ในคืนที่ฝนกระหน่ำตกอย่างรุนแรง
เนื่องจากตามรายงานสภาพอากาศที่บอกว่าวันนี้จะมีพายุเข้าเมื่อช่วงเย็นที่ผ่านมา เป็นอีกคืนหนึ่งที่ เขา ไม่โปรดปรานสักเท่าไหร่ เพราะไม่ชอบฤดูฝนมันยากต่อการใช้ชีวิตของคนๆนี้ไปหมด
แต่ก็นะ...ห้ามอะไรธรรมชาติไม่ได้อยู่แล้ว
จู่ๆก็เกิดเสียงฟ้าผ่ากับลมที่พัดกระโชกแรงจนหน้าต่างที่ระเบียงเปิดนี่สิ
เมี้ยว!
!?
อ่า....ให้ตายเถอะ! เขาเข้าใจนะว่าธรรมชาติส่งหยาดฝนจากฟากฟ้ามา แต่เจ้าก้อนกลมๆสีขาว ดวงตากลมโตสีฟ้าวาววับที่นอนขดตรงระเบียงของเขานี่คืออะไร
มนุษย์เพศชายห่ามๆ นิสัยดิบ ผู้อาศัยอยู่บนโลกมายี่สิบสี่ปีอย่างเขาไม่เคยนิยมชมชอบสัตว์จำพวกขนปุกปุยเลยสักนิด....
แต่กับเจ้าก้อนกลมๆสีขาวที่เรียกว่า แมว ตรงหน้านี้
แม่งน่ารักเกินไปแล้ว!
.
.
Talk
ปล. นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของตัวผู้เขียนเองล้วนๆ หากซ้ำกับนิยายเรื่องใดก็ขออภัยสามารถแจ้งข้อผิดพลาดมาได้เลย
ปล2.*คนเขียนเป็นทาสเมียว*
รูปภาพ Cr:www.Google.com
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น