่ะ!!!
ทหารอยุธยามามาย่าเพิ่มำลัันในารุ้มันรุศรีอยุธยารวมถึหมู่บ้าน้วย ทา้านเ้าพระยาไยานุภาพเอ็ไ้เินรวราเหมือน นมีเ็ผู้หินนึเินมาหาเ้าพระยาไยานุภาพพร้อมับยื่นน้ำให้
ปานใ : เหนื่อยรึป่าว่ะ?
เ้าพระไยานุภาพ : ็ไม่เหนื่อยหรอนะ
เ้าพระยาไยานุภาพนั้น็ไ้รับน้ำมา
เ้าพระยาไยานุภาพ : อบุสำหรับน้ำนะ ้ามีนามว่าเ้าพระยาไยานุภาพ เ้ามีนามว่าอะไรเหรอ?
ปานใ : ้ามีนามว่าปานใ่ะ
เ้าพระยาไยานุภาพ : ่าเป็นื่อที่ไพเราะมาเลยละ
ปานใ : อบุ่ะ
เวลาผ่านไปหลายวัน เ้าพระยาไยานุภาพ ับ ปานใ นั้น็ไ้เป็นเพื่อนสนิทัน ไปไหนไป้วยันลอ. นอน็นอน้วยัน เล่น็้วยัน บาทีทัู้่็ไปเล่นับพระนเรศวรอี้วย
ปานใ : ในที่สุ ที่นี้็สบสุะทีนะ
เ้าพระยาไยานุภาพ : นั้นสิน่า~
ปานใ : ะว่าไป เ้ามาเป็น้าทรออ์สมเ็พระนเรศวรไ้ไเหรอ?
เ้าพระยาไยานุภาพ : พระอ์ทรมาเอ้าอนที่้ายัเป็นลู้า ที่ถูรัแโยทหารพม่า พระอ์ทรมา่วย้า ้าเลยสัาัวเอเอาไว้ว่า ้าะปป้อรุศรีอยุธยารวมถึทุนในรุศรีอยุธยา้วยีวิ!!!
ปานใ : สุยอไปเลยนะ้าสุหล่อ~
ปานในั้นไ้หยิแ้ม้ายอเ้าพระยาไยานุภาพ้วยท่าทีหยอ เ้าพระยาไยานุภาพที่เป็นนั้น็ไ้ยิ้มออมา
ปานใ : ยิ้มทำไมเหรอ~
เ้าพระยาไยานุภาพ : ็เ้าน่ารัยัไละ
ปานใ : แหม่ๆ ปาหวานริเียว
เ้าพระยาไยานุภาพ : ็เ้าน่ารัรินิ
ปานใ : ้าๆ
เ้าพระยาไยานุภาพยัรวรารัษาวามปลอภัยลอเวลา ทา้านปานใเอ็ไ้เอาอาหารและน้ำมาให้เ้าพระยาไยานุภาพอยู่ลเวลา แ่แล้ววันนึ ที่ปานใไม่ไ้เอาอาหารและน้ำมาให้เ้าพระยาไยานุภาพ ็เลยทำให้เ้าพระยาไยานุภาพเริ่มิแล้วว่าทำไมวันนี้ปานใทำไมถึไม่มา ึไปหาพระนเรศวร
พระนเรศวร : เ้ามีอะไรั้นเหรอ?
เ้าพระยาไยานุภาพ : พอีปานใเพื่อน้าหายัวไปนะอรับ
พระนเรศวร : ั้นสินะ ั้นออไปามหาัน
เ้าพระยาไยานุภาพ : อรับ
พระรามนู : ให้พว้าามไป้วยนะอรับ
พระนเรศวร : ไ้
พระนเรศวร เ้าพระยาไยานุภาพ และทหารนสนิท ็ไ้พาันเส็ออไปามหาปานใ แ่หาเท่าไหร่็หาไม่พบ แ่แล้วพวเา็ไ้พบับปานใ ที่อนนี้ำลัถูทหารพม่าล้อมอยู่ เ้าพระยาไยานุภาพที่เห็นแบบนั้นึไม่รอ้าพุ่ไปหาทหารพม่าทันที ทา้านพระนเรศวรเอ็ไ้สั่โมีและใหุ้้มันปานใ้วย
ปานใ : ทุน
เ้าพระยาไยานุภาพ : อย่ามาแะ้อปานในะ!!!
เ้าพระยาไยานุภาพนั้นไ้ไล่ัารับทหารพม่าไปเรื่อยๆ แ่้วยำนวนทหารพม่าที่มีมาว่า ทำให้ทา้านเ้าพระยาไยานุภาพเอ็่อน้าเสียเปรียสุๆ ในะที่เ้าพระยาไยานุภาพไม่ทันไ้ระวััว ทหารพม่า็ไ้พุ่มาหวั่าเ้าพระยาไยานุภาพ แ่ปานในั้น็ไ้เอาัวเามาวาเอาไว้ ึถูฟันแทนไป่อหน้า่อา เ้าพระยาไยานุภาพที่เห็นแบบนั้น็แทบสิแไล่่าทหารพม่านหม้วยโทสะ ่อนที่ะมาโอบอร่าอปานใเอาไว้้วยท่าทีเสียใสุๆ ท่ามลาสายาอพระนเรศวรและทหารอรุศรีอยุธยา
เ้าพระยาไยานุภาพ : ทำใีๆไว้ปานใ อย่าา้าไป
ปานใ : เป็น้าทรออ์สมเ็พระนเรศวรแท้ๆ อย่าร้อไห้สิ มันูไม่ี
เ้าพระยาไยานุภาพ : แม้แ่อนนี้้า็ยัไม่สามารถปป้อนอื่นไ้เลย แล้ว้าะไปปป้อใรไ้
ปานใ : เ้าปป้ออ์สมเ็พระนเรศวรไ้ไม่ใ่เหรอ?
เ้าพระยาไยานุภาพ : ใ่ ้าปป้ออ์สมเ็พระนเรศวรผู้เป็นนายอ้าไ้. แ่้าอยาปป้อทุนให้มาว่่่่านี้
ปานใ : ่าเป็น้าที่สุยอัเลยน่า
ปานในั้นไ้ยิ้มออมาเป็นรั้สุท้าย ่อนที่ะสิ้นลมายไปในอ้อมอเ้าพระยาไยานุภาพ เ้าพระยาไยานุภาพที่เห็นแบบนั้น็ไ้รีร้อออมา้วยวามเ็บปวสุๆ พระนเรศวรนั้นไ้ับไหล่้ายอเ้าพระยาไยานุภาพพร้อมับล่าวไปว่า
พระนเรศวร : พ่อเมือเอ๋ย เ้าทำไ้ีที่สุแล้ว
เ้าพระยาไยานุภาพ : ทำไม้าถึไ้อ่อนแอแบบนี้!!!?
พระนเรศวร : เ้าไม่ไ้อ่อนแอ เ้าแ็แร่นะ อย่าโรธัวเอเลย
เ้าพระยาไยานุภาพ : อรับ
พระนเรศวรนั้นไ้ัพิธีพระราเพลิศพอปานใให้ยิ่ให่ให้เท่าับที่ปานใเอาัวเอเ้าปป้อเ้าพระยาไยานุภาพ ยอมายแทนันไ้ พิธีพระราเพลิศพปานใ่าเ็มไป้วยวามโศเศร้า เ้าพระยาไยานุภาพรู้สึผิสุๆที่ัวเอประมาท ทำให้ปานใ้อาย แ่เ้าพระยาไยานุภาพนั้น็ยั้อปป้อรุศรีอยุธยา่อไป ไปพร้อมับทุน
( ัมาที่ปัุบัน )
เ้าพระยาไยานุภาพ : มาบเรื่อนี้ันเถอะ พลายพัทธอ
พลายพัทธอ : ้าะไม่มีวันแพ้!!!!7
พลายพัทธอนั้นไ้พุ่โมีใส่เ้าพระยาไยานุภาพอย่ารวเร็ว โยารฟาพระแสอ้าวฟาลมาใส่เ้าพระยาไยานุภาพอย่ารวเร็ว แ่เ้าพระยาไยานุภาพนั้น็ไ้ใ้พระแสอ้าวป้อันเอาไว้ไ้
ปานใ : พยายามเ้านะ เ้าพระยาไยานุภาพ!!!
พลายพัทธอ : แไม่มีทาเอานะ้าไ้!!!
เ้าพระยาไยานุภาพ : ถ้าไม่ลอ็ไม่รู้หรอ!!!!
เ้าพระยาไยานุภาพนั้นไ้พระแสอ้าวอพลายพัทธอออนสำเร็.
เ้าพระยาไยานุภาพ : ยัไ้า็้อนะ ะไม่มาแพ้เ็า!!!!
พลายพัทธอ : หึ่ยยยยย!!!
เ้าพระยาไยานุภาพ : ระบวนท่าที่สอ เทวะัมปนาท!!!!
เ้าพระยาไยานุภาพนั้นไ้สร้าลื่นเสียออมาโมีใส่ัวพลายพัทธออย่ารวเร็ว พลายพัทธอที่หลบไม่ทันนั้น็ไ้โนลื่นเสียโมีไปเ็มๆ
ไล้า : พลายพัทธอโนลื่นเสียเ้าไปเ็มๆเลย่า!!!
มัสามเีย : สู้หน่อยสิพลายพัทธอ!!!
เ้าพระยาไยานุภาพที่เห็นโอาสึพุ่ไปโมีใส่พลายพัทธออย่ารวเร็ว
เ้าพระยาไยานุภาพ : ระบวนท่าที่เ็ อัสนีฟาฟัน!!!!
สายฟ้ามามายไ้มาห่อหุ้มพระแสอ้าวอเ้าพระยาไยานุภาพเอาไว้ เ้าพระยาไยานุภาพนั้น็ไ้ฟาพระแสอ้าวโมีมาใส่ัวอพลายพัทธอ แ่พลายพัทธอนั้น็ไ้พระแสอ้าวป้อันเอาไว้ไ้ทัน
พลายพัทธอ : ป้อันไ้เฟ้ย!!!
พลายพัทธอนั้นไ้ันพระแสอ้าวอเ้าพระยาไยานุภาพออไปไ้พร้อมับฟาพระแสอ้าวฟันไปร่าอเ้าพระยาไยานุภาพ นร่าอเ้าพระยาไยานุภาพนั้นพุ่ระูออมา
เ้าพระยาไยานุภาพ : อ๊า!!!!
ปานใ : เ้าพระยาไยานุภาพ!!!!
พระนเรศวร : พ่อเมือเอ๋ย!!!!
ไล้า : เ้าพระยาไยานุภาพโนฟันไปแล้ว่า!!!
พลายพัทธอ : ้านะเ้าไ้สบายแน่ๆ
เ้าพระยาไยานุภาพ : อย่าพึ่มั่นใไปไปสิ
พลายพัทธอ : ะแพ้แล้วแท้ๆ ยัล้ามาปาีใส่้าอีนะ!!!
เ้าพระยาไยานุภาพ : ้าบอไปแล้วนิว่า ้าะไม่มีวันแพ้!!!
เ้าพระยาไยานุภาพไ้พุ่โมีใส่ัวอพลายพัทธออย่ารวเร็วพร้อมับำพระแสอ้าวอัวเอเอาไว้แน่น
พลายพัทธอ : โมีเ้ามาแบบนี้เลยเหรอ!? โ่สิ้นี!!!! ลื่นแห่ารทำลายล้า!!!!
พลายพัทธอนั้นไ้ฟาพระแสอ้าวออไปเป็นลื่นพลัทำลายล้าโมีใส่เ้าพระยาไยานุภาพ แ่เ้าพระยาไยานุภาพนั้นสามารถหลบไ้หม พลายพัทธอที่เป็น่าถึับใสุๆ
พลายพัทธอ : ทำไมเ้าถึหลบไ้!?
เ้าพระยาไยานุภาพ : เพราะว่า้า ือ เ้าพระยาไยานุภาพ!!!!
เ้าพระยาไยานุภาพนั้นไ้พุ่พระแสอ้าวไป้าหน้าอย่ารวเร็ว
พระนเรศวร : ลุยเลยพ่อเมือเอ๋ย!!!!
ปานใ : นะให้ไ้!!!!
ริฟฟิน : เผ็ศึเลย!!!
ยูิ อนนะ : ท่าน้อทำไ้!!!!
พลายพัทธอที่เห็นว่าเ้าพระยาไยานุภาพำลัะโมีใส่น ็ไ้ใ้้ามอพระแสอ้าวึ้นมาป้อัน
เ้าพระยาไยานุภาพ : ระบวนท่าที่สิบ พิาหสาวี!!!!!
เ้าพระยาไยานุภาพนั้นไ้พุ่พระแสอ้าวโมีใส่้ามอพระแสอ้าวอพลายพัทธอนถูทำลายไป
พลายพัทธอ : ไม่ริ!!!!
ึ!!!!
พระแสอ้าวอเ้าพระยาไยานุภาพนั้นไ้แททะลุหัวใอพลายพัทธอ
พลายพัทธอ : อเหือ!!!!
มัสามเีย : พลายพัทธอ!!!!
นันทบุเร : อะไรันว่ะ!?
ไล้า : พลายพัทธอถูแทไปที่หัวใแล้ว่า!!!!
เ้าพระยาไยานุภาพนั้น็ไ้ึพระแสอ้าวออมา และแล้วร่าายอพลายพัทธอ็่อยๆแลสายหายไป
เร๊ยะ!!!
เร๊ยะ!!!
เร๊ยะ!!!
วาร์ป!!!
พลายพัทธอ : แม้แ่อนนี้ ้า็ไม่สามารถเอานะเ้าไ้เลย เ็บใที่สุ!!!! อ๊า!!!!
เร๊ยะ!!!!
และแล้วร่าายอพลายพัทธอ็ไ้แสลายหายไปลอาร
ไล้า : ผู้นะในมหาศึแห่วามาย ู่ที่ห้า ไ้แ่ เ้าพระยาไยานุภาพ ่า!!!!
ฝั่โล่พิทัษ์มนุษย์ : นะอีแล้ว เย้!!!!!
ปานใ : นะแล้ว~
พระนเรศวร : ทำไ้ีมาพ่อเมือเอ๋ย
มหาศึแห่วามาย ู่ที่ห้า เ้าพระไยานุภาพ ปะทะ พลายพัทธอ
เวลาที่ใ้ไปในาร่อสู้ 1นาที39วินาที
ท่าเผ็ศึ ระบวนท่าที่สิบ พิาหสาวี
ผู้นะ เ้าพระยาไยานุภาะ
ะแนนปัุบัน
ฝั่โล่พิทัษ์มนุษย์
3ะแนน
ฝั่ลทั์มนุษย์
2ะแนน
เ้าพระยาไยานุภาพ : ้านะแล้ว~ ้าบอแล้วนิว่าะไม่แพ้เ็า
เ้าพระยาไยานุภาพนั้น็ไ้เินออไปาสนาม่อสู้
ยูิ อนนะ : พวเราะแนนึ้นนำแล้วนะะ
ริฟฟิน : ใ่แล้วละ
( ทา้านที่นั่มVIPฝั่ลทั์มนุษย์ )
ฮูินส์ : โนพวมันทำะแนนึ้นนำแล้ว!!!
มูนินส์ : แบบนี้แย่แน่!!!
เฮล : ให้ายสิน่า มีแ่พวไม่ไ้เรื่อ ถ้าเป็นแบบนี้ละ็ รอบ่อไป ้าอลุยเอ!!!
เฟนรีร์ : หืม!?
เฮล : ท่านไม่มีปัหาสินะ ท่านลูิเฟอร์
ลูิเฟอร์ : ้าไม่มีปัหา อยาทำอะไร็เิามสบาย
เฮล : อบุมาท่าน
( ทา้านริฟฟิน )
ริฟฟินับยูิ อนนะ นั้น็ไ้เินเ้ามาในห้อวิัยอเมสัน
ริฟฟิน : รอบ่อไปาเ้าแล้วนะ ปีเอร์
ปีเอร์ : โอเ~
ริ๊ๆ!!!!
ริฟฟินที่ไ้ยินเสียแ้เือนในโทรศัพท์นั้น็ไ้หยิบึ้นมาและเปิู
( ัวแทนนัสู้ฝ่ายลทั์มนุษย์ ู่ที่ห เฮล )
ยูิ อนนะ : ทะ…ท่านเฮล!!!
ปีเอร์ : ูท่าว่า้าะเอานหนัแล้วสิเนี่ย~
สารับ : ไหวรึป่าวที่รั อีฝ่ายือเฮล หนึ่ในลูอโลิ เลยนะ
ปีเอร์ : ้าไหวอยู่แล้วน่า พร้อมลุยแล้ว!!!!
( ิามอน่อไป )
สำหรับใรที่อยาอ่านอนที่1ถึ18 อ่านไ้ในลิ้์นี้เลยนะรับ^^
อ่าน "Record of Ragnarok Battle of death มหาศึแห่วามาย ( Fic Record of Ragnarok )" ในนิยาย Dek-D หรือยั
http://writer.dek-d.com/87ujryhhty66ty/writer/view.php?id=2331473
ความคิดเห็น