ผมว่าผมเห็นคนนะ

     "เอาข้าวไหม"

     "...เอา"

     ผมพูดพลางเกาหัวเเกรกๆ ก็จะดีดตัวลุกขึ้นจากเตียงด้วยร่างกายที่ยังคงครึ่งหลับครึ่งตื่น ก่อนจะยืนนิ่งรอสายตาปรับกับความมืดให้ชัด หลังจากนั้นจึงค่อยเดินตรงไปยังสวิตช์ไฟเเละเปิดมัน

     "...."

     ผมจ้องมองไปรอบห้องอย่างเหม่อลอยก่อนจะเดินออกจากห้องไป

     ท่านกลางเสียงวุ่นวายของผู้คนที่เดินอยู่ทั่วร้าน ผมเช็ดโต๊ะทำความสะอาดไปตามปกติเหมือนทุกๆวัน เพราะยังไงคนในร้านตอนนี้ยังไม่มีใครสั่งอะไร ผมจึงยังมีช่วงเวลาให้พักหายใจเล็กน้อย

     "ขอโทษครับ"

     ยังไม่ทันขาดคำเลย

     "ครับ"

     ผมเดินไปหาลูกค้าอย่างช้าๆเเบบไม่รีบร้อนนัก หลังจากก็มองไปที่โต๊ะก็เห็นจานมากมายที่วางเกลื่อนโต๊ะไปหมด 

     "ขอข้าขาหมู อีกจานนะครับ"

     "ครับ เเล้วอีกท่านจะเอาอะไรมั้ยครับ"

     ผมพูดพลางหันไปหาหญิงสาวที่นั่งตรงข้ามโต๊ะของชายหนุ่ม เพราะเห็นเธอนั่งนิ่งไม่สั่งอะไรตั้งเเต่เข้ามาเเล้ว จึงคิดว่าอาจจะหิวก็ได้ เเต่ที่ได้กลับมามีเพียงเเค่สีหน้ามึนงงของลูกค้าชายเท่านั้น

     "...พูดกับใครหรอครับ"

     "เปล่าครับ ไม่มีอะไร...เเค่นี้ใช่มั้ยครับ"

     "อะ ครับเเค่นี้ครับ"