บุตรแห่งท้องทะเล || ONE PIECExOC

จริงๆวันนี้มันควรจะเป็นวันที่แสนสงบสุข

แหวกว่ายไปทั่วพื้นมหาสมุทรกว้าง

เยี่ยมชมปะการังหลากสี

ทักทายเหล่าสัตว์นํ้าน้อยใหญ่

และให้ความช่วยเหลือเล็กๆน้อยๆกับลูกปลาหลงฝูงหรือแมวนํ้าติดแห

กระทั่งงัดเศษเหล็กออกจากซอกฟันพี่หลาม

ก่อนจะลอยตัวขึ้นเหนือนํ้าเพื่ออาบแสง

ทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าวมานี้ล้วนเป็นกิจวัตรประจำวันที่ทำมาตลอดครั้นตั้งแต่เริ่มจำความได้

ทว่าดูเหมือนครั้งนี้จะต่างออกไปเล็กน้อย..

จากความง่วงงุนที่เริ่มก่อตัวแปรเปลี่ยนเป็นตื่นตระหนกเมื่อรู้สึกถึงแรงฉุดกระชากที่มากพอจะดึงร่างเล็กๆนี่ขึ้นจากผิวนํ้า

ตามมาด้วยเสียงโหวกเหวกโวยวายที่ดังขึ้นเป็นระยะ

"ได้ตัวแล้ว!!"

"ดึงขึ้นมาเลยๆ!!"

"เป็นไงบ้าง-- เฮ้ เจ้าหนู!! นายโอเคมั้ย!?"

"ยังหายใจอยู่รึป่าว??"

ทั้งที่ตั้งใจจะใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์แบบนี้ต่อไปอีกสักหน่อยแท้ๆ

"อ่า.. ไม่เป็นไรนะเจ้าหนู"

แต่ดูเหมือนเขาจะลอยนํ้ามาเจอกับจุดเปลี่ยนที่คาดไม่ถึงเข้าเสียแล้ว

"นายปลอดภัยแล้วล่ะ^^"

....

ลาก่อนชีวิตอัญแสนสงบสุข หากบุญยังมีอยู่เราอาจได้พบกันอีก