ลมหวนมาทวนแค้น
ฮือ ที่รัก ช่วยฉันด้วยอย่านะ อย่าทำชั้นเลย ชั้นท้อง ฮึก เสียงผู้หญิงคนหนึ่งกำลังโหยหวนด้วยความทรมานมือปัดป่ายกอดท้องที่หวงแหนไว้แน่น . . สายไปแล้ว ไม่ทันแล้ว ผมขอโทษ พ่อขอโทษที่ช่วยลูกไม่ได้ รอผมนะที่รัก ผมจะฆ่ามันเอง (อ่านข้อมูลเบื้องต้นกันก่อนนะคะ)
ผู้เข้าชมรวม
36
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
จะเปิดเรื่องอย่างเป็นทางการในต้นเดือนกรกฎาคม/62นะคะ
เป็นนิยายระทึก สยองขวัญ มีการใช้ความรุนแรงทั้งการกระทำและคำพูด ไม่อ่านก็กดข้ามได้เลยนะคะ
หอมมาลัย ที่ชายรับมาจากเจ้า รับมาจากสาว
เล่นเอาหัวใจชายสั่น พวงมาลัย คล้องดวงใจผูกพัน ต่างพยานรักกัน~
เสียงเพลงคลอและเสียงหัวเราะดังเซ็งแซ่ในงานแต่ง แขกในงานต่างเป็นพยานรักของบ่าวสาว
"ไอ้ภพ น้องขวัญ ยินดีด้วยนะ"เพื่อนเจ้าบ่าวเอ่ยทักบ่าวสาวที่อยู่ต้อนรับแขกหน้างาน
"ขอบคุณครับเชิญในงานก่อนครับ"เจ้าบ่าวบอกเพื่อนให้ไปในงานเพื่อรับประทานอาหาร
'ไกรภพ สหภณิชย์'เจ้าบ่าวของงาน ผู้มีหน้าตาหล่อเหลาเพรียบพร้อมในฐานะการงาน บุคลิกเป็นคนสุภาพพูดจาดีแม้จะสนิทแค่ไหนก็ตาม ก่อนหน้าครอบครัวเขามีหน้ามีตาในสังคมแต่หลังจากนั้นไม่นานก็เกิดข่าวร้ายขึ้นหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งออกข่าว ฆ่าล้างครัวนักธุรกิจชื่อดังเนื่องจากร่วมให้เบาะแสและนำตำรวจจับขบวนการค้ายาเสพติด มือปืนรับแก้แค้นให้เจ้านายเอเย่นใหญ่ที่หนีออกนอกประเทศมีปาฏิหาริย์บุตรชายทายาทนักธุรกินรอดหวุดหวิด และชายที่รอดชีวิตในวันนั้นก็คือ ไกรภพ เรื่องราวผ่านมาสิบสามปีแล้วถึงวันแต่งงานของเขาและขวัญ 'ขวัญนภา เจนติราพันธ์' ผู้เป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ในชีวิตเป็นดวงใจของเขา
สี่เดือนหลังแต่งงานได้ผ่านไป ตอนนี้ภรรยาของผมตั้งท้องได้สามเดือนกว่าแล้วพวกเราเฝ้ารอวันที่จะได้เจอเจ้าตัวเล็กแต่ทุกวันกลับต้องอยู่อย่างระแวงเพราะห่วงความปลอดภัยของครอบครัว พวกนั้นยังไม่เลิก ยังไม่หยุดความแค้น ยังคอยโอกาสทำร้ายผมและภรรยาจดหมายขู่ฆ่าได้ถูกส่งมาแทบจะทุกสัปดาห์
และวันนั้นก็มาถึง มาแล้ว วันที่ผมกลัวที่สุดมันได้มาถึงแล้วพวกมันมากันเจ็ดคนจับภรรยาผมไว้แล้วสาดน้ำร้อนใส่ผม พวกมันทรมานผมจนปวดและแสบไปหมดทั้งกาย แต่ผมไม่ทรมานเท่าพวกมันพยายามลวนลามภรรยาของผมใช้น้ำร้อนราดขา ใช้สายตาโลมเลีย ผมและขวัญโอดครวญด้วยความเจ็บปวด ร้องขอชีวิตเท่าไหร่พวกมันกลับหัวเราะด้วยความสะใจแล้วรุมชกต่อยผม กระชากตบภรรยาผมอย่างเหี้ยมโหด ผมมองขวัญด้วยความเจ็บปวดอย่างที่สุดผมช่วยอะไรภรรยาและลูกในท้องของขวัญไม่ได้ หมดแล้วแก้วตาดวงใจทั้งสอง ผมขอโทษ ผมคิดได้ในใจว่าถ้าผมรอดไปได้
หลังจากนี้ขอโปรด อย่าได้โทษ ถ้าหากผมนั้นเปลี่ยนไป
.
.
.
โปรยไว้ก่อนกับความแค้นของไกรภพ
*โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากความคิดไม่ได้จะชี้นำความรุนแรงให้สังคมแต่อย่างใด สำหรับอ่านเพื่อความบันเทิง*
สามารถร่วมพูดคุยกันได้ที่ทวิตเตอร์
ไปดู Tylinฯ (@kDkoc7z9UetcVGa): https://twitter.com/kDkoc7z9UetcVGa?s=09
ไรท์อยากลองเปลี่ยนแนวนิยายฝากติดตามด้วยนะคะ
/เนื้อเพลงมาลัยดอกรัก-ชายเมืองสิงห์/
ผลงานอื่นๆ ของ Tylinol500 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Tylinol500
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น