ลิลลี่ในโลกกระดาษ (ต่างโลกในแดนมหัศจรรย์)

เรื่องนี้จะเล่าเรื่องเกี่ยวกับคนในต่างโลกหรือคนของโลกนี้แล้วคนจากต่างโลกก็ไปต่างโลกในดินแดนแห่งนี้โลกกระดาษ แล้วจะกล่าวถึงหญิงสาวคนนึงที่ผจญภัยในดินแดนแห่งนี้ แล้วอยู่ในจักรวาลเดียวกับ RFXI/หนังสือแห่งต่างโลกในโลกแห่งเทพนิยายหรือแฟนตาซีหรือนิทาน

_______________________

เป็นนิทานในโลกเทพนิยาย ลิลลี่ในโลกกระดาษ เรื่องนี้เป็นกล่าวถึงหญิงสาวเด็กที่ผจญภัยแห่งนี้ที่สดใสเหมือนรูปภาพวาดในโลกแห่งกระดาษมีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ากระดาษแล้วเธอได้มีความสัมพันธ์กับพวกเขามากมายหลายคน

ผู้แต่งโดย: ลาริโอบีโต้

ถูกสร้าง: 3812 (ช่วงยุคฟื้นฟูศิลปะ)

คำอธิบาย: ลาริโอบีโต้ นี่คือผลงานแรกที่ถูกสร้างมาในปี 3812 นิทานของเขาสร้างมาเพื่อให้กับลูกสาวของเขาที่มีชื่อลิลลี่แล้วเขาได้นำชื่อลูกของเขามาใส่ในหนังสือนิทาน

ช่วงเวลานั้นเขายังไม่มีเวลามาหาลูกตอนนั้นเขาอยู่ในโรงเรียนสถาบันเวทมนต์ในการเป็นคุณครูของโรงเรียนนั้นแล้วก็เป็นช่วงที่เขาพอจะมีเวลาจะมานั่งแต่งนิทานใช้เวลานานหลายวันในการสร้างขึ้นมา

จ้างคนทำภาพประกอบใส่เข้าไปในหนังสือแล้วก็ทำให้มันสมบูรณ์

รูปร่างของปกหนังสือก็เป็นชื่อลูกของเขาแล้วก็มีตัวละครที่เป็นนางเอกที่มีรูปร่างเป็นหญิงสาว

ผมสีฟ้าที่เหมือนกับแม่สีตาที่เหมือนกับพ่อ สีผิวขาว แล้วนั่นก็คือลูกสาวของเขาเอง

สีของหนังสือเป็นสีขาว ด้านหน้าปกเป็นตัวละครและชื่อของเรื่องก็อยู่บนหัวของตัวละคร

ตีพิมพ์ออกมาหลายเล่มส่งออกไปสู่ตลาดแล้วทดลองการหากำไรเม็ดเงินจากหนังสือแล้วเขาที่เป็นฐานะผู้สร้างเขาจะให้หนังสือกับลูกเป็นของขวัญลูกสาวของเขาเอง

_______________________

ลิลลีเกิดในปี 3800 เกิดในประเทศจักรวรรดิอังกฤษในเมืองหลวงลอนดอนแล้วในช่วงยุคฟื้นฟูศิลปะ

ลิลลีเกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวยเธอมีพ่อที่เป็นคุณครูเธอมีแม่ที่เป็นแม่ค้าแล้วเธอมีพี่สาวที่อายุห่าง 2 ปี

ครอบครัวของเธอไม่ค่อยจะมีเวลาเท่าไหร่แล้วเธอก็อยู่ในบ้านคนเดียวแล้วก็พี่สาวของเธอก็ไม่ค่อยอยากเล่นกับเธอเท่าไหร่แล้วสิ่งที่เธอเล่นได้ก็เล่นกับพวกสาวใช้หรือหมาของเธอ

_______________________

นามสกุล ลาริโอวิโต้ ลาริโอบีโต้

คุณพ่อของเธอคุณแม่ได้แต่งงานกันตอนอายุ 18 ปีในปี 3798 แล้วหลายชั่วโมงต่อมาพวกเขาก็ได้มีลูกด้วยกันลูกคนแรกก็คือพี่สาวของเธอ 

หลายปีต่อมาจนมาถึง 3807 แล้วพี่สาวตอนอายุ 9 ขวบ ไม่ได้ความรักจากพ่อแม่ทำให้พี่สาวขี้อิจฉาต่อน้องสาวของตัวเอง

พี่สาวได้เมินเฉยต่อน้องสาวตัวเองไม่สนใจ

ปีต่อมาจนในปี 3810 พี่สาวเธอได้ใช้เวทมนต์ที่ตัวเองเรียนรู้ที่ผ่านมาตั้งหลายปีที่โรงเรียนได้ใช้เวทมนต์ใส่กับน้องสาวเข้าทำร้าย

ต่อว่าต่อน้องสาวคนที่มีเวทมนต์ก็แค่คนพิการคนโง่คนนึงนั่นแหละไปตายห่าซะมีแค่พี่คนเดียวไม่มีน้องหรอก น้องสาวโดนด่าแรงก็พี่สาวก็เลยเข้าทำร้ายไปหลายรอบแล้วจับน้องสาวลากขึ้นไปบนชั้น 3 แล้วก็โยนลงมาจากด้านล่าง

น้องสาวร่วงมาจากชั้น 3 อย่างรวดเร็วจนมาถึงพื้นจนกระดูกหักเป็นเสียงๆ

คุณพ่อได้เพิ่งกลับมาที่บ้านก็ได้ได้ยินเสียงลูกกรีดร้องทำให้คุณพ่อต้องรีบไปที่นั่นอย่างรวดเร็วหลายชั่วโมงอีกสักพักก็ได้มาถึงที่นี่พอได้เห็นลูกของตัวเองเจ็บปวดทรมาน

คุณพ่อได้อุ้มลูกสาวมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลหรือโบสถ์ จากนั้นก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 2 ปีต่อมา

ปี 3812 พี่สาวของเธอได้ไปอยู่ที่หอหญิงล้วนในโรงเรียนสถาบันเวทมนต์ แล้วเธอก็ได้อยู่ตัวคนเดียวกับหมาของเธอหรือสาวใช้

คุณพ่อได้กลับมาที่บ้านแล้วคุณพ่อได้ทำท่าทางซ่อนเอาไว้ที่อยู่ด้านหลัง ให้ลูกตัวเองเดาว่านี่คืออะไร

_______________________

ตอนที่ 0: สิ่งที่อยู่ด้านหลังของคุณพ่อนี่คืออะไร?

คุณพ่อจะเข้าไปที่สวนแล้วลูกสาวจะชอบมาที่นี่ประจำสวนด้านหลังที่มีดอกไม้มากมาย, เดินเข้ามาหาลูกแล้วก็ทักทาย "สวัสดีลูกสาวตัวน้อยกำลังทำอะไรอยู่เหรอ?" ลูกสาวที่กำลังเล่นบ้านของเล่นตุ๊กตา แล้วลูกสาวหันไปมอง "หนูกำลังจะเล่น... โอ้คุณพ่อกลับบ้านแล้วหรอ?"

"แล้วพ่อกลับมาแล้ว" ลูกสาวดีใจคุณพ่อกลับบ้านมาแล้วลูกสาวก็ยิ้มมีความสุขแล้วลูกสาวได้สังเกตท่าทางของคุณพ่อ

แต่ข้างขวาของคุณพ่อแขนส่วนล่างของคุณพ่อได้เอาไปซ่อนเอาไว้ก็น่าจะซ่อนพร้อมกับมือ

"พ่อทำอะไร?" เธอสงสัยคุณพ่อทำอะไรหรือซ่อนหรือไม่ได้ซ่อนแค่ทำท่าทางเฉยๆ

"นี่เหรอ? ซ่อนเอาไว้ที่ด้านหลัง, ตอนนี้พ่อได้ถือสิ่งอยู่ในมือ, รองเดาว่ามีอะไรอยู่ในมือพ่อ" ลูกสาวได้ทำคอเอียง เธองงไม่เข้าใจแต่เธอก็เริ่มเข้าใจ

"หนูเดาว่ามันคือขนม" ตัวคุณพ่อได้ใส่หัวไปมา "งั้นไม่ใช่คงเป็นของเล่นใช่ไหม?" เหมือนเดิม "อันนี้ก็ไม่ใช่แล้วมันคืออะไรอ่ะ" เธอได้ใช้สมองอันน้อยนิดความเป็นเด็กในการคิดเรื่องอื่นๆ แต่เธอก็คิดมันไม่ออก "ยังงั้นมันก็คือหนังสือใช่หรือเปล่า?"

"ถูกต้องแล้วลูกสาว" เธอดีใจเธอตอบถูกแล้วคุณพ่อก็ได้นำสิ่งที่อยู่ด้านหลังออกมาเธอได้เห็นสิ่งที่อยู่ในมือของพ่อ

"เฮ้ยนี่มันคือหนังสือนิทานหรอ?" เธอได้สังเกตหนังสือเธอได้เห็นหน้าปกที่เป็นรูปร่างเหมือนกับเธอแล้วชื่อของหนังสือก็มีชื่อของเธอแล้วก็ด้านหน้าก็เป็นโลกกระดาษ เธอตกใจที่หนังสือเทพนิยายที่มีชื่อของเธอเป็นชื่อเรื่อง ดีใจว่ามีตัวของเธออยู่ในหนังสือแห่งเทพนิยาย "นี่คุณพ่อสร้างหนังสือเพื่อนหนูใช่หรือเปล่า?"

"ใช่แล้วลูกสาว, ตอนนั้นพ่อยังไม่มีเวลา, พ่อได้ใช้เวลาว่างในโรงเรียนที่ยังไม่มีการสอน ความพยายามตั้งใจทำ, หนังสือแห่งเทพนิยายนิทานสร้างเพื่อให้กับลูกสาวตัวน้อยที่รักของพ่อ" คุณพ่อได้เอาหนังสือมาอยู่ด้านหน้าของลูกสาว เธอก็ได้รับหนังสือไป "ลูกสาวลองอ่านมัน เรื่องนี้จะเกี่ยวกับลิลลี่ที่ได้ออกไปผจญภัยในโลกแห่งเทพนิยายในโลกกระดาษ"

ทุกวันเธอชอบเรื่องนี้มากคืออ่านตลอดเวลาทุกวันทุกวันเวลาก็ได้ผ่านไป จนมาถึงในปี 3817

ลาริโอบีโต้ บุคคลที่ถูกจารึกในหน้าประวัติศาสตร์ช่วงเวลานั้นเขาเริ่มมีชื่อเสียงในการแต่งเรื่องนิทานเทพนิยาย

เขาได้สร้างเรื่องราวมากมายก็จะมีด้วยแก่:

1. ไม้ (นิทาน) (3815)

ต้นไม้หนาวไม่มีความอบอุ่นในตอนมืดกลางคืน, ต้นไม้ทั้ง 5 คนสั่นไปมาด้วยความหนาวเย็น จากนั้นมีต้นไม้แก่คนนึง เสียสละเอาผิวหนังที่เป็นเปลือกไม้ของตัวเองเอาออกมาเป็นเชื้อเพลิงใช้ไม้ขีดไฟ แล้วทั้ง 5 คนได้รับความอบอุ่น เชื้อเพลิงใกล้จะหมดแล้วอีกคนนึงก็เสียสละเอากิ่งไม้ที่เป็นส่วนหนึ่งของไม้ตัวเองหักออกมาเป็นเชื้อเพลิงส่วนทางด้านของไม้วัยรุ่นไม่ชอบไม่อยากทำแบบนั้น แล้วเชื้อเพลิงใกล้จะหมด ทำเหมือนเดิมอย่างนี้อย่างนั้นแล้ววัยรุ่นก็ไม่เห็นด้วยในการทำแบบนั้นไม่เด็กก็ได้ดึงบางส่วนจากวัยรุ่นออกมาส่วนไม่ตัวหนึ่งก็ได้ขำตลกวัยรุ่นไม่พอใจก็ได้เข้าทำร้ายแต่ไม่แก่ก็ได้สะดุดไปอยู่ในกองไฟ แล้วเขาก็ได้ทำร้ายเด็กไม้เล็กที่มาบังอาจเข้าโจมตีใส่เขา, เด็กคนนั้นก็หนีออกไปแล้วเด็กไม้ก็ได้กลับมาแก้แค้นให้กับไม้ที่แก่แล้วไม้ก็ได้แอบไปเอาไม้ที่อยู่ในกองไฟที่ยังไม่ได้เผารีบหยิบออกมาแล้วก็ฟาดเข้าไปไม่ยั้งไปที่ด้านหลังของไม้วัยรุ่นวัยรุ่นก็ได้โดนล้มลงไปที่กองไฟโดนเผาแล้วก็เสียชีวิต, ไม้เด็กแล้วคำอบอุ่นจากเชื้อเพลิงกองไฟเด็กน้อยก็ได้หลับไปตื่นขึ้นมาในตอนเช้าเชื้อเพลิงได้ดับลงเด็กน้อยก็หนาวได้ยินเสียงจากไกลๆเสียงของคนที่กำลังใช้ขวานตัดต้นไม้

2. กระต่ายฟ้าแล้วกระต่ายแดง กระต่ายสองพี่น้อง (นิทาน) (3816)

กระต่ายทั้งสองพี่น้องแล้วทั้งสองคนไม่ชอบขี้หน้ากันเองไม่ถูกกัน, จากนั้นกระต่ายทั้งสองก็แข่งขันกันว่าใครจะเป็นผู้ได้รับความรักจากพ่อแม่มากที่สุดและแข่งขันในเรื่องอื่นๆ อีกมากมาย, คล้ายกับเต่ากับกระต่ายที่แข่งกันว่าใครจะวิ่งไปถึงเส้นชัย, กระต่ายทั้งสองคนจะไม่ยอมแพ้ก็แข่งขันต่อไปใครไม่รู้ว่าใครจะเป็นผู้ชนะ

3. ตุ๊กตาหิมะ (นิทาน) (3817)

เป็นตุ๊กตาที่มีชีวิตเขาชอบในพื้นที่ที่มีความหนาวเย็นแต่เขาไม่สามารถอยู่อาศัยในพื้นที่ที่ร้อน, หลอมละลายกลายเป็นน้ำ เขาจะไม่ยอมที่ตัวเองตายก็ต้องมีชีวิตรอดต่อไป

นี่คือทั้งหมด...

กาลเวลาก็ได้ผ่านไปในปี 3836 การมาถึงของขึ้นจากไอน้ำไปสู่การปฏิวัติครั้งใหญ่เกิดยุคอุตสาหกรรมมากมายการสิ้นสุดลงของยุคฟื้นฟูศิลปะ

แม่ได้เสียชีวิตลงไปวัย 56 ปีเชื้อโรคที่ไม่สามารถรักษาให้หายได้, พ่อของเธอได้ไปเยี่ยมแม่ที่ตายไปที่หลุมศพรวมถึงครอบครัวของแม่หรือญาติ ได้เยี่ยมมาที่หลุมศพของแม่ของเธอแล้วครอบครัวก็ได้ไว้อาลัยกับแม่ตายไปมีการทำพิธีงานศพ

ครอบครัวก็ได้มาถ่ายภาพที่สวนดอกไม้ก็จะมีเธอพ่อกับพี่สาวแล้วก็ลูกของพี่สาวแล้วก็ลูกของเธอ รวมถึงสามีของพี่สาวหรือของเธอ

ตอนนี้คุณพ่ออายุ 56 ปีตอนนี้ตัวของเธออายุ 36 ปีส่วนพี่สาวของเธออายุ 38 ปี ตอนนี้สามีของพี่สาวอายุห่าง 1 ปีตอนนี้สามีของเธออายุห่าง 1 ปีเหมือนกัน แล้วลูกชายของพี่สาวก็อายุ 18 ปี ลูกชายคนที่ 2 อายุ 16 ปี ลูกสาวอายุ 14 ปี แล้วลูกสาวของเธออายุ 3 ปี, เธอได้อุ้มลูกสาวเธอเอาไว้ลูกสาวของเธอมีผมเป็นสีเงินตาสีแดง

คนถ่ายภาพก็ได้ถ่ายรูปเป็นภาพขาวดำของครอบครัวนี้ในช่วง 23/8/3836

กาลเวลาก็ได้ผ่านไปจนมาถึงในปี 3840 ตอนนี้ลูกสาวของเธออายุ 7 ขวบแล้วลูกสาวคนนี้ก็ชื่อเหมือนเธอ

"คุณปู่ทำอะไรอ่ะ?" ลูกสาวเธอกำลังพูดกับคุณพ่อของเธอตอนนี้ก็แก่มากแล้ว ลาริโอบีโต้ คุณปู่วัยอายุ 60 ปี "ตอนนี้ปู่กำลังเขียนนิทานอยู่" คุณปู่ก็ได้หัวเราะเบาๆ

"มันคือนิทานแบบไหนคุณปู่นะคะ?" 

"เวอร์ชั่นปรับแปลงในปี 3840 ของลิลลี่ในโลกกระดาษ, มันจะไม่เหมือนเดิมแต่เป็นสิ่งที่ใหม่"

"..." ลิลลี่ออกจากตรงนี้เธอก็ไปเดินเล่นอยู่สวนดอกไม้หรืออะไรก็ตามแล้วแต่

ลิลลี่ สุดท้ายก็ได้นิทานคุณปู่ตอนนี้แม่เธอไม่อยู่ไม่มีใครเล่าให้ฟังก่อนนอนแต่ละคนก็ไปนอนกันหมดแล้ว

ลิลลี่ ได้อ่านนิทานหนังสืออยู่คนเดียวในเตียงตอนมืดกลางคืนแล้วเธอก็ได้อ่านไปเรื่อยๆแล้วก็เธอก็ได้เผลอหลับ

ลิลลี่ตื่นขึ้นมาแต่พบว่าอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้มาอยู่ในโลกแห่งกระดาษ

การจบของตอนที่ 0...

ติดตามต่อไปเรื่องราวนี้ยังเดินต่อ...

ยังไม่ได้สร้าง ตอนที่ 1 อยู่ในช่วงคิดไอเดีย