เกษตรจำเป็น ในต่างโลก

สามอาทิตย์แล้วที่ซูเฉินมายังโลกแห่งนี้

จอบกระทบหน้าดินเป็นจังหวะ ซูเฉินยกมือปาดเหงือที่หน้าผากแล้วเอือมมือไปหยิบกระบอกน้ำที่ทำมาจากไม้ไผ่ที่ตอนนี้เริ่มแห้งมีสีเหลืองแล้ว

น้ำที่ดื่มตักมาจากลำธารเล็กๆที่อยู่ไม่ไกล แปลกแต่จริงน้ำที่ตักมามันช่างหวานสดชื่น ซูเฉินชอบมันมากทุกๆชั่วโมงชายหนุ่มต้องหยิบกระบอกน้ำไม้ไผ่ขึ้นมาเพื่อจิบ

“อ่า” ช่าง มีความสุข

ซูเฉินมองไปยังแปลงผักของตนเองที่มีเพียงสองแปลง แปลงแต่ละแปลงขนาดยาวสามเมตรกว้างหนึ่งเมตร เขายิ้มอย่างโง่งม เขาไม่รู้ว่า “ผัก” ที่เขาปลูกคือต้นอะไร

พืชที่ได้มานี้ช่างแปลกประหลาด ถึงมันจะมีสีเขียวคล้ายโลกเดิม แต่รูปร่างมันไม่น่าพิศมัย อย่างที่ผักซูเฉินปลูกรสชาติคล้ายคะน้าแต่ขมกว่าพอกินได้ แต่รูปร่างมันเหมือกับ

กบ ใช่กบ

กบที่มีใบงอกออกมาจากข้างหลังขาทั้งสี่ข้างฝังลงดิน แถมหัวกบมันยังมีดวงตาสามดวงกำลังจ้องเขม็งมายังซูเฉิน

ถ้าต้นเดียวก็คงไม่เท่าไหร่แต่ถ้ามากกว่าสิบต้นล่ะ อืมนี้คือเหตุการณ์เดียวกับซูเฉิน แต่มันชินแล้ว มองไปมองมาก็น่ารักดี ซูเฉินเรียกมันว่า “ผักกบ”

ถัดจากผักกบก็เป็นคือแปลงของเห็ดรสไก่หน้าตาไม่น่าอภิรม แต่รสชาติกลับอร่อย ก้านเห็ดมันมีดวงตาแสนเศร้าสร้อย  

ส่วนหมวกก็ใหญ่กว่าก้านเล็กน้อยมองยังไงก็ “ไอ้นั้น” อยู่ดี

ตอนจะกินต้องหลบตาที่แสนเศร้าของมันก่อนถึงจะทำใจกินมันลงซูเฉินตั้งชื่อให้มันว่า “เห็ดเศร้า”

ถึงมันจะร้องไห้ออกมา เขาก็จะกินมันอยู่ดีเพราะมันอร่อย ยิ่งย่างไฟร้อนๆ แต่ถ้ามีเกลืออีกหน่อยจะสมบูรณ์แบบเลย

ถัดจากแปลงเห็ดเศร้ามีผักหรือสาหร่าย ไม่แน่ใจ ใบมันเป็นสาหร่ายสีเขียวยาวกว่าหนึ่งเมตรทั้งที่ควรจะโตในน้ำแต่กลับสามารถโตบนบกได้ ใบแทบไม่มีก้าน แต่สามารถตั้งตัวสู้แรงโน้มถ่วงได้อย่างสบายใจ ถึงจะแปลกแต่ก็อร่อยรสมันเหมือนข้าวเมื่อเอาไปต้มใบสีเขียวยาวๆก็หดแตกออกเป็นเม็ดเล็กๆอัฉจรรย์เกินบรรยาย

===========================================================================

มหาทวีปอินเจีย มีสองทวีปใหญ่ประกอบด้วย

• คูเดีย (Qoudia) มี 1 มหานครศักดิ์สิทธิ์ 6 อาณาจักร 6 เขตปกครองตัวเอง  4 อาณาจักรคนเถื่อน  5 แดนต้องห้าม
• ดีเชีย (Deesia) มี 1 มหานครศักดิ์สิทธิ์ 2 จักรรวรรดิ 1 อาณาจักร 1 เขตปกครองตัวเอง 3  แดนต้องห้าม  

ทั้งสองทวีปถูกกั้นโดย มหาสุทรเอสกราติย่าทางทิศตะวันออก  และ มหาสุทรโอดิเชียนทางทิศตะวันตก