ชาโดว์

ท่ามกลางความมืดมิดยามค่ำคืน เสียงร้องโหยหวนของเจ้ามันทำให้ข้ารู้สึก...ดี เสียงของชายผู้หนึ่งผู้มีแผลเป็นบนใบหน้าที่หล่อเหลาแต่แต้มไปด้วยหนวดเคราที่ปกปิดใบหน้านั้น เห็นแต่เพียงดวงตาสีเงินที่ต้องแสงจันทร์ยามค่ำคืน ฉึก...อ๊าก...เสียงร้องของพวก retort  สัตว์ปะหลาดที่มีหน้าตาหน้าเกลียด ผิวหนังของมันลีบติดเนื้อที่ดูเหมือนมีอยู่เพียงน้อยนิด ผิวสีคล้ำ ใบหน้าที่ผอมโซบ่งบอกถึงความเป็นอยู่ที่อดอยากของพวกมัน ชายผู้นั้นใช้อาวุธที่ดูคล้ายๆดาบที่ใหญ่มากๆ เขาแทงลงไปที่เจ้าตัวปะหลาดนั้น พวกมันท่องคาถาแปลกๆออกมา เขาชำเลืองมองพวกมันจากนั้นก็ตวัดดาบนั้นจนพวกมันขาดแล้วกระจายเป็นฝุ่นผงไป จัดการพวกมันรึยังคะ? ชาโดว์ ?เสียงของหญิงสาวผู้หนึ่ง เอ่ยขึ้นหลังจากที่เขาสวดคาถาบางอย่างให้พวกมัน อืม...เสร็จแล้ว เจ้าล่ะ? เขามองหน้าของหญิงสาวนั้น ผิวที่เรียบเนียน สีขาวอมชนพู ดวงตาสีเขียวเป็นประกาย ผมสีขาวที่ดูน่าสัมผัส นิ้วมือที่เรียวยาวดูสวยไร้ที่ติ เสร็จแล้วค่ะ เธอตอบ แล้วเดินไป ชาโดว์ ชื่อของชายผู้นั้นที่เธอเรียก ชาโดว์เก็บอาวุธแล้วเดินตามเธอไป ในห้องหนึ่ง เป็นห้องที่ไม่กว้างมากนักแต่ ดูอบอุ่น มีตู้ มีเตียง ชั้นวางของ ที่จัดเหมือนห้องของ ผู้หญิง แต่จริงๆแล้ว ชาริช่า เป็นคนจัด  ชาริช่าคือหญิงสาวที่เขาอยู่ด้วยในตอนนั้น ชาริช่าคือ ลูกสาวเพียงคนเดียวของเขา แต่นางไม่เคยเรียกพ่อของตัวเองว่าพ่อเลยซักครั้งเดียว เพราะนางไม่เคยรู้เลยว่าชาโดว์คือพ่อของนาง เขานั่งลงอย่างช้าๆ ลงบนโซฟาที่หนานุ่มสำหรับหน้าหนาว เขาปลดอาวุธทุกอย่าง และเปิดดูแผลที่ได้รับบาดเจ็บจากเจ้าตัวปะหลาดพวกนั้น ชาริช่า ..ชาริช่า หยิบผ้าพันแผลกับน้ำยาล้างแผลให้ที่ซิ ค่ะ หญิงสาวตอบ พร้อมกับหยิบผ้าพันแผลและน้ำยาล้างแผลมาให้ ขอดูแผลหน่อยได้ไหมคะ? ชาริช่าถามด้วยความสงสัยและความเป็นห่วง จะดูทำไม? มันน่ากลัวนะ? เธอเห็นแล้วคงจะอ้วก ฉันต้องใช้น้ำยาพิเศษ ล้างแผล เพราะพวกมันท่องคาถาได้ทันก่อนที่ฉันจะฆ่ามัน เลยแก้คาถาพวกมันไม่ทัน ฉันแก่ตัวลงแล้ว คงไม่ว่องไวเหมือนแต่ก่อน เขาพูดพร้อมกับท่องคาถาบางอย่าง แล้วก็มีสิ่งที่ดูเหมือนขวดแก้วข้างในบรรจุน้ำยาสีเขียวมรกต ปรากฏบนฝ่ามือของเขา ว้าว...ทำได้ไงน่ะคะ เมื่อไหร่จะสอนหนูสักทีหนูพร้อมแล้วน่า?  หล่อนพูดพร้อมมองขวดยาพิเศษ อยากรู้ไหมว่ามันมีชื่อว่าอะไร ชาโดว์ ถามแม่หนูน้อยนั่น อยากซิ ๆ หนูอยากรู้ และก็อยากรู้ด้วยว่ามันมาอยู่บนมือของคุณได้ยังไง หญิงสาวตอบ และมองดูขวดยานั่นอีกครั้ง มันมีชื่อว่า ยาprogeniesเป็นยาพิเศษที่ปรุงจากต้นpageant อายุพันปีที่พวก retort ปลูกขึ้นมาเพื่อเป็นยาถอนพิษสำหรับพวกมัน ต้นไม้พวกนี้ใช้เวลาในการเจริญเติบโตนานมากเพราะต้องมีอายุถึงพันปีถึงจะนำมาปรุงได้แต่ก็มีเพื่อนฉันบางคนบอกว่าพวก retortสามารถเร่งการเจริญเติบโตได้เพราะพวกมันเป็นคนสร้างนี่ หึหึ ส่วน...เรื่องที่ยานี่มาอยู่ในมือฉัน ขอไม่ตอบ ไว้รอพรุ่งนี้ เตรียมตัวให้พร้อม ฉันมีอะไรจะคุยกับเธออีกเยอะเธอควรจะรู้ในเรื่องที่เธอไม่ได้รู้ ได้เรียนในสิ่งที่เธอไม่ได้เรียน ได้เห็นในสิ่งที่เธอไม่ได้เห็น และได้ทำในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำ หญิงสาวมองผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ อาจเป็นเพราะเขาไม่เคยพูดกับเธออย่างนี้ และเป็นครั้งแรกที่ได้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา มันให้ความรู้สึกแปลกๆกับเธอ เหมือนกับว่ามีเวลาอีกไม่มากที่เธอจะได้อยู่กับเขา ค่ะ หญิงสาวตอบผู้ชายที่เธอเรียกว่า ชาโดว์